Eğitim yöneticiliğinin meslekleşemediği, bilgi, beceri ve deneyimin birleştirildiği bir seçme - atama ölçütlerinin kullanılmadığı, öğretmenlik mesleğinin dahi profesyonel bir meslek alanı olarak kabul görmediği ülkelerin en büyük sıkıntısı ‘yenileşememe’ dir. Oysaki okulu, okul toplumu içinde yer alanlarla yönetmek, eğitim öğretim işlerinin yanı sıra, mali ve denetimsel konularda birlikte karar alan –uygulayan-kontrol eden ve sorunları çözen öğrenen örgütler yaratmak, küreselleşmenin dikkat çeken eğitimsel sonuçlarından biridir. Liberal ya da neoliberal ekonomilerin siyasal etkileri gereği devletlerin vizyonlarında ve etki alanlarında genişlemeler oluşurken, etkinliklerinde bir daralma görülmektedir. Bu durum eğitim sistemlerinde de değişimleri kaçınılmaz hale getirmektedir. Bu çalışmanın amacı, eğitimde okulun finansmanı, insan ve madde kaynakları yönetimi, yönetim süreçleri boyutlarında okulları özerkleştirmenin olumlu ve olumsuz yanlarını eğitim yönetiminde yeni yaklaşımlar ve uygulamalar, değişen okul toplumu profilleri, 21. yy ‘yönetişim’ anlayışı gibi farklı perspektiflerden tartışmaktır. Araştırmanın yöntemi; alanyazın taramasıyla başlayan betimsel analizleri, farklı ülkeler bazında karşılaştırmak ve bilimsel araştırma sonuçlarıyla birleştirerek bir senteze ulaşmaktır.