Vatandaşlar Tarafından Belediye Zabıtasına Yöneltilen İşyeri Şiddeti

Bu çalışmanın amacı, zabıta memurlarına karşı vatandaşlar tarafından gerçekleştirilen işyeri şiddetinin yaygınlığını, biçimlerini, nedenlerini ve etkilerini belirlemektir. Bu amaçla, Ankara, İzmir ve Muğla ilinde, toplam 9 belediyede görevli 500 zabıta memuruna anket uygulanmıştır. Ayrıca, mağdurlar, kurum yöneticileri ve meslek örgütü temsilcileri olmak üzere, toplam 22 kişiyle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Bulgular, mesleki yaşamları süresince, zabıtaların yüzde 52,2’sinin fiziksel şiddete, yüzde 68,2’sinin sözel şiddet ve tehdide ve yüzde 4,4’ünün cinsel tacize uğradıklarını göstermiştir. Fiziksel şiddet sonucunda, mağdurların yüzde 43,6’sı yaralanmış, ankete katılanların yüzde 82,7’si ise iş arkadaşlarının yaralandığını görmüştür. Bununla birlikte, zabıta memurlarının yüzde 79,6’sı fiziksel şiddet, yüzde 81,8’i sözel şiddet ve tehdit bakımından yaptıkları işi riskli olarak algılamaktadır. İşyeri şiddeti, zabıtaların verimlilik, performans, işe bağlılık, iş tatmini ve motivasyonlarını azaltırken; aynı zamanda mağdurlarda öfke, kızgınlık, endişe, güvensizlik, korku, kaygı, depresyon ve baş ağrısı gibi şikâyetlere neden olmuştur. Elde edilen anket ve görüşme verileri, mevcut literatür de göz önüne alınarak, detaylı olarak tartışılmış ve birçok açıdan yorumlanmıştır. Alanında ilk olan bu çalışmanın sonuçlarına göre; işyeri şiddeti, zabıtaları birçok açıdan dramatik boyutlarda tehdit etmektedir. Bu nedenle, zabıtalar için işyeri şiddeti, mesleki sağlık ve güvenlik riski olarak kabul edilerek, gerekli yasal ve idari önlemlerin mümkün olan en kısa sürede alınması önerilmiştir

Anahtar Kelimeler:

İşyeri şiddeti, fiziksel şiddet, sözel şiddet ve tehdit, mesleki sağlık ve güvenlik, belediye zabıtası

Workplace Violence Towards Municipal Police Officers by Citizens

The objective of this study is to determine the prevalence, forms, causes and impacts of the workplace violence directed towards the municipal police officers by the citizens. To reach this goal, a survey was applied to 500 municipal police officers employed in 9 municipalities located in the cities of Ankara, İzmir and Muğla. Also, the oral interviews were conducted in depth with a total of 22 people including the victims, managers and representatives of the labor organizations. The results indicate that, during the course of their professional life, 52,2 % of the municipal police officers have been exposed to physical violence, 68,2 % to verbal abuse and threat and 4.4% to sexual harassment. In a consequence of the physical violence, 43.6 % of the victims were injured and 82.7 % of the participants witnessed their colleagues injured. In addition, 79,6% and 81,8% of the municipal police officers find their occupation hazardous in terms of physical violence and verbal abuse as well as threat, respectively. The workplace violence results in decline in the efficiency, performance, job involvement, job satisfaction and motivation of the municipal policers, while at the same time, causing anger, resentment, anxiety, insecurity, fear, depression and complaints such as headaches to the victims. The results obtained from the survey and interviews were discussed and interpreted in a number of ways by taking into account the current literature as well. According to the results of this study, which is uniquely the first in the field, the workplace violence dramatically threathens the municipal police officers in numerous ways. Therefore, the work place violence should be accepted as an occupational health and safety hazard for the municipal officers and it was also suggested that legal and admistrative precautionary measures should be taken as soon as possible

Keywords:

Workplace violence, physical violence, verbal abuse and threat, occupational health and safety, municipal police officers,

