ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞIN YENİLİKÇİ İŞ DAVRANIŞINA ETKİSİ

Örgütsel bağlılık, çalışanlar tarafından sergilenmesi istenilen bir davranış olmasından dolayı son yıllardaki akademik çalışmalarda pek çok değişken ile ilişkisi incelenmiş bir kavramdır. Ancak yazında, örgütsel bağlılık ve yenilikçi iş davranışı ilişkisini ele alan çalışmaların oldukça az olduğu görülmüştür. Bilindiği gibi bütün örgütler, örgütsel bağlılığı yüksek çalışanlarla çalışmayı istemektedirler. Yenilikçi iş davranışı ise günümüz iş dünyasında örgütlerin rekabet avantajı elde etmelerinin anahtarı olarak görülmektedir. Bu çalışmanın konusu, çalışanların sahip olduğu örgütsel bağlılık ile ilgili algıların, çalışanların yenilikçi iş davranışlarına etkisinin olup olmadığını araştırmaktır. Araştırma, Türkiye’de üretimi yapılan otomotiv firmalarının, çeşitli birimlerinde görev yapan beyaz yakalı çalışanlara uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, analize uygun 406 adet anket verisi elde edilmiştir. Elde edilen verilere, SPSS ve Amos istatistik programları ile gerekli analizler yapılmıştır. Çalışma sonunda, örgütsel bağlılığın yenilikçi iş davranışı etkileyen önemli bir değişken olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

THE EFFECT OF ORGANIZATIONAL COMMITMENT ON INNOVATIVE WORK BEHAVIOUR

Organizational commitment is a behavior that is desired to be exhibited by theemployees, so its relationship with many variables has been examined in recent academic studies. However, in the literature, it is seen that there are very few studies dealing with the relationship between organizational commitment and innovative work behavior. As it is known, allorganizations want to work with employees with high organizational commitment. Innovative business behavior is seen as the key for organizations to gain competitive advantage in today's business world. The subject of this study is to investigate whether perceptions of employees' organizational commitment have an effect on the irinnovative work behaviors. The study was administered to white collar employees working in various departments of automotive companies manufacturing in Turkey. 406 survey forms suitable for analysis were obtained as a result of the study. SPSS and Amos statistical programs were used to analyze the data. At the end of the study, organizational commitment was found to be an important variable affecting innovative work behavior.

