Mihraç KÖROĞLU, Burcu YENTÜRK, Hasan ABANOZ

Boş Zaman Faaliyeti Olarak Yüzme Sporu Yapan Bireylerin Özgüven Düzeylerinin İncelenmesi

Amaç: Batman Belediyesi Spor Kompleksinde yüzme sporu yapan bireylerin özgüven düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesidir. Yöntem: Spor kompleksine gelerek yüzme sporu yapan 195 katılımcı çalışmamıza gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma grubunda yer alan katılımcılara Akın (2007) tarafından geliştirilen özgüven ölçeği anketiyle veriler toplanmıştır. İlişkisel tarama modeli yöntemiyle elde edilen veri sonuçları SPSS 26 programında analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışma sonucunda özgüven düzeyleri ile yaş, cinsiyet, gelir seviyesi, eğitim düzeyleri, yüzme sporuna başlatan kişi ve yüzmeye destek veren kişi değişkenleri arasında anlamlı bir fark görülmemiştir. Çalışmamızda katılımcıların özgüven düzeyleri ile yüzme sıklığı değişkeni arasında anlamlı bir fark görülmüş olup haftada üç gün yüzme sporu yapanların özgüven düzeyi ortalamaları, haftada iki gün ve dört gün yapanlara göre daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Katılımcıların çeşitli değişkenlere göre özgüven düzeylerine bakılmış ancak yalnızca spor yapma sıklığı değişkeni ile özgüven arasında ilişki bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Özgüven, Boş Zaman, Yüzme

Examining the Self-Confidence Levels of Individuals Doing Swimming as a Leisure Time Activity

Purpose: The aim of this study is to examine the self-confidence levels of individuals who do swimming in Batman Municipality Sports Complex according to various variables. Method: For this purpose, 195 participants who came to the sports complex and practiced swimming voluntarily participated in our study. Data were collected by distributing the Self-Confidence Scale developed by Akın to the participants in the research group. The data results obtained by the relational scanning model method were analyzed in the SPSS 26 program. Results: As a result of the study, there was no significant difference between the self-confidence levels and the variables of age, gender, income level, education level, the person who started swimming and the person who supported swimming. Conclusion: In our study, a significant difference was observed between the self-confidence levels of the participants and the variable of swimming frequency, and the average of the self-confidence level of those who did swimming 3 days a week was found to be higher than those who did swimming 2 days a week and 4 days a week.

Keywords:

Self-confidence, Swimming, Leisure,

PDF

___

Acuner, A. (2012). Farklı dansları yapan bireylerin çeşitli değişkenlere göre özgüven ve özyeterliklerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Trabzon. Adıyaman C. (2022). Tenis, yüzme ve futbol branşlarında uzmanlık alan öğrencilerin öz güven ve öz yeterlilik düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Lisansüstü Enstitüsü, Samsun. Akın A. (2007). Özgüven ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 167-176.
Aksoy A. (2019). Beden eğitimlerinin boş zaman yönetimi iş koliklik ve iş yaşam dengesi açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Spor Yöneticiliği Anabilim Dalı, Antalya.
Akyüz H. (2015). Üniversite öğrencilerinin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının incelenmesi: Bartın üniversitesi örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
Barkın E. (2016). Üniversite öğrencilerinin rekreasyonel fiziksel aktivitelere katılım engellerinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
Birö M, Revesz L, Hidvégi P. (2015). Swimming history technique teaching. The rector of Eszterházy Károly College: EKC Líceum Press Published.
Bleidorn W. vd, (2016). Age and Gender Differences in Self- Esteem- A Cross Cultural Window, Personality Processes And Indıvıdual Differences Journal of Personality and Social Psychology, 2016, Vol. 111, No. 3, 396–410.
Çar, B. Arslan, O., Kurtoğlu A. ve Aydos, L. (2023). Salon Sporları Hakemlerinin Karar Verme ve Özgüven Düzeylerinin İncelenmesi . Spor Eğitimi ve Bilimleri Araştırmaları, 25(1), 19-25.
Çardak Ünüvar, G. ve Ünüvar, P. (2022). Okul öncesi dönemde çocuğu olan babaların özgüven ve yaşam doyumlarının çocukları ile ilişkilerine yansımaları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 63, 462-482.
Çelebi, Ş. (2008). Yüzme antrenmanı yaptırılan 9-13 yaş grubu ilköğretim öğrencilerinde vücut yapısal ve fonksiyonel özelliklerinin incelenmesi. Yüksek Lisans tezi, Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Çelik, İ. (2014). Ortaokul öğrencilerinin özgüven düzeyinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi Afyonkarahisar örneği. Yüksek Lisans Tezi, Türk Hava Kurumu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Ezmeci, F. (2012). İlköğretim 1. sınıf öğrencilerinin özgüvenleri. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Erzurum.
Karabulut, Ö. (2019). Sporcuların Sportif Sürekli Kendine Güven Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Malatya.
Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
Karaküçük, S. (2014). Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme (Geliştirilmiş 7. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Karasar, N., (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaya, A. M. (2011). Üniversite öğrencilerinin rekreatif faaliyetlere yönelik tutumları ve boş zaman motivasyonlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas
Kaya, M. (2020). Öğretmenlerin Boş Zaman Değerlendirme Davranışlarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kocaekşi, S. (2012). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Kurtuldu, P.S. (2007). İlköğretim okulu yöneticilerinin özgüven düzeyleri ile liderlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Lindenfiel, G. (1997). Kendine Güvenen Çocuk Yetiştirme. Ankara: Hyb Yayıncılık.
Maglischo, E.W. (2012). Swimming fastest. 1. Baskı.İstanbul: Ekin Grubu.
Öztekin, H. (2018). Özgüven nasıl kazanılır. İstanbul, Elektronik Kitap Yayıncılık. Öztürk, A., Bayazıt, B. ve Gencer, E. (2016). Judocuların problem çözme becerilerinin ve sportif güven düzeylerinin incelenmesi (Trabzon olimpiyat hazırlık merkezi örneği). Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, 14: 145-51.
Serdar, S., G. (2021). Yetişkinlerde algılanan farklı anne baba tutumları ile özgüven düzeyleri arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Sert, T.(2022). Sporun üniversite öğrencilerinin özgüven düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Şanlıtürk, İ.N. (2022). Uzaktan eğitim ile spor yapan bireylerin sosyal bütünleşme ve özgüven düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Uluç, E., A. (2023). Mücadele sporcularının psikolojik dayanıklılıkları ve özgüven düzeylerinin incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 210-222.
Yılmaz F. ve Arıkan D. (2008). İşitme Engelli Adölesanların Benlik Kavramı ve Depresyon Belirti Düzeyleri Arasındaki İlişki. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 11(4): 67-75.
Zeyrek A. (2019). Ortaöğretim öğrencilerindeki özgüven gelişimlerinin spor ve farklı değişkenlere göre incelenmesi (Ağrı İli / Doğubayazıt İlçesi Örneği). Atatürk Üniversitesi, Kış Sporları ve Spor Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
Zeyrek A. ve Doğar V. (2020). Ortaöğretim öğrencilerindeki özgüven gelişimlerinin spor ve farklı değişkenlere göre incelenmesi. International Social Sciences Studies Journal, 6(72); 4807-4812.