Türkiye'de Tarımın Ekonomideki Yeri ve Güncel Sorunları

Günümüzde Türkiye nüfusunun üçte birine yakın bir bölümü tarımsal ya da kırsal alanda yaşıyor olduğu halde, milli gelirde yeri ancak % 8 – 10 düzeyindedir. Gelişmiş ülkelerde bu durum çok farklıdır ve sadece nüfusun % 3 veya 5 düzeyindeki bölümü tarımda çalışmaktadır. Avrupa Birliğine giriş sürecinde tarım ve sanayi sektörlerinde uygulanan politikalar uyum içinde olmalıdır. Bu süreç ancak aşırı birikim ve yatırımla olasıdır. Tarım sektörü, 2000’li yıllarda ülkede uygulanan makro politikalarla bir uyumsuzluk sergilemektedir. Bu olgu, istihdam sorunları yaratmakta, işsizlik değerlerini arttırmakta, özellikle batı bölgelerine olan iç göçü hızlandırarak sosyal sorunların yoğunluğunu arttırmaktadır.

AGRICULTURE’S PLACE AND ITS ISSUES IN TURKISH ECONOMY

Eventhough, today, nearly 1/3 rd of the population live in agricultural or rural areas, agriculture’s place in the national income is only at the %8 – 10 percent level. In developed conutries this situation is much more different, the population’s % 3 – 5 percent part Works in agriculture. During the process of EU membership, agriculture and industry’s political policies need to be applied in harmony and in Turkey, agriculture’s problems can be solved with, only excessive accumulation and investment. The disintegration seen in the agricultural sector, causes unqualified labor force to head towards cities and especially western cities and this process accelerates social problems as well as the unemployment rate.

___

  • Petrol – İş, Gübre sektöründe ve tarımda özelleştirmeye hayır, Petrol – İş yayın: 63, Temmuz 2000.
  • Avrupa Birliği Tarım Politikası, Avrupa’da Yenilenme ve Türkiye’ye etkisi, www.deltur.cec.eu.int
  • Ergün Kip, Türkiye’de Taban Fiyatları, Destekleme Alımları ve İç Ticaret Hadleri, Türkiye’de Tarımsal Yapılar, Derleyenler: Şevket Pamuk – Zafer Toprak, Yurt Yayınları.
  • Tayfun Özkaya, Oğuz Oyan, Ferruh Işın, Ayşe Uzmay, Türkiye Tarım Ekonomisi Nereye Götürülüyor, İktisat Dergisi, Sayı 412, Nisan 2001.
  • II. Tarım Şurası, II. Komisyon “Tarımsal Yapıda Değişme ve Gelişmeler”, 2004, http://tarimsurasi.tarim.gov.tr/2.komisyon.pdf, (Erişim Tarihi: 3 Nisan 2006)
  • II. Tarım Şurası, II. Komisyon “Tarımsal Yapıda Değişme ve Gelişmeler”, 2004, http://tarimsurasi.tarim.gov.tr/2.komisyon.pdf, (Erişim Tarihi: 3 Nisan 2006)
  • Gökhan Günaydın, “Kopenhag Ölçütleri Yerini Tarım Ölçütlerine Bıraktı”, Cumhuriyet Tarım ve Hayvancılık, Yıl 2, Sayı: 15, (08.11.2005).
  • T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarım Stratejisi (2006 – 2010), http://www.tarim.gov.tr/arayuz/9/icerik.asp?efl=sanal_kutuphane/sanal_kut uphane.htm&curdir=/sanalkutuphane&fl=../sanal_kutuphane2/TarimStrateji si/tarimstratejisi_2006_2010belgesi.htm
  • Emine Tahsin, “Tarım reformu ve Uluslararası Antlaşmalar”, İktisat Dergisi, (Nisan 2001), sayı, 412.
  • OECD, “Bio – Technology: International Trends and Perpectives” Paris, 1982’den aktaran Gülten Kazgan, 2000 yılında Türk Tarımı: Biyoteknoloji ve Gap Ne Getirebilecek?, (içinde) Türkiye’de Tarımsal Yapılar (1923 – 2000)
  • Ayşe Gözen, “Biyoteknolojideki Gelişmeler ve Türkiye Tarımı: Çok Yakın ve Hem Çok Uzak”, İktisat Dergisi, sayı 412, Nisan 2001.
  • DPT, Türkiye Ulusal Programı (2001 – 2003), 2001.
  • Köymen Oya, Cumhuriyet Döneminde Tarımsal Yapı ve Tarım Politikaları, 75 Yılda Köylerden Şehirlere, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, Şubat 1999.
  • DPT. T.C. Ön Ulusal Kalkınma Planı (2004 – 2006). http://ekutup.dtpt.gov.tr/plan/oukp.pdf. (Erişim Tarihi 10 Nisan 2006)
  • DPT, Zafer Yükseler, Tarımsal Destekleme Politikaları ve Doğrudan Gelir Desteği Sisteminin Değerlendirilmesi, http://ekutup.dpt.gov.tr/tarim/yukselez/gelirdes.doc, 1999, (Erişim Tarihi 20 Nisan 2006)