Rönesans ve Reformasyon

Rönesans Avrupa tarihinde oldukça önemli bir dönemi, Reformasyon ise oldukça önemli bir olayı ifade eder. Rönesans yeniden doğuş anlamına gelir ki Avrupa’nın Katolik Kilisesi otoritesi altında geçen Ortaçağ’ının ardından küllerinden yeniden doğuşunu ve bağımsızlık ruhuna yeniden kavuşmasını ima eder. İtalya, Rönesans’ın doğum yeridir ve İtalya’da Antik Yunan ve Latin edebiyatı ile felsefelerinin yeniden keşfiyle, hümanizmin ve hümanist eğitim idealinin ortaya çıkmasıyla birlikte, etkisi İtalya sınırlarını aşarak Avrupa’nın dört bir yanına yayılmıştır. Reform ya da Reformasyon ise Avrupa tarihinde etkisi büyük olan bir olay olarak, dinde yenileşme hareketini ifade eder ve Avrupa dini yaşantısında derin bir ayrılığın yaşanmasını simgeler. Avrupa uluslarının ve Katolik Kilisesi’nin ikiye bölünmesiyle sonuçlanan Reformasyon, Protestanlık mezhebinin doğmasıyla karakterize edilir. Reform, köhne bir zihniyetin esir aldığı dini yaşantıya yeniden bir şekil verme, onu yeniden dizayn etme hareketidir. Reformasyon, Rönesans dönemindeki dini, ahlaki ve entelektüel anlamda yaşanan gelişmelerin sonucunda gerçekleşen bir olay olsa da, yine de bu gelişmelerin yansımaları aynı şekilde gerçekleşmemiştir.Bu çalışmada, Rönesans ve Reformasyon nosyonlarına değinilip her ikisinin ortaya çıkış koşulları serimlendikten sonra, ikisi arasındaki bağlantı anlaşılmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Rönesans, Reformasyon, Protestanlık, Endüljans, Hümanizm

PDF

___

Alatlı, A. (2010). Batı’ya Yön Veren Metinler, Cilt 2. Nevşehir: Kapadokya MYO Yayınları.
Baumer, Franklin Le Van. (2010). “Günah Çıkarma Çağı”. Batı’ya Yön Veren Metinler, Cilt 2 içinde. (Der. A. Alatlı). Nevşehir: Kapadokya MYO Yayınları.
Burkhardt, J. (1957). İtalya’da Rönesans Kültürü (Çev. B. S. Baykal). İstanbul: Maarif Yayınları.
Copleston, F. (1993). A history of philosophy. Volume III: Late Medieval and Renaissance Philosophy. New York: Image Books.
Dinçer, F. (2008, 9 Mayıs). “Kelimelerin Tarihi: ‘Rönesans’ Kelimesinin Etimolojisi”. Erişim adresi: www.blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=108612.
Ernst Bloch, E. (2002). Rönesans Felsefesi, (Çev. H. Portakal). İstanbul: Cem Yayınevi.
Gökberk, M. (2000). Felsefe Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Koyre, A. (2010). Yeniçağ Biliminin Doğuşu (Çev. K. Dinçer). (3. Bsk.). İstanbul: Gündoğan Yayıncılık.
Koyre, A., (2000). “Çağcıl Düşünce”. Bilim Tarihi Yazıları I (Çev. K. Dinçer). Ankara: TÜBİTAK Yayınları.
Luther, M. (2010). “Hıristiyan Asillerine Söylev”. Batı’ya Yön Veren Metinler, Cilt 2 içinde. (Der. A. Alatlı). Nevşehir: Kapadokya MYO Yayınları.
Luther, M. (2010). “Hıristiyan Özgürlüğüne Dair”. Batı’ya Yön Veren Metinler, Cilt 2 içinde. (Der. A. Alatlı). Nevşehir: Kapadokya MYO Yayınları. Meriç, C. (2006). Kırk Ambar (8. Bsk.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Michelet, J. (1998). Rönesans (Çev. K. Berker). İstanbul: Çağdaş Yayınları.
Milliyet Büyük Ansiklopedisi (1990). “Rönesans” Maddesi. Cilt 13. İstanbul: Milliyet Yayınları.
Russell, B. (2002). Batı Felsefesi Tarihi (Çev. M. Sencer). İstanbul: Say Yayınları.
Smith, P. (2004). Rönesans ve Reform Çağı (Çev. S. Çağlayan). İstanbul: İş Bankası Yayınları.
Taşkın, A., Becermen, M. (2013). Felsefe Tarihi II: Rönesans, Yeniçağ ve XIX. Yüzyıl Felsefesi Tarihi. Bursa: Sentez Yayınları.
TDK Türkçe Sözlüğü (2008). “Reform” Maddesi. Ankara: TDK Yayınları.
TDK Türkçe Sözlüğü (2008). “Rönesans” Maddesi. Ankara: TDK Yayınları.
Topdemir, H. G., Unat, Y. (2012). Bilim Tarihi. 5. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
Tuğcu, T. (2000). Batı Felsefesi Tarihi. Ankara: Alesta Yayınları.
Waardenburg, J. (2007). “Protestanlık”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. 34, 351-354, İstanbul: TDV Yayınları.
Weber, A. (1998). Felsefe Tarihi (Çev. H. V. Eralp). İstanbul: Sosyal Yayınları.
Yeni Ahit (1999). “Matthew İncili”. İstanbul: Ohan Maatbaacılık.