Çalışma Yaşamında İşçinin Kişilik Haklarının Korunması Bağlamında ILO’nun 190 sayılı Şiddet ve Taciz Sözleşmesinin Değerlendirilmesi

ILO düzenlemelerinde şimdiye kadar çok defa atıfta bulunulmasına rağmen şiddet ve taciz konusu hiçbir ILO sözleşmesinin ana temasını oluşturmamıştır. Dolayısıyla 190 sayılı Şiddet ve Taciz Sözleşmesi çalışma yaşamında şiddet ve taciz konusuna doğrudan odaklanan ilk özgün uluslararası düzenleme olması nedeniyle son derece önemlidir. Ayrıca Sözleşme, kişiler ve alanlar bakımından son derece geniş bir kapsama sahiptir. Sözleşme, kayıtlı veya kayıtdışı, özel veya kamuya ait tüm sektörlerde iş ve işle ilgili/bağlantılı yerlerde yaşanan şiddet ve taciz hallerine karşı çalışanlar ile diğer kişilere koruma sağlanmayı amaçlamaktadır. 190 sayılı Sözleşmenin amacı, kapsamı, konusu vb. konularda ulusal ve uluslararası alanda yapılmış çeşitli çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmada ise, 190 sayılı Sözleşme işçinin kişilik haklarının korunması bağlamında tartışmaya açılmaktadır. Çalışmada, ulusal hukuki düzenlemeler şiddet ve taciz kapsamında ele alınırken, mevcut ulusal düzenlemelerin 190 sayılı Sözleşme ile ne ölçüde uyumlu olduğu tartışılmaktadır. Böylece konu ve kapsam itibariyle son derece geniş bir yapıya sahip olan 190 sayılı Sözleşme, belirli bir bağlamda, ulusal mevzuat açısından etraflıca incelenmeye çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler:

190 sayılı ILO Sözleşmesi, İşçinin Kişilik Hakları, Şiddet ve Taciz, İşyerinde Şiddet ve Taciz, Eşitlik İlkesi, Ayrımcılık Yasağı

Evaluation of ILO Convention No. 190 on Violence and Harrasment in the Context of the Protection of Personal Rights of Workers in the Work-Life

Violence and harassment has not been the main theme of any ILO convention, although it has been referred to many times in ILO documents. Therefore, the Violence and Harassment Convention No. 190 is extremely important as it is the first original international legal document focusing directly on violence and harassment in the workplace. In addition, the Convention has an extremely wide scope in terms of individuals and extents. In this parallel, the Convention aims to provide protection to employees against violence and harassment experienced in workplaces and work-related / related places in all sectors, whether formal or informal, private or public. There are various national and international studies on the Convention No. 190, which are related purpose, scope, subject etc. In this study, the Convention No. 190 is opened to discussion in the context of protecting the personal rights of the worker. The study discusses to what extent the current national regulations comply with Convention No. 190, while the national legal regulations are considered within the scope of violence and harassment. Thus, the Convention No. 190, which has an extremely wide structure in terms of subject and scope, was tried to be examined in detail in a specific context in accordance with the national legislation

Keywords:

C190 - Violence and Harassment Convention, Personal Rights of Workers, Violence and Harassment, Violence and Harassment in the Workplace, Principles on Equality, Prohibition of Discrimination,

PDF

___

Akın, L. (2013) İş Sağlığı Güvenliği ve Alt İşverenlik, Ankara: Yetkin Yayınları.
Akıntürk, T. ve Ateş, D. (2017) Medeni Hukuk (23. Baskı), İstanbul: Beta Yayınları.
Akkaya, T. (2013) “İşçinin Kişilik Haklarının Korunması Bağlamında Cinsel veya Psikolojik Tacizden Kaynaklanan Uyuşmazlıklara İlişkin Medeni Usul Hukuku Sorunları”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 67-90.
Alpagut, G. (2018) “İş Sözleşmesinden Doğan Borçlar”, Aydın, U. ve Kocabaş, F. (ed.) Bireysel İş Hukuku içinde, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları, 73-96.
