ALAŞEHİR İLÇESİNİN TARIMSAL YAPISI VE PLANLAMASINA DAİR ÖNERİLER

Birçok tarım ürününün yetişmesine olanak sağlayan yer şekillerine, toprağa ve iklime sahip olan Alaşehir ilçesinde muz, fındık ve çay hariç ülkemizde yetişen hemen tüm tarım ürünleri yetişebilmektedir. Ancak ilçe, sultani üzüm yetiştiriciliğiyle ünlüdür ve ihraç malı olan ülkemiz çekirdeksiz üzümünün üçte birini üretmektedir. Alaşehir ekonomisi de, bütünüyle tarıma dayalı olup, tarım alanlarının hemen yarısı bağ alanlarından oluşmaktadır. Alaşehir ilçesininin 55 köy ve 5 kasabasında bağcılık tarımı yapılmaktadır ve bağcılık ilçe çiftçilerinin en önemli gelir kaynağı durumundadır. Bununla birlikte ilçe içerisindeki gelir dağılımı dengesizdir ve gelir dağılımı yerşekillerine göre değişiklik göstermektedir. Bunun yanında Alaşehir ilçesinin, sulama, dengesiz gelir dağılımı ve sürdürülebilir kalkınma gibi sorunları vardır. Bu sorunları çözebilmek içinde sürdürülebilir tarımsal kalkınma planına ihtiyaç duyulmaktadır

Agricultural Structure of Alaşehir Sub-province and Suggestions for Planning

Alaşehir sub-province has very good topography, soil, and climate for growing of agricultural products. Except, bananas, hazelnuts, and tea all agricultural products are grown in Alaşehir. But, this sub-province is very famous for its sultana grapes and 1/3 of the exported production of sultana grapes are produced here. The economy of Alaşehir is completely based on agricultural sector, and vineyards cover almost half of the agricultural area. In the 55 small town and 5 villages of Alaşehir are cultivating sultana grapes, and viniculture is one of the most income sources. In addition to this, income dispersion of sub-province is out of balance, and income dispersion is changing according to topography. Furthermore Alaşehir sub-province has some problems like irrigation, unbalanced income dispersion, and sustainable development. For solving these problems, it needs sustainable agricultural development planning

___

  • Alpkent, N. (1990) Tarımsal Kalkınmada Mekanizasyon Planlaması. Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları:417, Ankara.
  • Atalay, İ. (1980) “Gediz nehri havzasında toprak erozyonu problemleri üzerinde bir araştırma” Jeomorfoloji Dergisi, S:9, s. 61–82, Ankara.
  • Baykal, f. (1955) Alaşehir ve Uşak ovaları. İst. Üniv. Fen Fak. Mec. S: 20, s. 225–236, İstanbul.
  • Bircan, A. ve Diğerleri (1983) Gediz graben sisteminin jeomorfolojisi ve genç tektoniği, M.T.A. Derleme Rapor No: 7386, Ankara.
  • Darkot, B. (1978) Ege Bölgesi Coğrafyası. İst. Üniv. Enst. Yay. No: 99, İstanbul.
  • Doğanay, H. (1995) Türkiye Ekonomik Coğrafyası. Öz-Eğitim yayınları, İstanbul.
  • Doğanay, H. (1993) Coğrafya’da Metodoloji. M.E.B. Basımevi, İstanbul.
  • Efe, R., Incekara, S., Demirci, A. Karakuyu, M. (2000) “Sustainable Land use and Management along Turkey's Aegean Coastal Zone (NE Mediterranean)” International Conference on The Future of the Mediterranean Rural Environment: Prospects for Sustainable Land use and management" 8-12 May, 2000. Menemen-Izmir-Turkey.
  • Efe, R., Sekin, S., Karakuyu, M. (2000) “Deprem şiddeti açısından Manisa-Alaşehir depresyonunun jeomorfolojik gelişimi ve arazi kullanım özellikleri” BADSEM 2000, Batı Anadolu’nun Depremselliği. Sempozyumu 24-27 Mayıs 2000 İzmir-Turkiye
  • Elibüyük, M. (1995) Matematik Coğrafya. Ekol Yayınevi, Ankara.
  • Erol, O. (1991) Genel Klimatoloji. Gazi Büro Kitabevi, Ankara.
  • Göney, S. (1978) Yerleşme Coğrafyası. İst. Ed. Fak. Yayın No: 2274, İstanbul.
  • İzbırak, R. (1992) Coğrafya Terimleri Sözlüğü. M.E.B. Yayın No: 157, İstanbul.
  • Karakuyu, M. (1998) Alaşehir ilçesinde yerleşmelerin geçim kaynaklarına gore sınıflandırılması. Yayınlanmamış lisans tezi, Ankara.
  • Karakuyu, M. Atalay, C. (2001) Medeniyetler Beşiği Alaşehir. Alaşehir Belediyesi Kültür yayınları, İzmir.
  • Karamenderesi, İ. H., Durgun, H., Ertürk, İ. ve Gedik, A. (2000) “Kavaklıdere jeotermal ve doğal gaz sahası jeolojisi, potansiyeli ve geleceği” Cumhuriyet’in 75. Yıldönümü Yerbilimleri ve Madencilik Kongresi, MTA, Ankara.
  • Koçman, A. (1989) Uygulamalı Fiziki Coğrafya Çalışmaları ve İzmir-Bozdağlar Yöresi Üzerinde Araştırmalar. Ege Üniv. Ed. Fak. Yayınları No:49, İzmir.
  • Köy Hizmetleri genel Müdürlüğü, Köy Envanter Etütleri (1981), Ankara.
  • Köy Hizmetleri Bakanlığı, Manisa İli Toprak Kaynağı Envanter Raporu, Toprak Su Genel Müdürlüğü yayınları, No: 242, Ankara.
  • Özçağlar, A. (1995) “Türkiye’de küçükbaş ve büyükbaş hayvanların coğrafi dağılışı” Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, S:4, s.19–63, Ankara.
  • Özçağlar, A. (1997) Türkiye’de Belediye Örgütlü Yerleşmeler. Ekol Yayınevi, Ankara.
  • Özçağlar, A. (1996) “Türkiye’nin İdari Coğrafyası Bakımından Köy, Bucak, İlçe, il ve Belde Kavramları Üzerine düşünceler” Coğr. Araşt. Dergisi, S:2, s. 7–25, Ankara.
  • Özçağlar, A. (1995) “Çarşamba Ovası ve Yakın Çevresinde Araziden Faydalanma.” Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, Sayı: 3, Ankara.
  • Özçağlar, A. - Bayar, R. ( 1996 ) “Türkiye’de Hanehalkı Sayılarının Coğrafi Dağılışı ve Kır Kesimi Hane halkı Sayısının Ekonomik Faaliyete Göre Ayrımı.” Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, Sayı : 5, Ankara.
  • Phippson, A. (1911) Reisen und Forshungen im Westlichen Kleinasiğen, II. Heft. Petermanns Mitteilguen, Erganzugsheft.
  • Tümertekin, E., Özgüç, N. (1995) Ekonomik Coğrafya. Çantay Kitabevi, İstanbul.