HZ. EBÛ BEKİR HAKKINDA NAZİL OLAN AYETLER

Kur’an-ı Kerim’in yeryüzüne indiriliş hedeflerinden biri de şüphesiz insan neslini kal- ben, ruhen, aklen, bedenen, ahlak ve davranış itibarıyla eğitip terbiye etmektir. Bu eğitim sayesinde İslam ve öğretileri bütün beşeriyete ulaştırılmış olur. Böylece insan, Kur’an’ın hedeflemiş olduğu yüce ahlakla donanmış, insan-ı kâmil yolunda beşeriyet için canlı bir örnek olmuş olur. Bu insan-ı kâmil, Kur’an’ın öğretileri sayesinde Allah’ın yeryüzünü sevk ve idare etmesi için gönderdiği halifesi konumuna gelir ve kâinat onun emrine musahhar kılınır. İnsan, Kur’an’ın öğretileri sayesinde kazanmış olduğu yüce ahlaki ilkeler vasıtasıyla Allah ve dinin düşmanlarıyla mücadele eden, zillete, nefsani isteklere boyun eğmeyen onurlu bir kişilik kazanır. Böylece gerek dünya gerekse ahiret yolunda Allah’ın kendisine vadettiği muzafferiyet yolunda hayatını mutmain bir şekil- de idame ettirir. Kur’an-ı Kerim’in ilk muhatabı olan ve onun rahle-i tedrisatından ge- çen sahabe, Allah tarafından daima murakabe edildiklerini, ağızlarından çıkan her ke- limenin işitildiğini, her eyleminden Allah’ın haberdar olduğunu ve hatta gönüllerinde gizlenenlerin dahi bilindiğini; eğer herhangi bir şeyi gizleyecek olurlarsa vahiy yoluyla bildirileceğini ve böylece gizli şeylerin ifşa edileceğini, hakkında bilgi sahibi olmadık- ları hususun çözüme kavuşacağını yakinen bilen ve Kur’an’ın ilkeleri dışına çıkmayan şahsiyetlerdi. Bu çalışmamızda biz; Kur’an’da belirtilen yasak fiillerden kaçınan, tövbesi kabul olan, Peygamber ümmetine örnek güzide insanlardan/onun sahabesinden Ebû Bekir’in hayatından bir kesit sunmak istedik. Umulur ki bu sayede Kur’an’ın ilk muha- tapları olan sahabe-i kiramın hayatlarından istifade eder, Kur’an’a yönelir, hem dünya hem de ahiret mutluluğuna erenlerden oluruz.

Verses Sent down about Abu Bakr

One of the purposes of the Holy Qur’an to be sent down to the earth is undoubtedly to educate human beings within heart, soul, mind, body, morality and behavior. With this education, Islam and its teachings are reached to all humanities. Thus, the hu- man being is a living example for humanity in the way of human perfection, which is equipped with the supreme morality that the Qur’an targets. This mature man, through the teachings of the Qur’an, becomes the caliph sent by Allah to lead and rule the earth, and the universe is given to his command. Human beings gain an honorable person who is struggling with the enemies of Allah and religion, who do not bow to humili- ation, nefarious desires and demands through the great moral principles gained by the teachings of the Qur’an. Thus, he maintains his life in the way of the world, as well as the hereafter on his way to his victories. The Saḥaba, the first interlocutor of the Qur’an and who had gone through his education, stated that they were always audited by Al- lah, that every word coming from their mouths were heard, that they were aware of Allah in all their actions, and that even those hidden in their hearts were known. If they conceal anything on a subject, they would be revealed through revelation, so that secret things could be revealed, that they had no knowledge about it, and that they were close to the principles of the Qur’an.In this study; we wanted to present a section from the life of Abu Bakr, who was an example of the Prophet ummah, who avoided the forbid- den acts mentioned in the Qur’an, and whose repentance was accepted. We hope that we will benefit from the lives of the Companions the first interlocutors of the Qur’an and we turn to the Qur’an, and come to the happiness of the world and the hereafter.

