Gökhan ÇETİNKAYA, Serap MUNGAN AY, Ayhan BAYRAM

Bankacılık Sektörü Çalışanlarını Rekreasyonel Sporlara Katılıma İten Unsurların Demografik Faktörlerle Değerlendirilmesi

Bu çalışmanın temel amacı, yoğun çalışma saatleriyle, sert rekabet koşulları altında hizmet veren bankacılık sektörü çalışanlarını rekreasyonel sporlara katılmaya motive eden unsurların demografik etkenlere göre farklılık gösterip göstermediğini belirlemektir. Araştırmanın evrenini Türkiye’de faaliyet gösteren 51 bankada çalışan 217.525 kişi oluşturmaktadır. Örneklem hesaplanırken % 4 hata marjı baz alınarak 700 sayısı belirlenmiş ve tabakalı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Ölçme aracı olarak, Rogers ve Morris (2003) tarafından geliştirilen ve Gürbüz, Aşçı ve Çelebi tarafından (2006) Türkçe’ye uyarlanarak, geçerliliği ve güvenilirliği test edilen Rekreasyonel Egzersize Güdülenme Ölçeği (REMM) uygulanmıştır. REMM’e ek olarak demografik özellikleri belirlemek için kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Analiz aşamasında verilerin normal dağılıma uygunluğunu belirlemek için Kolmogorov Simirnov testi yapılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygun olmaması nedeniyle Mann Whitney U ve Kruskal Wallis H testleri uygulanmış, ayrıca boyutlar arasındaki ilişkileri ölçmek için korelasyon analizi yapılmıştır. Bankacılık sektörü çalışanlarını rekreasyonel sporlara katılıma motive eden unsurların boyutlara göre önem sıralaması sağlık, beceri gelişimi, sosyal ve eğlence, vücut ve dış görünüm ve rekabet olarak bulunmuştur. Bankacılık sektörü çalışanlarını rekreasyonel sporlara katılmaya motive eden unsurların cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim durumu ve gelir durumu değişkenlerine göre farklılaştığı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Motivasyon, serbest zaman, şirket rekreasyonu

The Research on The Relationship on finding The Factors that Force Employess’ in Banking Sector Participating in Recreational Sports and Demographical Variables

The main purpose of this study is to evaluate the relationship between motivation reasons, demographical factors and employees' negative working conditions such as; hours of hard work, though environmental competitive environment. The research is aimed to be done with 217.525 employees' in 51 banks operating in Turkey. The samples of the research consist of 217.525 employees in banks existing in Turkey. During the calculation of sample, 4% error marjin was taken into consideration and 700 samples were determined, then stratified sampling was used. As a measurement tool, REMM measurement, developed by Rogersand Morris (2003), and adapted intoTurkish by Gürbüz, Aşçı and Çelebi (2006) in order to be tested in terms of validation and reliability. In addition to REMM, personal information form is used so as to determine demographic features and other parameters. Analiz Stage to determine the suitability of the normal distribution of data Kolmogorov Simirnov tests. Due to the lack of normal distribution of data according to the Mann Whitney and Kruskal-Wallis H test was applied for further correlation analysis was performed to measure the relationship between the dimensions. According to dimensions of the factors motivating corporate employees to participate recreational sportive activitie sorder of importance have been found as health, development of skills, social ization and entertainment, body and appearance and competition. It has also been obtained from the research that motivation factors for employees in banking sector to participate recreational sportive activities differ according to so me demographic and other parameters. In the light of the results, gender, age, marial status, educational status and income status have been put forward.

