DO THE ETHICAL DECLARATIONS OF COMPANIES CONSIST OF SIMILAR STEREOTYPICAL CONCEPTS AND TOPICS? OR ARE THEY ORIGINAL COMMITMENTS?

The core of corporate governance is composed of values such as transparency, accountability, fairness and responsibility. The principles of corporate governance and ethical approach are built on these core values. Consequently, there is a need for guidelines on how managers and other employees should behave ethically on certain issues. In this context, the aim of the study is to identify the concepts emphasized in the ethical declarations of companies and to reveal the focus themes, differences and similarities of the sectors and companies included in the Corporate Governance Index in Turkey. Content analysis method, one of the qualitative research methods, was performed in the study. The reason for the selection of companies included in the BIST Corporate Governance Index as a sample is because of the fact that the companies within this index have certain standards in terms of corporate governance and ethical principles and they are accepted as cynosure for other companies. As a result of this research, the themes that the company and sector groups intensified were determined and significant differences have been identified among companies and sectors.

ŞİRKET ETİK BİLDİRGELERİ BENZER BASMAKALIP KAVRAM VE KONULARDAN MI OLUŞMAKTADIR? YOKSA ÖZGÜN BİRER TAAHHÜTNAME MİDİR?

Kurumsal yönetimin özünü, şeffaflık, hesap verebilirlik, adillik ve sorumluluk gibi değerler oluşturmaktadır. Kurumsal yönetim ve etik yaklaşıma ilişkin oluşturulan ilkeler de bu temel değerler üzerine inşa edilmektedir. Dolayısıyla işletmelerde gerek yönetici gerekse diğer çalışanların etik bakımdan belirli konularda nasıl davranmaları gerektiğine ilişkin rehber niteliğinde ilkelere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu kapsamda çalışmanın amacı Türkiye'de Kurumsal Yönetim Endeksinde yer alan işletmelerin etik bildirgelerinde vurguladıkları kavramları tespit etmek, sektör ve işletme odak temalarını, farklılık ve benzerlikleri ortaya çıkarmaktır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Örneklem olarak BIST Kurumsal Yönetim Endeksi içinde yer alan şirketlerin seçilmesinin nedeni; kurumsal yönetim endeksi içindeki şirketlerin kurumsal yönetim ve etik ilkeler açısından belirli standartlara sahip olmaları ve diğer şirketler açısından örnek kabul edilmeleridir. Araştırma sonucunda şirket ve sektör gruplarının yoğunlaştığı temalar belirlenmiş, şirket ve sektör bazında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir.

PDF

___

Akatay, A., Yücekaya, P. & Kısat Çepni, N. (2016). Yöneticilerin etik liderlik davranışlarının, örgütsel adalet ve sinizm üzerine etkileri: Çanakkale İl Emniyet Müdürlüğü’nde bir araştırma, Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(28), 483-509.

Arklan, Ü. & Kartal, N. Z. (2019). Kurumsal sosyal sorumluluk ve aktivizm: ilişkisel düzlemde epistemolojik bir yönelim, Suleyman Demirel University Visionary Journal, 10(23), 25-39

Bal, H. (2013). Nitel Araştırma Yöntemi, Isparta: Fakülte Kitabevi.

Bektaş, Ç. (2015). İşletmelerde iş ahlakı, Business & Management Studies: An International Journal, 3(3), 327-363.

Bektaş, Ç. & Köseoğlu, M., A.(2007). Etik kodlarının yönetsel karar alma sürecine etkileri ve bir model önerisi, “İş,Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 9 (2), 94-115.

BIST (2019). Kurumsal Yönetim Endeksi, https://www.borsaistanbul.com/endeksler/bist-pay-endeksleri/kurumsal-yonetim-endeksi

Bilgin, N. (2014). Sosyal bilimlerde içerik analizi teknikler ve örnek çalışmalar, Ankara: Siyasal Kitabevi.

Bonn, I., & Fisher, J. (2005). Corporate governance and business ethics: Insights from the strategic planning experience. Corporate governance: An international review, 13(6), 730-738.