PDF

___

Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmâil b. İbrâhim el-Cu’fî. el-Câmi’u’s- sahîh (Sahîhu’l-Buhârî). thk. Muhammed Züheyr b. Nâsır en-Nâsır. Dı- maşk: Dârü Tavki’n-Necât, 1442/2011.
Çelik, Hüseyin, Kur’an’da Nifak-Münafıkların Özellikleri, Ankara: Fecr Yayın- ları, 2018.
Ebû Dâvûd, Süleyman b. el-Eş‘as b. İshâk es-Sicistânî. Sünen. İstanbul:1981.
el-Begavî, Ebû Muhammed Muhyissünne el-Huseyn b. Mes‘ûd b. Muhammed
el-Ferrâ el-Begavî. Me’âlimü’t-tenzîl fî tefsîri’l-Kur’ân (Tefsîru’l-Begavî), Beyrut: Dâru İhyaî Türâsi’l-‘Arabî, 1420/2000.
el-Beyzâvî, Nâsırüddîn Ebû Said Abdullah b. Ömer b. Muhammed. Envârü’t- tenzîl ve esrârü’t-te’vîl. Beyrut: Dâru İhyaî Türâsi’l-‘Arabî, 1418/1998.
el-Kettânî, Muhammed Abdülhay b. Abdilkebîr b. Muhammed el-Hasenî el- İdrîsî. et-Terâtîbü’l-idâriyye (Niẓâmü’l-ḥükûmeti’n-nebeviyye), Beyrut: Dâru’l-Erkam, 2008.
el-Kurtûbî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed b. Ebî Bekr b. Ferh. el-Câmi’ li ahkâmi’l-Kur’ân. Kahire: Dâru’l-Kütübi’l-Mısriyye, 1964.
el-Vâdi’î, Mukbil b. Hâdî b. Mukbil Kâşdete el-Hemdânî. es-Sahîhi’l-müsned min esbâbi’n-nüzûl. Kahire: Mektebetü İbn Teymiyye, 1987.
er-Râzî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Ömer b. Hasen b. Huseyn et-Teymî Fahrüddin er-Râzî et-Taberistânî. Mefâtihu’l-gayb (et-Tefsîrü’l-kebîr). Beyrut: Dâru İhyaî Türâsi’l-‘Arabî, 1420/2001.
es-Sâbûnî, Muhammed Ali. Safvetü’t-tefâsîr. Kahire: Dâru es-Sâbûnî li’t-Tibaa’ ve’n-Neşr ve’t-Tevzî‘, 1997.
et-Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerîr b. Yezîd el-Âmülî. Câmi’u’l-beyân fî te’vîli’l-Kur’ân. Müessesetü’r-Risâle, 2000.
et-Taberî, Ebü’l-Abbâs Muhibbüddîn Ahmed b. Abdillâh b. Muhammed et- Taberî el-Mekkî. er-Riyâzü’n-nadire fî menâkıbi’l- ‘aşere. Beyrut: 1984.
et-Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ b. Sevre b. Mûsâ b. Dehhak. el-Câmi’u’s- sahîh, Beyrut: Dârü’l-Garbi’l-İslâmî, 1998.
ez-Zemahşerî, Ebü’l-Kāsım Mahmud b. Ömer Muhammed el-Hârizmî. el- Keşşâf ‘an hakâiki gavâmizi’t-tenzîl ve ‘uyûni’l-ekâvîl fî vücûhi’t-te’vîl. Beyrut: Dârü’l-Kitabi’l-‘Arabî, 1407/1987.
Fayda, Mustafa. “Ebû Bekir”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 10: 104. Ankara: TDV Yayınları, 1994.
İbn Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed b. Hanbel b. Hilâl b. Esed eş-Şeybânî el-Mervezî. Müsned. Müessesetü’r-Risâle, 2001.
İbn Hişam, Ebû Muhammed Cemalüddin Abdülmelik b. Hişam b. Eyyûb el- Himyerî el-Meâfiri. es-Sîretü’n-nebevviye, M ısır: Şirketü Mektebetü ve Matbaatü Mustafa Elbânî el-Halebî, 1995.
İbn Kesîr, Ebi’l-Fidâ’ İmamüddîn İsmâil b. Şihabüddîn Ömer b. Kesîr b. Dav’ b. Kesîr el-Kaysî el-Kureşî ed-Dimeşkî. Tefsîrü’l-Kur’âni’l-‘azîm. Dârü’t-Tayyibe li’n-Neşr ve’t-Tevzi’, 1999.
İbn Sa’d, Ebû Abdillâh Muhammed b. Sa‘d b. Menî’ el-Kâtib el-Hâşimî el- Basrî el-Bağdâdî. et-Tabakâtü’l-kübrâ. Beyrut: Dâru’s-Sadr, 1968.
Karaman, Hayreddin v.dğr., Kur’an Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir. Ankara: Diya- net İşleri Başkanlığı Yayınları, 2014.
Köksal, Mustafa Âsım. İslâm Tarihi (Mekke). İstanbul: Şamil Yayınları, 1981.
Müslim, Ebu’l-Hüseyn Müslim b. Haccac el-Kuşeyrî en-Nîsâbûrî, Sahîh-i Müslim, thk. Muhammed Fuad Abdülbâkî, Dâru İhyaî Türâsi’l-‘Arabî, Beyrut: 1956.
Vâhidî, Ebü’l-Hasen Ali b. Ahmed b. Muhammed b. Ali el- Vâhidî en-Nisâbûrî. Esbâbü’n- nüzûlü’l-Kur’ân. thk. ‘İsâm b. Abdilmuhsin b. el-Humeydânî, Dammam: Dâru’l-Islâh, 1992.
Vâkıdî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ömer b. Vâkıd el-Vâkıdî el-Eslemî el- Medenî. Kitâbü’l-Meğâzî, Beyrut: Dârü’l-A‘lemî, 1989.
Yazır, Elmalılı Muhammed Hamdi. Hak Dini Kur’an Dili. İstanbul: Şura Ya- yınları, 1993.