Alpagut, G. (2020) “Çalışma Yaşamında Şiddet ve Tacizin Önlenmesine İlişkin 190 ILO Sayılı Sözleşmesi – Aile İçi Şiddet ve Çalışma Yaşamı İlişkisi”, İstanbul Gedik Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 1 (1), 21-42.
Arslan Durmuş, S. (2020) “İşçinin Özel Yaşamının İş İlişkisine Etkisi”, Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25 (42), 135-168.
Arslan Ertürk, A. (2014) “İş Hukuku Boyutuyla Türkiye’de Psikolojik Taciz (Mobbing) ve Dünyadan Örnekler”, Marmara Üniversitesi Hukuk Araştırmaları Dergisi – Prof. Dr. Ali Rıza Okur’a Armağan, 20 (1), 285- 339.
Artuk, M. E. (2006) “Cinsel Taciz Suçu (TCK. m. 105)”, Çalışma ve Toplum, 11 (4), 29-43.
Aydın, U. (2002) İş Hukukunda İşçinin Kişilik Hakları, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınları, No: 175.
Aydın, U. ve Küçük, D. (2019) “Kişilik Hakkı Kapsamında İşçinin Sağlığına İlişkin Veriler”, Yönetim ve Çalışma Dergisi, 3 (1), 54-79.
Aydın, U. ve Kutlu, M. (2020) “The Right to Disconnect: Lessons from Europe and Turkish Labour Law”, Kadir Has Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 8 (2), 261-280.
Aydınlı, İ. (2005) “İşçinin Kişiliğinin Korunmasına Yönelik Düzenlemeler ve Borçlar Kanunu Tasarısının Konuyla İlgili Maddelerinin Değerlendirilmesi”, TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 6, 21-42.
Bakırcı, K. (2020) “Uluslararası Çalışma Örgütü’nün 190 sayılı Sözleşmesi ve 206 sayılı Tavsiye Kararı Işığında İş Yaşamında Şiddet, Taciz, Misilleme ve Ev İçi Şiddet”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi (TBB), 33 (151), 29-60.
Bayram, F. (2003) Türk İş Hukukunda İşverenin, İşçinin Kişilik Hakkını Koruma Borcu, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Belge, A. M. (2017) “Özellikle Kişisel Verilerin Korunması Kanunu Çerçevesinde İşçilerin Kişisel Verilerinin İhlali ve Korunması Yolları”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi – Prof. Dr. Şeref Ertaş’a Armağan, 19, Özel Sayı, 1025-1051.
Berber Ağtaş, Ö. (2020) “Çalışma Yaşamında Şiddet ve Tacizin Sona Erdirilmesi ve 190 Sayılı ILO Şiddet ve Taciz Sözleşmesi”, ILO 100. Yıl Kitabı, Ed. A. Çelik, D. Beyazbulut, Z. Kandaz, DİSKAR, İstanbul, 132-144.
Bilican Gökkaya, V. (2011) “Türkiye’de Kadına Yönelik Akademik Şiddet”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12 (2,) 101- 112.
Centel, T. (2011) “Türk Borçlar Kanunu’nda Genel Olarak İşçinin Kişiliğinin Korunması”, Sicil İş Hukuku Dergisi, 24, 13-18.
Çelik, N., Caniklioğlu, N. ve Canbolat, T. (2020) İş Hukuku Dersleri (33. Baskı), İstanbul: Beta Yayıncılık.
Çınarlı, İ. ve Yücel, H. (2014) “Sağlık İletişiminin Bakış Açısı ile Türkiye’de Sağlık İşyeri Ortamında Sağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddet”, Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, (Özel Sayı: 3- Sağlık İletişimi), 31-52.
Demircioğlu, H. R. (2007) “Kişilik Hakkı İhlalinin ve Borca Aykırılığın Bir Türü Olarak İşyerinde Psikolojik Taciz (Mobbing)”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11 (1-2), 113-146.
Demirbilek, S., Öktem-Özgür, A., Çoban, A. (2020) “Şiddetle Mücadelede Toplumsal Bir Kurum Olarak Kadın Sığınmaevleri”, Sosyoekonomi, 28 (46), 311-348.