Keywords:

Motivation, Leisure Time, Corporate Recreation,

PDF

___

Adair, J. (2003). Etkili Motivasyon: İnsanlardan En Yüksek Verimi Nasıl Alabilirsiniz? (Çev.Ö. Çolakoğlu.). İstanbul: Babıali Kültür Yayıncılığı.
Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. (3. Basım). Sakarya: Sakarya Kitabevi.
Ardahan, F. (2013). Bireyleri rekreatif spor etkinliklerine motive eden faktörlerin remm ölçeğini kullanarak çeşitli demografik değişkenlere göre incelenmesi: Antalya örneği. Pamukkale Journal of Sport Science, 4 (2), 1-15.
Birol, S.S. ve Karaküçük, S. (2014). Sportif rekreasyon uygulama politikaları üzerine bir araştırma. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16(27), 80-86.
Can, H. (1997). Organizasyon ve Yönetim (4. Basım). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Chase, A. (1996). Recreation and Leisure Programming. Dubuque, Iowa: Eddie Bowers Publishing.
Droomers, M., Schrijvers, C.T.M., Mackenbach, J.P. (2001). Educational Level and Decreases in Leisure Time Physical Activity: Predictors from the Longitudinal Globe Study. Journal of Epidemiol Community Health, 55(8), 562-568.
Drucker, P.F. (2003). Geleceğin Toplumunda Yönetim. (Çev: M. Zaman), İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Gök, S. (2009). Örgüt İkliminin Çalışanların Motivasyonuna Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 571.
Güngörmüş, H.A., Yenel, F., Gürbüz, B. (2014). Bireyleri rekreasyonel egzersize güdüleyen faktörlerin belirlenmesi: demografik farklılıklar. International Journal of Human Sciences, 11(1), 373 – 386.
Gürbüz, B, Aşçı, F.H., Çelebi, M.(2006). The reliability and validity of the turkish version of the recreational exercise motivation measure. Proceedings of 9th International Sport Sciences Congress, (ss.1044) Muğla: Gazi Üniversitesi.
Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A., Dinç, Y. (2003). Boş Zaman & Rekreasyon Yönetimi Örnek Animasyon Uygulamaları, Ankara: Detay Yayıncılık. Hazar, A. (2014). Rekreasyon ve Animasyon. Ankara: Detay Yayıncılık.
Iwasaki, Y. (2007). Lesiureand quality of life in an ınternational and multicultural context: what are major pathways linking leisure to quality of life. Social Indicators Research, 82, 233–264.
Kayış, A. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri.Ş. Kalaycı. (Eds) içinde, Güvenilirlik Analizi (ss.405). İstanbul: Asil Yayın Dağıtım.
Lindsey, J.J, Ogle, R.A. (1972). Socioeconomic patterns of outdoor recreation use near urban areas. Journal of Leisure Research, 4(1). 19. Mull, F.R., Bayless, G.K., Jamiesson, L.Y. (1997). Recreational Sport Management (Fourth Edition), USA: Human Kinetics.
Mutlu, İ., Yılmaz, B., Güngörmüş, H.A., Sevindi, T., Gürbüz, B. (2011). Bireyleri rekreasyonel amaçlı egzersize motive eden faktörlerin çeşitli değişkenlere göre karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13(1), 54–61.
Roberts, M., & Harris, G.T. (2009). Welness at work. Psychology Today, 23(5), 54-58.
Robins, S.P. (2003). Organizational behavior. New Jersey: Prentice Hall Inc.
Rogers, H., & Morris, T. (2003). An Overview of the Development and Validation of the Recreational Exercise Motivation Measure (REMM), 11th European Congress of Sport Psychology. Congress Proceedings Book (pp.144), Copenhagen.
Şahin, İ. ve Kocabulut, Ö. (2014), Sportif rekreasyon aktivitelerine düzenli katılımı engelleyen faktörlerin incelenmesi: Akdeniz üniversitesi turizm fakültesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Journal of Recreation and Tourism Research, 1(2), 46-67.
Öztürk, P., Koca, C. ve Gürbüz, B. (2012). Sosyal fizik kaygı ve rekreasyonel egzersize güdülenme arasındaki ilişkinin incelenmesi. I.Rekreasyon Araştırmaları Kongresi, 605.
Tsai, E.H. (2005). A cross-cultural study of ınfluence of perceived positive outcome on participation in regular active recreation: Hong Kong and Australian university students. Leisure Sciences, 27(5), 385-404.
Türkiye Bankalar Birliği. (2014). Türkiye’de Bankacılık Sistemi, Banka, Şube ve Personel Sayıları Raporu.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık