Aya İSAOĞLU, Hamide KAYA, Leyla ERSOY, Seda TEZCAN ÜLGER, Gönül ASLAN

Kutanöz Leishmaniasis Şüpheli Olgulardan Leishmania Parazitinin Araştırılması

Çalışmada Mersin Üniversitesi Hastanesi Dermatoloji Polikliniği’ne başvuran kutanöz leishmaniasis (KL) şüpheli olgularda üç farklı yöntem kullanılarak Leishmania paraziti araştırılması ve vakaların epidemiyolojik açıdan değerlendirilmesi amaçlanmıştır. KL şüpheli 16 hastanın, mikroskobik inceleme yapılmak üzere cilt lezyonlarından kazıntı alındı. Giemsa boyama yöntemi ile hazırlanan preparatlar ışık mikroskobunda incelenerek parazitin amastigot formları araştırıldı. Yara bölgesinden aspirat alınarak polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) yöntemi ile parazitin DNA’sı araştırıldı. Beş hastadan alınan örneğin Novy-MacNeal-Nicolle (N.N.N) besiyerine ekimi yapıldı. Çalışmaya katılan hastaların %50 (n=8)’si erkek, %50 (n=8)’si kadındır. Türk kökenli hastaların oranı %37,5 (n=6), Suriye kökenli hastaların oranı %62,5 (n=10) olarak bulundu. Çalışmaya katılan KL şüpheli hastaların yaş ortalaması 28,31±24,73’tür. Mikroskobik incelemede pozitif vakalarının oranı %25 (n=4), PZR yöntemi ile tanı alan vakaların oranı ise %37,5 (n=6) olarak tespit edildi. Kültürü yapılan hiçbir örnekte üreme olmadı. PZR sonucuna göre pozitif olan 6 hastanın %83,3’ü (n=5) Suriye göçmeni iken %16,7 (n=1)’si Türk’tür. Türkiye’nin bazı bölgelerinde KL halen bir halk sağlığı sorunudur. KL’nin doğru tanısı için klinik bulgular laboratuvar tanısı ile desteklenmelidir. Kullanılan yöntemler arasında en duyarlı yöntem PZR’dir. Mikroskobik inceleme daha az duyarlılık göstermektedir. Ayrıca Suriye’de yaşanan savaştan dolayı KL vaka sayısı artışı Türkiye’ye yansımıştır. Mersin’de yapılan bu çalışmada KL tanısı alan vakaların çoğunun Suriye kökenli bulunması hastalığın göçe bağlı artış gösterebileceğini düşündürmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kutanöz Leishmaniasis, Leishmania, Amastigot, Giemsa boyama, Polimeraz zincir reaksiyonu

Investigation of Leishmania Parasite from Suspected Cases of Cutaneous Leishmaniasis

The aim of this study was to investigate Leishmania parasite in cases with suspected cutaneous leishmaniasis (CL) admitted to Mersin University Hospital Dermatology Outpatient Clinic using three different methods and to evaluate the cases epidemiologically. Scrapings were taken from the skin lesions of 16 patients with suspected CL for microscopic examination. The preparations prepared by Giemsa staining method were examined under the light microscope and the amastigote forms of the parasite were investigated. The DNA of the parasite was investigated by polymerase chain reaction (PCR) method by taking aspirate from the wound area. Samples from five patients were inoculated into Novy-MacNeal-Nicolle (N.N.N) medium. 50% (n=8) of the patients participating in the study were male and 50% (n=8) were female. The rate of patients of Turkish origin was 37.5% (n=6) and the rate of patients of Syrian origin was 62.5% (n=10). The mean age of patients with suspected CL included in the study was 28.31±24.73 years. The rate of positive cases in microscopic examination was 25% (n=4), and the rate of cases diagnosed by PCR method was 37.5% (n=6). There was no growth in any of the cultured specimens. While 83.3% (n=5) of 6 patients who were positive according to PCR results were Syrian immigrants, 16.7% (n=1) were Turkish. CL is still a public health problem in some parts of Turkey. For the correct diagnosis of CL, clinical findings should be supported by a laboratory diagnosis. Among the methods used, the most sensitive method is PCR. Microscopic examination shows less sensitivity. In addition, the increase in the number of CL cases due to the war in Syria was reflected in Turkey. In this study conducted in Mersin, the fact that most of the cases diagnosed with CL were of Syrian origin suggests that the disease may increase due to migration.