Demirkaya, S. (2014) “İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetlerinin Dışarıdan Temini”, Çimento İşveren Dergisi, 28 (6), 10-32.
Doğan, Recep (2014) “Kadına Yönelik Şiddetin Bir Türü Olarak Israrlı Takip (Stalking) Kavramı ve Suçu” Ankara Barosu Dergisi, 2014/2, 137-154.
Dural, M. ve Öğüz, T. (2020) Türk Özel Hukuku–Kişiler Hukuku (Cilt II) (21. Baskı), İstanbul: Filiz Kitabevi.
EC (1996) European Social Charter (Revised), https://rm.coe.int/168007cf93 (31.03.2021).
Ekmekçi, Ö. (2009) “Türk Borçlar Kanunu Tasarısının İş Sözleşmesine İlişkin Belli Başlı Hükümleri”, Sicil İş Hukuku Dergisi, 13, 19-28.
Elbir, N. (2020) Kişiliğinin Korunması Bağlamında İşçiye Ait Kişisel Verilerin Korunması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Eren, F. (2020) Borçlar Hukuku Özel Hükümler (8. Baskı), Ankara: Yetkin Yayınları.
Eyrenci, Ö., Taşkent, S. ve Ulucan, D. (2019) Bireysel İş Hukuku (9. Baskı), İstanbul: Beta Yayıncılık.
Gözler, K. (2020) İnsan Hakları Hukuku (3. Baskı), Bursa: Ekin Yayınları.
Gülmez, M. (2006), “İnsan Haklarında Ayrımcılık Yasaklı Eşitlik İlkesi”, Çalışma ve Toplum Dergisi, C. 4, S. 11, 217-266.
Gülmez, M. (2009), İnsan Hakları ve Avrupa Birliği Hukuku’nda Ayrımcılığın Kaldırılması ve Türkiye, AB ve Sosyal Uyum Dizisi, Belediye-İş Yayınları, Ankara, 2009.
Gürsel, İ. (2016) İşçinin Kişisel Verilerinin Korunması Hakkı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Güven, E. ve Aydın, U. (2020) Bireysel İş Hukuku (6. Baskı), Eskişehir: Nisan Kitabevi.
Helvacı, S. (2017) Gerçek Kişiler (8. Baskı), İstanbul: Legal Yayıncılık.
ILO (1930) 29 No’lu Zorla Çalıştırma Sözleşmesi https://www.ilo.org/ankara/conventions-ratified-by- turkey/WCMS_377244/lang--tr/index.htm (31.03.2021).
ILO (1948) 87 No’lu Sendika Özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkının Korunması Sözleşmesi, turkey/WCMS377261/l ang--tr/ind ex.htm (31.03.2021).
ILO (1949) 98 No’lu Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı Sözleşmesi, https://www.ilo.org/a turkey/WCMS_377267/lang--tr/ind ex.htm (31.03.2021).
nkara/conventions-ratified-by
ILO (1958) 111 No’lu Ayırımcılık (İş ve Meslek) Sözleşmesi, https://www.ilo.org/ankara/con turkey/WCMS_377273/lang--tr/ind ex.htm (31.03.2021).
ventions-ratified-by
ILO (1989) C169 - Indigenous and Tribal Peoples Convention, 1989 (No. 169), https://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO: :P12100_ILO_CODE:C169 (31.03.2021). ILO (1998) Prevention of https://www.ilo.org/safework/areasofwork/workpl ace-health-promotion- and-well-being/WCMS_108511/lang--en/index.htm (20.05.2021). work,
ILO (1999) 182 No’lu En Kötü Biçimlerdeki Çocuk İşçiliğinin Yasaklanması ve Ortadan https://www.ilo.org/ankara/conventions turkey/WCMS_377311/lang--tr/index.htm (31.03.2021). Sözleşmesi -ratified-by
ILO (2003) Code of Practice on Workplace Violence in Services Sectors and Measures to Combat this Phenomenon, Meeting of Experts to Develop a Code of Practice on Violence and Stress at Work in Services: A Threat to Productivity and Decent Work (8-15 October 2003), Geneva, https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---ed_protect/---protrav/--- safework/documents/normativeinstrument/wcms_107705.pdf (01.04.2021).
