Devletlerin sınırları içerisinde ve dışarısında güvenliği sağlamak gibi bir görevi vardır. Bu çerçevede devletler, değişik güvenlik politikaları uygulayarak, güvenliklerini korumak zorundadırlar. Bu güvenlik politikaları bulunulan coğrafyaya, karşılaşılan ya da karşılaşılabilecek tehditlere, müttefik oldukları ülkelere, üyesi oldukları uluslararası birliklere ve pek çok etkene göre biçimlenmektedir. Devletlerin güvenlik politikalarının biçimlenmesinde bir diğer etken ise terördür. Terör, sadece ülke sınırları içinde ortaya çıkıp, gelişip tehdit haline gelebileceği gibi; bazen de yurt dışı kaynaklı ya da destekli olabilmektedir. Bu çalışmada ele aldığımız terör örgütlerinden PKK bir halk hareketi olarak ortaya çıktığını iddia etse de; birçok ülkeden aldığı finans, silah ve militan yardımı açısından yurt dışı destekli bir örgüt konumundadır. Bu bakımdan Türkiye’nin güvenlik politikaları bağlamında bu örgütün etkisinin olduğu görülmektedir. 2015 yılında başlayan ve adına “Hendek Operasyonları” denen çatışmalar, başta Diyarbakır, Şırnak ve Mardin gibi kentlerde yoğunlaşmıştır. Bu kent içi çatışmaların etkisiyle güvenlik açısından yeni yöntemler belirlenmeye başlanmıştır. Bu olayların öncesinde terör örgütünde suça karışmayanların affedilmesiyle ilgili bir süreç başlamıştır. Sonrasında Sur, Cizre ve Nusaybin’de açılan hendekler, silahlı çatışmalar ve verilen kayıpların ardından Türkiye’nin PKK terör örgütüyle ilgili güvenlik politikası değişmiştir. Terör örgütü üyeleri hem yurt içinde hem de yurt dışında sıkı takibe alınmış; ilişkili olan ülkelerle bu konuda işbirliği yapılmaya çalışılmıştır. Uzun yıllardır mücadele verilen bu örgütün etkisini kırmak için yurtdışı operasyonlar da yapılmıştır. Gelinen nokta itibariyle PKK’nın eylemlerinde belirgin bir azalış olmuştur. Bu durum, Türkiye’nin güvenlik politikalarındaki değişimle birlikte daha etkin olunduğunu ve başarılı sonuçlar elde edildiğini göstermektedir.