Türk-İslam Edebiyatı içeriği bakımından yelpazesi çok geniş bir edebiyattır. Bu edebiyatın ürünleri arasında dinî muhtevalı manzum ve mensur eserler de bulunmaktadır.  Dinî konuların toplum tarafından daha iyi anlaşılması, zihinlerde kalması ve özümsenebilmesi için bu eserlerin manzum olarak yazılması tercih edilmiştir. Manzum yazılan bu eserler medreselerde ders olarak okutulmuş, böylece etkilerinin uzun ömürlü olması sağlanmıştır. Bu tarzda yazılan Kaside-i Nuniyye ve Gülzâr-ı Manevi gibi eserler asırlardır Osmanlı medreselerinde de okutulmuştur. Divan sahibi bir şair ve aynı zamanda müderris olan Çankırılı İbrahim Hurrem de İslam’ın temel farzlarının işlendiği gelenekteki otuz iki farzı manzum bir şekilde anlatmıştır. Ancak teyemmümün farzı bu manzumede yer almazken onun yerine İslâmî terminolojideki emr-i bi’l-marûf ve nehyi ani’l-münkeri (iyiliği emretmek kötülükten sakındırmak) koymuştur.