PDF

___

Abstein, A. and Spieth, P. (2014). Exploring HRM Meta-Features That Foster Employees’ Innovative Work Behavior in Times Of Increasing Work-Life Conflict. Creativity and Innovation Management. 23(2). 211-225.
Allen, N.J. and Meyer, J.P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63(1), 1-18.
Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bawuro F.A., Danjuma I. and Wajiga H. (2018). Factors Influencing Innovative Behaviour of Teachers in Secondary Schools in the North East of Nigeria. Path Sci Int Electr Sci J, 4:1007-1017.
Bayram, N. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş, Ekin Kitabevi, Bursa.
Brown B.B. (2003). Employees’ Organizational Commitment and Their Perception of Sypervisors’ Relation-Oriented Leadership Behaviors, Unpublished Dissertation, Falls Church, Virginia.
Browne, M.W. & Cudeck, R. (1993). Alternativeways of assessing model fit. Sagefocus editions, 154, 136-136.
Byrne, B. (1989). A Primer Of LISREL, Basic Assumptionsand Programming for Confirmatory Factor Analysis Models. New York: Sspringer.
Budak, G. (1998). Yenilikçi Yönetim, Yaratıcı Birey, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
Can, A. (2013). SPSS ile Nicel Veri Analizi, Pegem A Yayıncılık, Ankara.
Cohen, L., Manion, L. and Morrison K. (2000). Research Methods in Education (5th Edition). London: Routledge Falmer.
Çakır, A. (2007). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri ve Okul Kültürü Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Çalışkan, A. (2013). İç Odaklı Örgüt Kültürünün Yenilikçi Davranışa Etkisinde Personel Güçlendirmenin Aracılık Rolü. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 15(1), 95.
Çapraz, B., Ünnü, N.A.A., İliç, D.K., Kocamaz, M., Çiçekli, U.G., Aracıoğlu, B., Koçak, A., Kesken, J. and Soyuer, H., (2014). Çalışanlar Perspektifinden İnovatif İş Davranışının Belirleyicileri: İzmir İlindeki Öncelikli Sektörlere İlişkin Bir Araştırma. Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 3(1):49-72.
Çekmecelioğlu, H. G. ve Eren, E. (2007), ‘Psikolojik Güçlendirme, Örgütsel Bağlılık ve Yaratıcı Davranış Arasındaki İlişkilerin Değerlendirilmesi’, Yönetim, 18(57), ss. 13-25.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: Spss ve Lisrel Uygulamaları, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
Davıs, K. and Newstrom, J.W. (1989). Human Behavior at Work: Organizational Behavior (8th Ed.), New York: Mcgraw Hill.
De Jong, J.P.J. (2006), The Decision to Innovate, Literature and Propositions. Scales-Initiative Report, 5-38.
De Jong, J.P.J. and Den Hartog, D.N. (2008). Innovative Work Behaviour: Measurement and Validation. Eım Business and Policy Research. Workingpaper, 3-23.
De Jong, J.P.J. and Den Hartog D.N., (2007), How LeadersİnfluenceEmployees’ İnnovative Behaviour. European Journal Of Innovation Management, 10(1), 41-64.
De Jong J.P.J. and Den Hartog, D.N. (2010). Measuring Innovative Work Behaviourcaim. Vol: 19, No: 1, 23 – 36.
Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2009), Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin ve Psikolojik Sözleşmenin Etkisine Yönelik Bir Araştırma. Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 32, 47-80.
Dorenbosch, L., Van Engen, M. L. and Verhagen, M. (2005). On-The-Job Innovation: The Impact of Job Design and Human Resource Management Through Production Ownership. Creativity and Innovation Management. 14(2). 129-141.
Drucker, P.F. (1998) The Discipline of Innovation. Harvard Business Review, 149-157.
Erdoğan, D. (2009). Resmi İlköğretim Okullarındaki Sınıf Öğretmenlerinin Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Eren, E. (2013). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, Beta Yayınları, İstanbul.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. and Anderson, R.E (2010). Multivariate Data Analysis a Global Perspective, Pearson, 7th Edition, Global Edition.
Hakimian, F., Farid, H., İsmail, M.N. and Nair, P.K. (2016). Importance of Commitment in Encouraging Employees’ İnnovative Behaviour, Asia-Pacific Journal Of Business Administration, Vol. 8 Issue: 1, 70-83.
İnce, M. ve Gül, H. (2005).Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık, Çizgi Kitabevi Yayınları, Ankara.
Jafri, M.H. (2010). Organizational Commitment and Employee’s Innovative Behavior: A Study in Retail Sector, Journal Of Management Research, Vol. 10, No. 1, 62-68.
Janssen O., Schoonebeek G. and Looy B. Van (1997). Cognities Van Empowerment Als De Schakel Tussen Delegerend Leiderschap En Innovatief Gedrag Van Werknemers. Gedrag & Organisatie, 10(4), 175–191.
