Gürgürbaba Tepesi Erciş, Van Paleolitik Çağ Araştırmaları

Gürgürbaba Tepesi Doğu Anadolu’da, Van ilinde yer alan bir obsidiyen kaynağıdır. Bu tepenin günümüz deniz seviyesinden yüksekliği yaklaşık 2200 metredir. Gerçekleştirilen araştırmalar Alt ve Orta Paleolitik ve ayrıca olasılıkla Kalkolitik Dönemlere ait çok sayıda buluntu yeri açığa çıkarmıştır. Bunların tamamı obsidiyen hammaddeler ile yakından ilişkilidir. Paleolitik buluntu yerleri kalın bir yamaç molozu tarafından örtülmüş olduğu için sadece yeni aşınmış akaçlarda tespit edilmiştir. Paleolitik buluntuların çoğu iyi korunmuştur ve hem jeolojik hem arkeolojik olarak in situ’dur

Gürgürbaba Hill is an obsidian source located in Van province in Eastern Anatolia. Its altitude is approximately 2200 m above the modern sea level. Research in this area has revealed many Lower and Middle Paleolithic and also possibly Chalcholithic findspots. All these are in close relationship with the obsidian raw material. The Paleolithic findspots were covered by a thick layer of slopewash for this reason they could only be found in the recently eroded drainages. Most of the Paleolithic finds are very well preserved and in situ both geologically and archaeologically.

___

  • Akköprü, E. – D. Mouralis – A. K. Robin – C. Kuzucuoğlu – M. K. Erturaç, 2017 “Doğu Anadolu’daki Obsidiyen Kaynak Alanlarının Belirlenmesinde Jeomorfolojik ve Volkanolojik Göstergelerin Önemi”, Türkiye Jeoloji Bülteni 60/1: 49-61.
  • Arsebük, G. , 1998 “Yarımburgaz Mağarası, Pleistosen arkeolojisi ile ilgili son çalışmalara 1997 gözüyle özet bir bakış”, TÜBA-Ar 1: 9-25.
  • Arslan M., 1994 Mineralogy, Geochemistry, Petrology and Petrogenesis of the Meydan-Zilan (Erciş-Van, Turkey)
  • Area Volcanic Rocks, University of Glasgow, Department of Geology and Applied Geology, (Unpublished Phd thesis), Glasgow.
  • Bar-Yosef, O., 1998 “Early colonizations and cultural continuities in the Lower Paleolithic of western Asia”, M. D. Petraglia – R. Korisettar, R. (eds.), Early Human Behaviour in Global Context: The rise and diversity of the Lower Paleolithic record, London: 221-279.
  • 2000 “The Middle and Early Upper Paleolithic in Southwest Asia and Neighboring Regions”, O. Bar-Yosef – D. Pilbeam (eds.), The Geography of Neanderthals and Modern Humans in Europe and The Greater Mediterranean, Cambridge: 130-156.
  • Bar-Yosef, O. – A. Belfer-Cohen – D. S. Adler, 2006 “The Implications of the Middle-Upper Paleolithic Chronological Boundary in the Caucasus to Eurasian Prehistory”, Anthropologie XLIV/1: 49-60.
  • Bar-Yosef, O. – L. Meignen, 1992 “Insights into Levantine Middle Paleolithic Cultural Variability”, H. L. Dibble – P. Mellars, (eds.), The Middle Paleolithic: Adaptation, Behavior and Variability, Philadelphia: 163-182.
  • Baumler, M. – J. D. Speth, 1993 “A Middle Paleolithic Assemblage from Kunji Cave, Iran”, H. L. Dibble – D. I. Olszewski (eds.), The Paleolithic Prehistory of The Zagros-Taurus, Philadelphia: 1-75.
  • Baykara İ. – S. M. Mentzer – M.C. Stiner – Y. Asmerom – E. Savaş Güleç – S. L. Kuhn, 2015 “The Middle Paleolithic Occupations Of Üçağızlı II Cave (Hatay, Turkey): Geoarcheological And Archeological Perspectives”, Journal Of Archaeological Science: Reports 4: 409–426.
  • Baykara, İ. – S. L. Kuhn – D. Silibolatlaz-Baykara, 2016a “Mousterien Lithic Assemblages of Merdivenli Cave”, Merditerrannean Archaeology and Archaeometry 16/1: 101-115.
  • Baykara İ., – B. Dinçer – S. Şahin – E. Koç – D. Baykara – İ. Özer – M. Sağır, 2016b “2014 Yılı Van İli Neojen ve Pleistosen Dönemleri Yüzey Araştırması”, Araştırma Sonuçları Toplantısı 33/2: 539-552.
  • Baykara İ., B. Dinçer – S. Şahin – D. Baykara – İ. H. Bolkan, 2017 “2015 Yılı Van İli Pleistosen Dönem Yüzey Araştırması”, Araştırma Sonuçları Toplantısı 34/1: 295-314.
  • Baykara, İ., B. Dinçer – S. Şahin – E. Ünal – R. Kuvanç – B. Gülseven – Ö Birol, 2018 “Van İli Neojen ve Pleistosen Dönemleri Yüzey Araştırması – 2016”, Araştırma Sonuçları Toplantısı 35/2: 27-41.