Türkiye’de emek tarihi alanındaki çalışmaların azlığı, emek tarihi yazımının önemli eksikliklerinin başında gelir. Siyasi, iktisadi ve sosyal tarih çalışmalarının emek tarihi ayağı olmadan bütünlüklü olarak değerlendirilebilmesi pek mümkün değildir. Hem akademik dünya hem emek örgütleri tarafından türlü çekincelerle ihmal edilen bu alana yönelik ilginin son dönemlerde artış göstermesi sevindirici bir gelişmedir. Sendikacılık tarihi de bu kapsamda emek tarihi çalışmaları içinde göz ardı edilen alanlardan biri olagelmiştir. Bunun en görünür nedenleri arasında sendikaların kendi tarihlerine ilgisinin az olması, tarih çalışmalarına kaynak ayırmaktan kaçınması yahut araştırmacıların alana olana ilgisizliğinin yer aldığını söylemek yanlış olmayacaktır. Bu ilgisizlik kurum/sendika tarihlerinin sınırlılığı, mevcut çalışmaların ise tanıtım metninden veya resmi tarih anlatısından öteye gidememiş olmaları şeklinde kendini göstermektedir. (...)