Boddington, P. (2017). Towards a Code of Ethics for Artificial Intelligence (Artificial Intelligence: Foundations, Theory, and Algorithms), eBook: Springer International Publishing

Childs, J. (2012). Demonstrating the Need for Effective Business Ethics: An Alternative Approach, Business and Society Review, 117(2), 221–232.

Chun, R. (2017). How virtuous global firms say they are: A content analysis of ethical values. Journal of Business Ethics, 1-17.

Çetintaş, H. B. (2016). Etik kodları bağlamında kurumsal etik ilkelerin incelenmesi: istanbul sanayi odası türkiye’nin 500 büyük sanayi kuruluşu örneği, Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(8), 167-186.

de Cremer, D., van Dick, R., Tenbrunsel, A., Pillutla, M., & Murnighan, J. K. (2011). Understanding ethical behavior and decision making in management: A behavioural business ethics approach. British Journal of Management, 22, 1-4.

Dinçer, B. & Dinçer, C. (2011). A historical perspective on business ethics and the role of ethics training, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(20), 11-17.

Ergeneli, A. (2017). Örgütsel davranış- örgüt ve birey, Ankara: Nobel Yayıncılık.

Gül, H. (2016). İş ve çalışma yaşamında etik ve ahlakla ilgili kavramlar üzerine bir tartışma, The Journal of Academic Social Science, 4(36), 522-535.

Harris, H. (2001). Content analysis of secondary data: A study of courage in managerial decision making. Journal of Business Ethics, 34, 191–208.

KAP (2019). BIST 100, https://www.kap.org.tr/tr/Endeksler

Karaoğlu, A., O. & Saruhan, Ş., C. (2018). Etik kodların vekâlet maliyetleri üzerindeki etkisi ile ilgili bir araştırma, Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 13(50), 106-137.

Koçel, T. (2018). İşletme yöneticiliği, İstanbul: Beta Basım Yayım.

Kolçak, M. (2018). Meslek etiği, Bursa: Ekin Basım Yayım.

Kutlu, H. A. (2013). Meslek etiği. Ankara: Nobel Akademik Yayınevi.

Marşap, B., Elitaş, B. L., Yanık, Z. & Altınay, A. T. (2018). Denetime ahlak felsefesi penceresinden bir bakış, etik değerler ve faydacılık çatışması üzerine bir inceleme. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 20(Özel Sayı), 897-910.

Meydan, C. H. & Çetin, F. (2012). Vekalet kuramı. In Sözen, H. C. and Basım H.N. (Ed.). Örgüt kuramları. (141-161). İstanbul: Beta Basım Yayım.

Mohan Bursalı, Y. (2018). Kurumsal yönetim ilkeleri ışığında etik kurallar ve sosyal sorumluluk, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 32(2). 505-531

Özgener, Ş. (2009). İş ahlakının temelleri yönetsel bir yaklaşım. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Svensson, G., Wood, G. & Callaghan, M. (2010). A comparison of business ethics commitment in private and public sector organizations in Sweden. Business Ethics: A European Review, 19(2), 213-232.

Tonus, H. Z. & Oruç, İ. (2012). İnsan kaynakları yönetiminde etik dışı davranışlar ve yönetimi: bir işletmenin personel yönetmeliği içerik analizi, İş Ahlakı Dergisi, 5(10), 149-181.

Valentine, S. & Barnett, T. (2003). Ethics code awareness, perceived ethical values, and organizational commitment, The Journal of Personal Selling and Sales Management, 23(4): 359-367

Waegeneer, E. D., Sompele, J. V. D. & Willem, A. (2016). Ethical codes in sports organizations: classification framework, content analysis, and the ınfluence of content on code effectiveness, Journal of Business Ethics, 136, 587-598.

Webley, S. (2001). Business ethics: a SWOT exercise, Business Ethics: A European Review, 10(3), 267-271.

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Zencirkıran, M. & Keser, A. (2018). Örgütsel davranış, Bursa: Dora Basım Yayım.

Zincir, O. & Özbebek Tunç A., (2018). Yöneticim etik bir lider midir?: Beyaz yaka çalışanların algısı üzerine bir çalışma, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), 23-47.