Keywords:

Cutaneous Leishmaniasis, Leishmania, Amastigote, Giemsa staining, Polymerase chain reaction,

PDF

___

Akkafa F, Dilmec F, Alpua Z. 2008. Identification of Leishmania parasites in clinical samples obtained from cutaneous leishmaniasis patients using PCR-RFLP technique in endemic region, Sanliurfa province, in Turkey. Parasitol Res, 103: 583-586.
Alawieh A, Musharrafieh U, Jaber A, Berry A, Ghosn N, Bizri AR. 2014. Revisiting leishmaniasis in the time of war: the Syrian conflict and the Lebanese outbreak. Int J Infect Dis, 29: 115-119.
Chargui N, Bastien P, Kallel K, Haouas N, Akrout FM, Masmoudi A. 2005. Usefulness of PCR in the diagnosis of cutaneous leishmaniasis in Tunisia. Trans R Soc Trop Med Hyg, 99(10): 762-768.
Cömert-Aksu M, Deniz S, Togay A, Güneş F. 2020. Mersin ilinde 2010-2015 yılları arasında tanı konulan kutanöz leishmaniasis olgularının epidemiyolojik olarak değerlendirilmesi. Turk Hij Den Biyol Derg, 2020: 139-148
Çizmeci Z, Karakuş M, Karabela Ş N, Erdoğan B, Güleç N. 2019. Leishmaniasis in Istanbul; A new epidemiological data about refugee leishmaniasis. Acta Trop, 195: 23-27.
Dietmar S. 2017. The history of leishmaniasis. Parasit Vectors, 10: 1-10.
Galluzzi L, Ceccarelli M, Diotallevi A, Menotta M, Magnani M. 2018. Real-time PCR applications for diagnosis of leishmaniasis. Parasit Vectors, 11: 1-13.
Harman M. 2015. Leishmaniasis. Turk J Dermatol, 9(4): 168-176.
Hayani K, Dandashli A, Weisshaar E. 2015. Cutaneous leishmaniasis in Syria: clinical features, current status and the effects of war. Acta Derm Venereol, 95(1): 62-66.
Inci R, Ozturk P, Mulayim M K, Ozyurt K, Alatas ET, Inci MF. 2015. Effect of the Syrian civil war on prevalence of cutaneous leishmaniasis in southeastern Anatolia, Turkey. Med Sci Monit, 21: 2100.
Kima PE. 2007. The amastigote forms of Leishmania are experts at exploiting host cell processes to establish infection and persist. Int J Parasitol, 37(10): 1087-1096.
Koltaş IS, Eroglu F, Uzun S, Alabaz D. 2016. A comparative analysis of different molecular targets using PCR for diagnosis of old world leishmaniasis. Exp Parasitol, 164: 43-48.
Korkmaz S, Özgöztaşı O, Kayıran N. 2015. Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Leishmaniasis Tanı ve Tedavi Merkezine başvuran kutanöz leishmaniasis olgularının değerlendirilmesi. Turkiye Parazitol Derg, 39: 13-16.
Muhjazi G, Gabrielli AF, Ruiz-Postigo JA, Atta H, Osman M, Bashour H. 2019. Cutaneous leishmaniasis in Syria: A review of available data during the war years: 2011–2018. PLOS Negl Trop Dis, 13(12): e0007827.
Özbilgin A, Töz S, Harman M, Topal S G, Uzun S, Okudan F. 2019. The current clinical and geographical situation of cutaneous leishmaniasis based on species identification in Turkey. Acta Trop, 190: 59-67.
Özkeklikçi A, Karakuş M, Özbel Y, Töz S. 2017. The new situation of cutaneous leishmaniasis after Syrian civil war in Gaziantep city, Southeastern region of Turkey. Acta Trop, 166: 35-38.
Salman İ S, Vural A, Ünver A, Saçar S. 2014. Nizip’te, S.İ.S.S., olguları. Mikrobiyol Bul, 48 (1): 106-113.
Sunter J, Gull K. 2017. Shape, form, function and Leishmania pathogenicity: from textbook descriptions to biological understanding. Open Biol, 7(9): 170165.
WHO. 2023. Leishmaniazis Fact sheet 2023. URL: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/leishmaniasis (erişim tarihi:28 Eylül 2023).