ILO (2007) ABC of Women Workers’ Rights and Gender Equality, Second Edition, International Labour Office, Geneva.
ILO (2011) Ev İşçileri için İnsana Yakışır İş Uluslararası Çalışma Örgütü 189 sayılı ILO https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/pu blic/---ed_protect/---protrav/--- travail/documents/publication/wcms209877.pdf (31.03.2021). Kararı,
ILO (2015) Recommendation No. 204 Concerning the Transition from the Informal to the Formal Economy, https://www.ilo.org/ilc/ILCSessions/previous-sessions/104/texts-ad opted/WCMS_377774/lang--en/index.htm (02.04.2021).
ILO (2016a) Meeting of Experts on Violence against Women and Men in the World of Work: Background Paper for Discussion at the Meeting of Experts on Violence against Women and Men in the World of Work (3–6 October 2016), Conditions of Work and Equality Department, Geneva.
ILO (2016b) Report of the Director-General Fifth Supplementary Report: Outcome of the Meeting of Experts on Violence against Women and Men in the World of Work, 328th Session, Geneva, 27 October–10 November 2016, International Labour Office, Geneva.
ILO (2018a) Ending Violence and Harassment against Women and Men in the World of Work, International Labour Conference 107th Session, ILO Office, Geneva.
ILO (2019) C190 - Violence and Harassment Convention, 2019 (No. 190),
+https://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO:1210 0:P12100_INSTRUMENT_ID:3999810:NO (01.03.2021).
ILO (2020a) “ILO Violence and Harassment Convention, 2019 (No. 190): 12 Ways it can Support the COVID-19 Response And Recovery”, ILO Brief, https://www.ilo.org/wcms gender/documents/publication/wcms_744676.pdf (31.03.2021).
p5/groups/public/---dgreports/--
ILO (2021) Ratifications of C190 - Violence and Harassment Convention, 2019 (No. 190), https://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:11300:0::NO: :P11300_INSTRUMENT_ID:3999810 (01.06.2021).
Kaplan, E. T. (1997) “İş Hukukunda Kişilik Haklarının Özellikle Bilgisayarda Toplanan Bilgilere Karşı Korunması, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi – Prof. Dr. Cemal Mıhçıoğlu’na Armağan, 52 (1-4), 367-386.
Kaplan, E. T. (2003) “İşverenin Koruma ve Gözetme Borcunun Kapsamı”, Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi (Prof. Dr. Kamil Turan’a Armağan), 7 (2), 137-151.
Kaplan, E. T. (2011) “Yeni Türk Borçlar Kanunu Hükümlerine Göre İş İlişkisinde İşçinin Kişilik Haklarının Korunması”, Sicil İş Hukuku Dergisi, 28, 40-54.
Karabacak, E. (2020) “İş Sağlığı ve Güvenliğinde İşçinin Kişiliğini Koruyucu Mekanizmalar”, Çankaya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5 (1), 1885-1904.
Kaya, P. A. (2014). Çalışma Hukukunda Eşitlik ve Ayrımcılık – Karşılaştırmalı Teorik Bir Bakış, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Kılkış, İ. (2014) İş Sağlığı ve Güvenliği, Bursa: Dora Yayıncılık.
Kocabaş, F., Aydın, U., Canbey Özgüler, V., İlhan, M. N., Demirkaya, S., Ak, N. ve Özbaş, C. (2018) “Çalışma Ortamında Psikososyal Risk Etenlerinin İş Kazası, Meslek Hastalıkları ve İşle İlgili Hastalıklarla İlişkisi”, Sosyal Güvence, 14, 28-62.
Leka, S. and Jain, A. (2014) Interpretative Document of the Implementation of Council Directive 89/391/EEC in Relation to Mental Health in the Workplace, European Commission, Brussels.
Limoncuoğlu, S. A. (2013) “İş Hukuku Kapsamında Psikolojik Tacizin Değerlendirilmesi ve Mağdurların Kullanabilecekleri Haklar, Türkiye Barolar Birliği Dergisi (TBB), 105 (Mart-Nisan), 51-88)
Manav, E. (2015) “İş Hukukunda İşçinin Kişisel Verilerinin Korunması”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19, 2, 95-136.
