Amaç: Kardiyak üfürüm, çocuk kardiyoloji hekimine başvuruların önemli nedenlerindendir. Bu durum çocukların ebeveynlerinde, anksiyeteye sebep olabilmektedir. Çalışmamızda kardiyak üfürüm saptanması sonrası çocuk kardiyoloji polikliniğine yönlendirilen çocukların ebeveynlerindeki anksiyete düzeyi ve bu anksiyete ile ilişkili faktörlerin araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Çalışmamız Prof.Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi çocuk kardiyoloji polikliniğinde gerçekleştirildi. Çocuk kardiyoloji hekimi dışında bir hekim tarafından kardiyak üfürüm saptanıp, çocuk kardiyoloji polikliniğine yönlendirilen 0-18 yaş arası çocuklar ve çalışmaya katılmayı kabul eden ebeveynlerinden biri dahil edildi. Ebeveynlere durumluk ve sürekli kaygı envanteri 1-2 (STAI 1-2) uygulanarak anksiyete düzeyi araştırıldı. Bulgular: Çalışmaya 137 hasta ve ebeveyni dahil edildi. Elli hastada üfürüm saptandı. Üfürüm sebepleri incelendiğinde, en sık sebep masum üfürümler idi. Çalışmaya katılan ebeveynlerin STAI-1 ölçümleri 21 ile 64 arasında değişmekte olup, ortalama 41,36±10,65 olarak saptandı. Çalışmaya katılan ebeveynlerin STAI-2 ölçümleri 23 ile 68 arasında değişmekte olup, ortalama 44,01±8,81 olarak saptandı. Ebeveynlerin STAI-1 ve STAI-2 ölçeklerinden aldıkları puanlar ile çocukların cinsiyeti, ebeveynin eğitim durumu, ebeveynin yaşı, kaçıncı çocuk olduğu, soy geçmişte kalp hastalığı veya üfürüm olması, başvuru esnasında veya üfürüm duyulduğu anda şikâyet olması arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Sonuç: Çocuğunda üfürüm saptanan ebeveynlerin anksiyete düzeylerinin yüksek olduğu ve bu anksiyete düzeyine etki eden en önemli faktörün ebeveynin genel hayatındaki anksiyete düzeyi olduğu saptandı. Aile hekiminin ve çocuk hastalıkları uzmanının muayenesi esnasında üfürüm saptanmış çocukların çoğunluğunda çocuk kardiyoloji uzmanı tarafından üfürüm saptanmadı. Anahtar Kelimeler: Anksiyete; Çocuk; Ebeveyn; Üfürüm ABSTRACT Objective: Cardiac murmur is one of the most crucial reasons for admission to pediatric cardiologist. This may cause anxiety in parents. This study aims to investigate the level of anxiety in parents whose children were referred to pediatric cardiologist due to cardiac murmur and the factors associated with this anxiety. Material and Methods: Our study was conducted in Prof.Dr.Cemil Tasçıoglu City Hospital pediatric cardiology clin-ic. Children that cardiac murmur was detected by a physician other than a pediatric cardiolo-gist, aged 0-18 years and one of their parents were included in the study. Anxiety level was investigated by applying State and Trait Anxiety Inventory 1-2 (STAI 1-2) to the parents. Results: The study included 137 patients and their parents. There was a murmur in 50 patients. The most common cause of murmurs were innocent murmurs. STAI-1 scores ranged from 21 to 64, with an average of 41.36±10.65. STAI-2 scores ranged from 23 to 68, with an average of 44.01±8.81. There was no significant relation between STAI 1-2 scores and gender of chil-dren, parent’s educational status, age of parent, child row in family, heart disease or murmur in family history, and complaints at the time of admission or murmur is detected. Conclusion: The anxiety levels of parents who had murmurs in their children were high and the most crucial factor affecting this anxiety level was the anxiety level in the parent’s daily life. In most children who had murmur during the family medicine physician and pediatrician examination, no murmur was detected by the pediatric cardiologist.