PDF

___

Adamson, M. (2002), “Violence at workplaces”, The African Newsletter on Occupational Health and Safety, No. 12, p.15–17.
Arıkan, Rauf (2004), Araştırma Teknikleri ve Rapor Hazırlama. Asil Yayın, Ankara.
Aslan, Onur Ender vd. (2002), Belediye Yönetim Hizmetleri, TODAİE Ya., Yayın No. 312, Ankara.
Chappell, Duncan- Di Martino, V. (1998), Violence at work, International Labour Office, Geneva.
Derdiman, R. Cengiz (1997a), “Belediyelerin Kolluk Fonksiyonlarına İlişkin genel Bir Değerlendirme (I)”, Çağdaş yerel yönetimler, C.6, S. 3 (Temmuz), s.103–121.
Derdiman, R. Cengiz (1997b), “Belediyelerin Kolluk Fonksiyonlarına İlişkin genel Bir Değerlendirme (II)”, Çağdaş yerel yönetimler, C.6, S. 4 (Ekim), s.53–64.
Di Martino, Vittorio vd., (2003), Preventing violence and harassment in the workplace, European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions, Dublin.
Erkul, Hüseyin-Karakılçık, Yusuf (2000); “Belediye Zabıtasının Örgütsel Yapısı, Sorunları ve Kentsel Yaşam Kalitesine Etkilerinin İrdelenmesi”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C. 9, S. 4, (Ekim), s.86–105.
Ersoy, Yüksel (1967), “Belediye Cezaları ve Belediye Zabıtası”, AÜ SBF Dergisi, Cilt 22, Sayı 1.
Erten, Metin (1999), Nasıl Bir Yerel Yönetim?, Anahtar Kitapları, İstanbul.
EUROFOUND (2010), Foundation Findings: Physical and psychological violence at the workplace, European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions, Denmark.
Güllüce, İdris (2004), Yerel Yönetimlerin Sorunları ve Çözüm Önerileri, Alfa Yayınları, İstanbul.
Keim, Jeanmarie (1999), “Workplace Violence and Trauma: A 21st Century Rehabilitation Issue”, Journal of Rehabilitation, Vol. 65, Issue 1, (Jan-Mar), p. 16-21.
Kılıç, Ergün (2008), “Kentleşme ve Zabıta Hizmetleri”, Birlik Dergisi, S. 10 (Nisan), s.29–30.
Layden, Dianner. (1999), “Workplace Violence: Frontier Justice on the Job”, Legal Studies Forum Vol. 23, No. 4, p. 479–517.
Meadows, Robert J. (2007), Understanding Violence and Victimization, Pearson Prentice Hall, 4th Ed.,
Nigro, Lyod G.-Waugh, Wiiliam L. (19969), “Violence in the America Workplace: Challenges to the Public Employer”, Public Administration Review, Vol. 56, No. 4, p.326–333.
NIPWV (?). “The Financial Impact of Workplace Violence”, [http://www.workplaceviolence911.com/docs/FinancialImpactofWV.pdf]
Özen, Serap (2004), “Çalışma Yaşamında İşyeri Şiddeti Sorunu ve AB Ülkelerinde Durum”, (Edi. Uzun, T.-Özen, S.), Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye, Seçkin Yay., Ankara.
Perrone, Santina (1999). Violence in the Workplace, Australian Institute of Criminology, Research and public policy series; no. 22, Canberra.
TÜMBELSEN (2006), “Zabıtalar, Zor Görevlerin İnsanları”, Tüm Bel-Sen Aylık Yayın Organı, Özel Sayı (Kasım).
Varol, Nezih (1993), “Anahtar İnsanlar, İhtisaslaşmış Zabıta”, Çalışma Ortamı, S. 11 (Kasım).
Verdugo, Richard-Vere, Anamaria (2003), Workplace violence in service sectors with implications for the education sector: Issues, solutions and resources, Sectoral Activities Department Working Paper, International Labour Office, Geneva.
Wendling, T. (2005), Work-Related Homicides 1998-2004, Injury Update, A Report to Oklahoma Injury Surveillance Participants, Injury Prevention Service, Oklahoma State Department ofHealth. [http://www.ok.gov/health/documents/WorkHomicides.pdf].
Yaşamış, Firuz Demir (1996), Belediye Yönetimi, Ankara.
Yeter, Enis (1996), “Belediye Zabıtası ve Personeline İlişkin Düşünceler”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C.5, S. 4 (Temmuz), s. 49–55.
Zuzelo, Patti Rager (2007), “Workplace Violence: Creating and Sustaining Healty Place to Work”, The Clinical Nurse Specialist Handbook (Edt: Pati Rager Zuzelo), Jones and Bartlett Publishers, London.