Öğrenci Etüt Merkezlerinin Kapatılmasına İlişkin Görüşlerin Değerlendirilmesi

Eğitimde kalitenin ve başarının arttırılması için eğitim sisteminde çeşitli değişimler yapılmakta ve farklı uygulamalar denenmektedir. Bu çalışmalardan biri de 9 Şubat 2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan Kanun Hükmünde (KHK) Kararnamede yer alan Etüt Merkezlerinin kapatılmasıdır. Bu çalışma ile de bu karara ilişkin görüşlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu nedenle çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Elazığ il merkezinde çeşitli okullarda ve etüt merkezlerinde görev yapan yönetici ve öğretmenler ile bu merkezlerden yararlanan öğrenciler ile öğrenci velileri oluşturmuştur. Katılımcıların görüşlerini almak için görüşme tekniği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi için içerik analizi yapılmıştır. Çalışma sonunda veliler, öğrenciler, etüt merkezinde görev yapan yönetici ve öğretmenler ile okullarda görev yapan yönetici ve öğretmenlerin görüşleri arasında farklılığın olduğu görülmüştür. Etüt merkezinde görev yapan öğretmen ve yöneticiler eğitim sistemindeki eksikliklerin kapatılması ve eğitimin kalitesinin arttırılması için etüt merkezlerine ihtiyaç olduğunu ve ayrıca etüt merkezlerinin kapatılması durumunda bu merkezlerde çalışanların veya öğrenim gören öğrencilerin mağdur olacaklarını belirtirken; okullarda görev yapan yöneticiler ile öğretmenlerin çoğu bu değişimin yerinde bir karar olduğunu belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Etüt merkezleri, öğrenci etüt merkezi, etüt merkezlerinin kapatılması, eğitimde değişim

PDF

___

Akar, H. (2016). Durum çalışması. (Saban, A. & Ersoy, E. içinde) Eğitimde nitel araştırma desenleri. (ss. 111-150). Ankara: Anı Yayıncılık.
Arabacı, İ. B. ve Namlı, A. (2014). Dershanelerin kapatılması sürecinin yönetici, öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(11), 31-48.
Baran, N. İ. ve Altun, T. (2014). Dershanelerin eğitim sistemimizdeki yeri ve önemi. Journal of Research in Education and Teaching, 3(2), 333-344.Büyüköztürk, Ş. (2012). Örnekleme yöntemleri.
Duran, A., Düzgün, O. ve Duran, S. (2014). Sosyo-ekonomik düzeyleri farklı öğrenci velilerinin özel dershanelere yönelik tutumlarının incelenmesi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi-Journal of Educational Sciences Research, 4, 171-185.
Garipağaoğlu, B. Ç. (2016). Özel dershanelerden özel okullara dönüşüm projesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (1), 140-162.
Güllü, K. ve Şahin, A. R. (2015). Öğrencilerin özel dershanelerin hizmet kalitesi değerlendirmeleri ve bir uygulama. NWSA-Social Sciences, 37-57.
Gümüş, A. (2014). Dershane düzenlemesi tartışmalarına eğitsel bir bakış. İLEM Politika Notu
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage.
Özan, M. B., Polat, H., Gündüzalp, S. ve Yaraş, Z.(2015). Okul yöneticilerinin dershane dönüşümüne ilişkin görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 259-279. Özoğlu, M. (2012). Yükseköğretime geçiş ve özel dershaneler. Eğitime Bakış, 8(23), 47-57.
Olağanüstü hal kapsamında bazı düzenlemeler yapılması hakkında kanun hükmünde kararname, Resmi Gazete. Yayım Tarihi: 9 Şubat 2017 Sayı : 29974.
Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (1998). Örgütsel psikoloji. Bursa: Alfa Yayınları.
Töremen, F. (2002). Eğitim örgütlerinde değişimin engel ve nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 185-202.
Tunçer, P. (2013). Değişim yönetimi sürecinde değişime direnme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 373-406.
Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.