Seyhan ÇITLIK SARITAŞ, Serdar SARITAŞ, Ali Bilgehan KIZIL

ACİL SERVİS HEMŞİRELERİNİN BİYOTERÖRİZM KONUSUNDAKİ BİLGİ VE GÖRÜŞLERİ

Amaç: Bu araştırmanın amacı acil servis hemşirelerinin biyoterörizm konusundaki bilgi ve görüşlerini belirlemekti. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı olarak yapılan araştırma, Kahramanmaraş Necip Fazıl Şe- hir Hastanesi ve ek hizmet binalarının acil servislerinde yapılmıştır. Araştırmanın evreni- ni; Kahramanmaraş Necip Fazıl Şehir Hastanesi ve ek hizmet binalarının acil servislerinde çalışan hemşireler oluşturmuştur. Örneklem seçiminde herhangi bir örnekleme yöntemi kullanılmadan 109 hemşirenin tamamı araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Verile- rin toplanmasında araştırmacı tarafından oluşturulan hemşire tanıtım formu, hemşire biyoterörizm bilgi ve görüş formu kullanılmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistik ile değerlen- dirilmiştir. Bulgular: Hemşirelerin %57.8i biyoterörizm kavramını bildiği, bu konuda acil servis hemşirelerine eğitim verilmesi gerektiğini, ülkemizin biyoterörizm konusunda riskli bir konumda bulunduğunu, ülkemizin biyoterörizm tehlikesi yaşadığını, biyoterörizmle mü- cadelede acil servis çalışanlarının rol ve sorumluluğu olduğunu, biyoterörizm saldırısı için çalışma yapan ülkeler olduğunu düşündüklerini ve bu ülkeler için diğer dünya ülkele- rinin önlem alması gerektiği saptanmıştır. Sonuç: Bu sonuçlar acil servis hemşirelerine düzenli olarak eğitim yapılması gerektiğini göstermiştir.

Emergency Service Nurses Knowledge and Opinions About Bioterrorism

Objective: The aim of this study is to determine the knowledge and opinions of service nurses about bioterrorism. Material and Methods: This study was conducted in the emergency units of Kahramanmaraş Necip Fazıl City Hospital as a descriptive work and it focuses on opinions of the nurses working in Kahramanmaraş Necip Fazıl City Hospital. All of 109 nurses employed constitute the sampling group and no specific sampling method was used. When gathering the information, the researcher used a form for general information for nurses, and a form of information and opinion for nurse bioterrorism. The information obtained was evaluated through descriptive statistics. Results: The following results were obtained: 57.8% of the nurses know the concept of bioterrorism, they believe they should be trained on this matter, there is a risk for bioterrorism in our country, emergency staff have roles and responsibilities for the struggle against bioterrorism, some countries work on bioterrorism attacks and this should be prevented. Conclusion: These results indicate that emergency nurses should be regularly trained on this matter.

PDF

___

1. Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığı. Biyoterörizm ve Biyolojik Silahlar. Aylık Epidemiyoloji Raporu (AER) dergisi 2005; 4(5):105-61.
2. Alp E, Doğanay M. Biyoterörizm. Hastane İnfeksiyonları Dergisi 2005; 6(4):159-67.
3. Roffey R, Tegnell A, Elgh F. Biological warfare in a historical perspective. Clin Microbiol Infect 2002; 8(8): 450-4.
4. Doğanay M, Yenen OŞ. Biyoterörizm. ANKEM Dergisi 2008; 22(2):95-116.
5. Christopher GW, Cieslak TJ, Pavlin JA, Eitzen EM. Biological warfare:a historica perspective. JAMA 1997;278(5):412-7.
6. Lazarus AA, Devereaux A. Potential agents of chemical warfare worst-scenario protection and decontamination methods. Postgrad Med 2002;112(5):133-40.
7. Hick JL, Hanfling D, Burstein JL, et al. Protective equipment for health care facility decontamination personnel: regulations, risks, and recommendations. Ann Emerg Med 2003;42(3):370-80.
8. Carus WS. Biological warfare threats in perspective. Crit Rev Microbiol 1998;24(3):149-55.
9. Bayık A. Hemşirelik Araştırmalarında Etik. Erefe İ, ed. Hemşirelikte Araştırma İlke, Süreç Ve Yöntemleri. İstanbul: Ofset Baskı 2002; 27-48.
10. Ulusoy MF, Uçar H. Araştırma Etiği. Ankara: 72. Tasarım Ltd Şti 2002;27- 40.
11. Karayılanoğlu T, Kenar L, Güleç M. Evaluations over the medical emergency responding to chemical terrorist attack. Mill Med 2003;168(8):591-4.
12. Scientific Commission of the International Society of Disaster Medicine. Education and training. In: Boer, J.,Dubouloz, M. (eds). Handbook of disaster medicine. International Society of Disaster Medicine 2000: 481- 95.33
13. Alp E, Doğanay M. Biyoterörizm. Yoğun Bakım Dergisi 2006;6(3):135-46. 14. Akova M. Biyoterörizm: Dünü ve Bugünü. Ankem Dergisi 2002;16(3):250-3.