Oğuzman, K. ve Barlas, N. (2017) Medeni Hukuk (23. Baskı), İstanbul: Vedat Kitapçılık.
Oğuzman, K., Seliçi, Ö. ve Oktay Özdemir, S. (2020) Kişiler Hukuku (Gerçek ve Tüzel Kişiler) (19. Baskı), İstanbul: Filiz Kitabevi.
Okan İbilioğlu, A. (2020) “Farklı Yönleriyle Mobbing (Psikolojik şiddet)”, Psikiyatride 10.18863/pgy.543354 Yaklaşımlar, 12 (3), 330-341. doi:
Özdemir, E. (2006) “İşyerinde Cinsel Taciz”, Çalışma ve Toplum, 11 (4), 83-96.
Özdemir, H. (2010) “İşyerinde İşçinin İzlenmesi ve İşçinin Kişilik Haklarının Korunması”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 14 (1-2), 231-270.
Özen, S. (2007) “İşyerinde Psikolojik Şiddet ve Nedenleri”, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 9 (3), 1-24.
Özkaraca, E. (2013) “6356 Sayılı Kanunda Sendikal Güvenceler”, Çalışma ve Toplum, 38 (3), 173-215.
Prokopenko, M. (2020) Violence and Harassment at the Work in the Light of the New ILO Convention No. 190: A Study on the Application of ILO Convention No. 190 in the Swedish Framework, Faculty Of Law Lund University, JAMM07 Master Thesis, Sweden.
Savaş, F. B. (2009) “İş Hukukunda “Siber Gözetim””, Çalışma ve Toplum, 22 (3), 97-130.
Savaş Kutsal, F. B. (2016) “Yargıtay Kararları Işığında İşyerinde Psikolojik Taciz (Mobbing)” İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası – Prof. Dr. Fevzi Şahlanan’a Armağan Sayısı, 74, 617-643.
Sevimli, K. A. (2006) İşçinin Özel Yaşamına Müdahalenin Sınırları, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Sevimli, K. A. (2010) “Karar İncelemesi: İşçinin Kişilik Değerlerine Saldırı Nedeniyle Manevi Tazminat”, Çalışma ve Toplum, 24 (1), 295-308.
Sevimli, K. A. (2011) “Veri Koruma Hukuk İlkeleri Işığında Türk Borçlar Kanunu madde 419”, Sicil İş Hukuku Dergisi, 24, 12-140.
Sevimli, K. A. (2013) “Türk Borçlar Kanunu m. 417 ve İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu Işığında Genel Olarak İşçinin Kişiliğinin Korunması”, Çalışma ve Toplum, 36 (1), 107-148.
Süzek, S. (2008) “İşverenin Eşit Davranma Borcu”, Sicil İş Hukuku Dergisi, 12, 24-38.
Süzek, S. (2017) İş Hukuku (Genel Esaslar-Bireysel İş Hukuku) (17. Baskı), İstanbul: Beta Yayıncılık.
Süzek, S. (2020) İş Hukuku (Genel Esaslar-Bireysel İş Hukuku) (20. Baskı), İstanbul: Beta Yayıncılık.
Şahin, O. (2019) İşçinin Kişiliğinin Korunması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Şen, M. (2012) “İşverenin İşçiyi Koruma ve Gözetme Borcu Kapsamında İşçinin Kişiliğinin Korunmasına İlişkin Aykırılık ve Sonuçları”, Sicil İş Hukuku Dergisi, 28, 129-139.
Şişli, Z. (2019) “İnsan Hakları Bağlamında Çalışan Sağlığı Açısından Devletin Yükümlülükleri: Telafi Mi, Koruma Mı?”, İzmir Barosu Dergisi, 84 (3), 167-208.
Şişli, Z. (2020) “Uluslararası Çalışma Örgütü 190 Sayılı Sözleşmesi Işığında Bir İş Sağlığı ve Güvenliği Tehlikesi Olarak “İşyerinde Fiziksel Şiddet””, Çankaya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5 (1), 299-2967.
