PİYANO VE GİTAR EĞİTİMLERİNİN EŞ ZAMANLARDA VERİLMESİNE İLİŞKİN ÖĞRETİM ELEMANLARI GÖRÜŞLERİ

Mesleki müzik eğitiminde piyano ve gitar eğitimlerinin eş zamanlarda verilmesine ilişkin öğretim elemanları görüşleri ışığında bir değerlendirme yapmanın amaçlandığı bu çalışma, tarama modeline uygun görülmekle birlikte nitel bir boyut da taşımaktadır. Veriler, 2018-2019 öğretim yılında Türkiye’de üniversitelerin çeşitli mesleki müzik eğitim birimlerinde görev yapmakta olan 14 piyano ve 9 gitar dersi öğretim elemanına standartlaştırılmış açık uçlu görüşme yaklaşımı ile hazırlanmış anket uygulanarak elde edilmiştir. İlgili öğretim elemanlarına göre piyano eğitimi hangi kapsamda ele alınırsa alınsın, tekniğe ilişkin belirli bir temel anlayışın gözetileceği, gitar öğrencilerinin nispeten uzun tırnak boyları nedeniyle piyano tekniğinin temelindeki dengeleri ve takip eden hedef davranışları gerçekleştirmesinde güçlüklerin yaşanacağı, tırnakların piyano tekniğine göre kısaltılması durumunda gitar eğitiminde sorunlar yaşanabileceği, çözüm önerilerinde ise her iki dersin öğretim elemanları görüşleri ışığında, konuya ilişkin farkındalık sağlanması ve eğitimde azami fayda hedefi ile öğrenci odaklı adil yaklaşımların eş güdüm ile geliştirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.

INSTRUCTORS’ VIEWS ON CONCURRENT APPLICATIONS OF PIANO AND GUITAR LESSONS

This study, which aims to make an evaluation in the light of the opinions of the instructors regarding the simultaneous application of piano and guitar trainings in vocational music education, is considered appropriate to the screening model, besides carries a qualitative dimension. The data used in the study were obtained by means of the questionnaire applied to 14 piano and 9 guitar lesson faculty members instructors who work in various vocational music training units in universities in Turkey during the 2018-2019 academic year prepared according to the standardized open-ended interview approach. According to the relevant faculty members, regardless of the context in which piano education is handled, a certain basic understanding of the technique will be adopted, and the guitar students will have difficulties in realizing the balances and subsequent target behaviors of the piano technique due to their relatively long nail lengths. In light of the opinions of the lecturers of both courses, it was concluded that awareness should be provided on the subject and student-oriented fair approaches should be developed in coordination with the aim of maximum benefit in education.

___

  • Bobri, V. (1990). The segovia technique. Wesport, Conn: Bold Strummer.
  • Boyle, J.D. ve Radocy, R.E. (1987). Measurements and evaluation of musical experiences. New York: Schrimmer Books.
  • Creswell, J.W. (2014). Araştırma Deseni / Research design (Thousand Oaks, California: Sage Publications); 4. baskıdan çev. Demir, B.S. vd., Ankara: Eğiten Kitap.
  • Çetiner, Ö.S. (2008). Türk Musikisi Devlet Konservatuvarlarında Piyano Eğitiminin İşlevselliği. Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Çoban, S. (2011). Müzik Öğretmeni Adaylarının Bireysel Çalgı Eğitimi Dersi Dönem Sonu Sınavları İle İlgili Düşünceleri (Marmara Üniversitesi Örneği). BUCA Eğitim Fakültesi Dergisi 31, 115-127.
  • Ekinci, H. (2004). Eğitim Fakülteleri Güzel Sanatlar Bölümü Müzik Eğitimi Anabilim Dalı Piyano Derslerinde Karşılaşılan Teknik Alıştırmalar Sorunu Hedefe Uygun Teknik Alıştırma Örnekleri. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Fenmen, M. (1947). Piyanistin Kitabı. Ankara: Akba Kitabevi.
  • Gültek, B. (2007). Piyano Bir Çalgının Biyografisi, Ankara: Epilog Yayıncılık.
  • Karasar, N. (2006) Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.
  • Kasap, B. (2005). İşlevsel Piyano Becerilerinin Müzik Öğretmenleri İçin Önemi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 149-154.
  • Minez, T. (2012). Piyano Eğitiminde Rubrik İle Geleneksel Ölçme-Değerlendirme Yöntemlerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
  • Otacıoğlu, S.G. (2005). Müzik Öğretmenliği Piyano Eğitimi Dersi İçin Bir Model Denemesi. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Pamir, L. (1969). Çağdaş Piyano Eğitimi, İstanbul: Beyaz Köşk (Müzik Sarayı) Yayınları.
  • Patton, M.Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury Park, CA: Sage.
  • Serçeler, M. (1995). Anadolu Güzel Sanatlar Liselerinde Uygulanmakta Olan Piyano Eğitiminin Verimliliği. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
  • Şen, S.B. (2002). Piyano Tekniğinin Biyomekanik Temeli (İkinci Basım) İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Tarman, S.(2006). Müzik Eğitiminin Temelleri. Ankara: Müzik Eğitimi Yayınları.
  • Toptaş, B. (2008). Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı Müzik Öğretmenliği Programlarında Piyano Eğitimine Deneysel Yaklaşım. Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
  • Uçan, A. (1997). Müzik Eğitimi (Genişletilmiş İkinci Basım). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Ünlenen, E. (2015). Andres Segovia'nın Modern Gitar Müziğine Katkıları. Anadolu Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 5 (2), 157-169. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (10. baskıdan 11. tıpkı basım) Ankara: Seçkin Yayıncılık.