Janssen, O. (2000). Jobdemands, Perceptions Of Effort-Reward Fairness and Innovative Work Behaviour. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 73, 287–302.
Kaiser, H.F. and Rice, J. (1974). Little Jiffy Mark İv. Educational and Psychological Measurement, 34, 111–117.
Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (4. baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Kanter, R. (1988), When a Thousand Flowers Bloom: Structural, Collective, and social conditions for innovation in Organizations, iİn Staw, B.M. And Cummings, L.L. (Eds), Research in Organizational Behavior, Vol. 10, Jaı Press, Greenwich, Ct, 169-211.
Karagöz, Y. (2016). Spss ve Amos Uygulamaları İstatistksel Analizler, Nobel Yayınevi, Ankara.
Kline, R.B. (2011). Convergence Of Structural Equation Modeling and Multilevel Modeling. In M. Williams, & W. P. Vogt (Eds.), Handbook of Methodological Innovation, Thousand Oaks, Ca: Sage. 562-589.
Lukes M. and Stephan U. (2017). Measuring Employee Innovation: A Review of Existingscales and the Development of the Innovative Behavior and Innovation Support Inventories Across Cultures. Int J Entrep BehavRes., 23(1):136-158.
Mcdonald, R.P. and Marsh, H.W. (1990). Choosing A Multivariate Model: Noncentrality and Goodness Of Fit. Psychological Bulletin, 107(2), 247.
Meyer, J.P. and Allen, N.J. (1991) A Three-Component Conceptualization of Organizational Commitment. Human Resource Management Review, 1, 61-89.
Meyer, J.P. and Allen, N.J. (1997). Commitment in the Workplace: Theory, Research, and Application. Thousand Oaks, Ca: Sage.
Mowday, R.T., Steers, R. and Porter, L.W. (1979). The Measurement Of Organizational Commitment. Journal Of Vocational Behavior, 14, 224-247.
Özdamar, K. (2016). Ölçek ve Test Geliştirme, Nisan Yayın Evi, Eskişehir.
Özkan, G.V. (2017). Çalışanların Özyeterlilik Düzeyinin Yaratıcı ve Yenilikçi İş Davranışlarına Etkisi: Farklı Sektörlerde Faaliyet Gösteren Örgütler Üzerinden Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme. Journal Of Yasar University, 12(47), 181-191.
Park, Y.K., Song, J.H., Yoon, S.W. and Kim, J. (2013). Learning Organization and Innovative Behavior. European Journal Of Training and Development. 38(1). 75-94.
Powell, D. and Meyer, J.P. (2004). Side-Bet Theory and The Three-Component Model of Organizational Commitment. Journal of Vocational Behavior, Cilt: 65,157-177.
Prieto, M.P. and Perez-Santana, M.P. (2014). Managing Innovative Work Behavior: The Role of Human Resource Practices. Personel Review. 43(2). 184-208. Doi:10.1108/Pr-11- 2012-0199
Scott, S.G. and Bruce, R.A. (1994). Determinants of Innovative Behavior: A Path Model of Individual Innovation in the Workplace. Academy of Management Journal, Vol. 37 No. 3, 580-607
Sekaran, U. (2000). Research Methodsfor Business: A Skill Building Approach (3rd Ed). New York: John Wiley & Sons.
Şimşek Ö.F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş, Temel İlkeler ve Lisrel Uygulamaları, Ekinoks, Ankara.
Tanaka, J.S. and Huba, G. J. (1985). A fit index for covariance structure models underarbitrary GLS estimation. British Journal of Mathematical and Statistical Psychology, 38(2), 197-201.
Tavşancıl E. (2014). Tutumların Ölçülmesi ve Spss İle Veri Analizi (5. Basım), Nobel Yayıncılık, Ankara.
Turek, A.W. (2012). Innovative Work Behavior and Psychological Capital-Analysis of Relationships. Organizacja İ Zarządzanie: KwartalnikNaukowy, 3 (19), 71-88.
Van De Ven, A.H. (1986). Central Problems in the Management of Innovation. Management Science, Vol. 32, 590-608.
Van Shaijk, S.E.J.M (2018). The Relationship Between Affective Organizational Commitment, Organizational Citizenship Behavior and Innovative Behavior. Masters Disertation, Radboud University Nijmegen.
West, M.A. (2002). Sparkling Fountains or Stagnant Ponds: An Integrative Model of Creativity and Innovation Implementation in Work Groups. Applied Psychology: An International Review, Vol: 51, 355 – 387
Xerri, M.J. and Brunetto, Y. (2013). Fostering Innovative Behaviour: The Importance Of Employee Commitment and Organisational Citizenship Behaviour. International Journal of Human Resource Management, 24(16), 3163–3177.
Yeşil, S., Sözbilir, F. ve Akben, İ., (2012). Affective Organisational Commitment, Individual Innovation Behaviour and Organisational Innovation Performance, 10th International Conference on Knowledge, Economyand Management.
Yu, C., Yu T.F. and Yu, C.C. (2013). Knowledge Sharing, Organizational Climate and Innovative Behavior: A Cross-Level Analysis Of Effects. Social Behavior And Personality, 41(1), 143-156.
Yüceler A. (2009). Örgütsel bağlılık ve örgüt iklimi ilişkisi: teorik ve uygulamalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S. 22 (2009).