Parkinson Tanısı Almış Bir Olgunun “Roy Uyum Modeli” Kullanılarak Hemşirelik Bakımının Planlanması

Artan yaşlı nüfusu olan toplumlarda kronik hastalıklar ve bunların yol açtığı ek sorunlar yaşam kalitesini bozmakta, bakıcı yükünü artırmakta ve yüksek maliyete yol açmaktadır. Bu çalışmada Roy Uyum Modeli kullanılarak takip edilen bir hastanın bakım planının yapılması ve değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Beş yıl önce kol ağrısı, kuvvet kaybı ve zamanla elindeki titremeler ile Parkinson tanısı konulan 76 yaşındaki K.S. isimli kadın hastanın bakımı Roy Uyum Modeli kullanılarak hazırlanmış, hastaya bakım yapılmış ve değerlendirilmiştir. Hastadan yüz yüze görüşme yöntemi ile veriler toplanmıştır. Bu görüşmede hastanın onamı alındıktan sonra fiziksel muayenesi yapılmış, sorunları tespit edilmiştir. Ziyaret öncesi hastanın eğitim ihtiyacına yönelik eğitim planı, beslenme, eğitim ve egzersiz takip çizelgesi oluşturulmuş, eğitimler verilmiştir. İkişer hafta aralıklarla 6 ziyaret gerçekleştirilmiş, her görüşme yaklaşık iki saat sürmüş, egzersizler için videolar izlettirilmiştir. İlk ziyaretten sonra her seferinde hastaya egzersizlerin tamamı yaptırılmış, yanlışları düzeltilmiş, eksikleri tamamlanmıştır. Etik açıdan hastadan ve ailesinden yayınlanması için izin alınmıştır. Hastanın egzersiz yapmaya ve beslenmeye daha istekli olduğu, bu uygulamanın hastanın motivasyonunu artırdığı tespit edilmiştir. Tüm değerlendirmeler ışığında Roy Uyum Modeli’nin parkinsonlu hastaların bakımı için kullanılabilecek bir model olduğu, hastanın uyum sürecini hızlandıracağı ve bu şekilde ev ortamında yapılan ziyaretlerin motivasyonu artıracağı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Parkinson, Roy uyum modeli, hemşirelik, hemşirelik bakımı

Planning of a Treatment For a Woman Diagnosed With Parkinson’s Disease Using “Roy Adaptation Model”

Chronic diseases and associated problems deteriorate the quality of life in populations with increased numbers of elderly individuals. They also increase nursemaids’ work and the costs. Here we report the case of a patient, K.S., aged 76 years, who was diagnosed with Parkinson’s disease 5 years ago because of lack of strength and shaking of hands. Patient care was performed using the Roy Adaptation Model and cared-considered using this model. The purpose of the research was care-consideration and preparation of a care plan using the Roy Adaptation Model. Data were obtained using the face-to-face method. After obtaining approval from the patient, physical examination and determination of the issue were performed. Before the visit, an education plan was prepared because of the education level of the patient. Nutrition, education, and exercise charts were created and used to train the patient. Six visits were made every 2 weeks. Each visit was nearly for 2 hours, and videos were watched by care members for performing exercises correctly. After the first visit, all exercises were performed with the help of care members. If there was a mistake in performing the exercise, care members corrected the same. Consent was obtained from the patient and patient’s family. After the process, the patient was more willing to perform exercises, and the nutrition plan also increased the patient’s motivation. Our results indicate that the Roy Adaptation Model can be used for patient care and for increasing the patients’ orientation period. In addition, home visit increases patient motivation.

Keywords:

Parkinson’s disease, Roy adaptation model, nursing, nursing care,

PDF

___

1. Çömük Balcı N, Tonga E, Gülşen M. Parkinson hastalarında tetraks interaktif denge sistemi ile denge eğitiminin denge ve düşme riski üzerine olan etkisi: 4 vaka raporu. Arch Neuropsychiatry 2013; 50: 283-7. 2. Dorsey ER, Constantinescu R, Thompson JP, Biglan KM, Holloway RG, Kieburtz K, et al. Projected number of people with parkinson disease in the most populous nations, 2005 Through 2030. Neurology 2007; 68: 384-6. [CrossRef] 3. Gigliotti E. The value of nursing models in practice. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi 2008; 1: 42-50. 4. Velioğlu P. Hemşirelikte Kavram ve Kuramlar, Akademi Basın Yayıncılık. 2012.p.364- 94. 5. Aslan E, Beji NK, Erkan HA, Yalcin O, Gungor F. Urinary incontinence (UI) and quality of Life (QoL) of the elderly residing in residential homes in Turkey. Arch Gerontol Geriatr 2009; 49: 304-10. [CrossRef] 6. Yönt GH, Türk G, Khorshid L, Eşer İ. Huzurevinde kalan yaşlı bireylerde konstipasyon tanısının değerlendirilmesi. İÜFN Hem Derg 2011; 19: 83-8. 7. Behari M, Srivastava AK, Pandey RM. Quality of life in patients with Parkinson's disease. Parkinsonism Relat Disord 2005; 11: 221-6. [CrossRef] 8. Pinquart M, Sörensen S. Correlates of physical health of informal caregivers: a meta-analysis. J Gerontol B Psychol Sci Soc Sci 2007; 62: P126-37. [CrossRef] 9. Weintraub D, Comella CL, Horn S. Parkinson's disease--part 2: treatment of motor symptoms. Am J Manag Care 2008; 14: S49-58. 10. Çelik SŞ. Yaşlı bireylerin ürostomi öncesi ve sonrası bakımı, Hacettepe Ünv. Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi 2009; 59-68. 11. Tanrıkulu CS, Tanrıkulu Y. Geriatrik popülasyonda travma analizi: kesitsel çalışma. Yeni Tıp Dergisi 2013; 30:100-4. 12. Kurt G, Beyaztaş FY, Erkol Z. Yaşlıların Sorunları ve Yaşa Memnuniyeti J For Med 2009; 24: 32-9. 13. Maviş İ, Özbabalık D. Yaşlılıkta nörolojik temelli iletişim sorunları ve dil konuşma terapisi. Sosyal Bilimler Dergisi 2006; 1: 1-18. 14. Genç Y, Dalkılıç P. Yaşlıların sosyal dışlanma sendromu ve toplumsal beklentileri. IISES 2013; 6: 461-82. [CrossRef]