Tez-Koop-İş Sendikası Eğitim Bürosu, (2020) Çalışma Yaşamında Şiddet ve Taciz İle Kadına Yönelik Şiddet ve Ayrımcılığın Ortadan Kaldırılmasına İlişkin Uluslararası Sözleşmeler, Ankara: Ziraat Grup Matbaacılık.
Tiftik, M. ve Adıgüzel, A. (2016) “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununa Göre Hizmet Sözleşmesinde İşverenin İşçiyi Koruma Borcu”, Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, 1, 319-356.
Ugan Çatalkaya, D. (2016) “Kişisel Yaşamı Kapsamında İşçinin, İşverence “Ulaşılabilir Olmama” Hakkı”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası – Prof. Dr. Fevzi Şahlanan’a Armağan Sayısı, 74, 737-755.
Ugan Çatalkaya, D. (2021) “İş Hukukunda Eşitlik İlkesinin İki Bileşeni: İşverenin Dar Anlamda Eşit Davranma Borcu ve Ayrım Yasağı, Çalışma ve Toplum, 69 (2), 859-898.
UN (1979) Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women https://www.un.org/womenwatch/daw/cedaw/text/econvention.htm (31.03.2021).
UN (1993) Declaration on the Elimination of Violence against Women Proclaimed by General Assembly Resolution 48/104 of 20 December 1993. https://www.un.org/en/genocideprevention/documents/atrocity- crimes/Doc.21_declarati on%20elimination%20vaw.pdf (31.03.2021).
UNFPA (2008) Programming to Address Violence Against Women: 8 Case Studies Volume 2, https://www.un.org/ruleoflaw/files/violence.pdf (31.03.2021).
UNWOMEN (2013) Elimination and Prevention of All Forms of Violence Against Women and Girls, 2013 Commission on The Status of Women Agreed /media/headquarters/attachments/sections/csw/57/csw57-ag reedconclusions-a4-en.pdf?la=en&vs=700 (31.03.2021).
UNWOMEN (2021) The Principal Outputs of the Commission on the Status of Women https://www.unwomen.org/en/csw/outcomes#57 (31.03.2021).
Ünal, C. (2013) “Karşılaştırmalı Hukuk Işığında İşyerinde Psikolojik Tacizin İşverenin İşçinin Kişiliğini Koruma ve Eşit Davranma Borcu Kapsamında Değerlendirilmesi” Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, 10 (37), 15-73.
Vatansever, Ç. (2014) “Risk Değerlendirme’de Yeni Bir Boyut: Psikososyal Tehlike ve Riskler”, Çalışma ve Toplum, 40 (1), 117-138.
Yardımcıoğlu, D. (2018) “Türk İş Hukukunda İşyerinde Şiddet ve Uygulanacak Yaptırımlar”, International Journal of Social and Humanities Sciences, 2 (2), 144-160.
Yenidünya, A. C. (2006) “5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda Ayırımcılık Suçu” Çalışma ve Toplum, 11 (4), 97-115.
Yıldız, A. N. ve Kaya, M. (2009) “İşyerinde Şiddet”, Toplum Hekimliği Bülteni, 28 (3), 1-6.
Yıldız, G. B. (2010) “İşverenin İş Kazasından Doğan Hukuki Sorumluluğu”, Toprak İşveren Dergisi, 86, 8- 15.
WHO (2002a) World Report on Violence and Health, WHO, Geneva. https://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/ en/summary_en.pdf (15.03.2021).
WHO (2002b) World Report on Violence and Health, Ed. Etienne G. Krug, Linda L. Dahlberg, James A. Mercy, Anthony B. Zwi and Rafael Lozano, WHO, Geneva. https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/42495/9241545615_en g.pdf (15.03.2021).
WHO (2021) Building Global Commitment to Violence Prevention https://www.who.int/violenceprevention/en/ (15.03.2021).
https://karararama.yargitay.gov.tr/YargitayBilgiBankasiIstemciWeb/ (30.03.2021).
https://kms.kaysis.gov.tr/Home/Kurum/22620739 (27.03.2021).