Binlerce yıldır insanoğlunun yaşamsal gereksinimlerin karşılanması, zirai ve hayvansal ürünlerin işlenmesi ve uzun süre depolanarak kullanımı için için elzem olan tuz Osmanlı coğrafyasındaki farklı şehirlerde doğal kaynak olarak bulunmaktadır. Çalışmaya konu olan 19. asırda Sivas ve çevre yerleşimlerin tuz ihtiyacı da bölgede bulunan tuz madenleri kullanılarak karşılanmıştır. Sivas Vilayet Salnameleri mezkur konuda çalışan araştırmacılar için kıymetli bir kaynaktır. Zira tuzlaların (memlehaların) adları, en yakın yerleşim alanına ve vilayet merkezine olan uzaklıkları, üretilen tuzun kalitesi ve miktarı, tuzlada vazife yapan Müslüman ya da Hristiyan görevlilerin adları ile bölge güvenliğinin temini ile görevli asker sayıları salnamelerde oldukça detaylı bir şekilde kayıt altına alınmıştır. Çalışmada sadece Osmanlı Devleti’nin resmi kayıtları olan H.1288/M.1871, Salname-i H.1289/M.1872, H.1292/M.1875,  H.1293/M.1876, H.1298/M. 1880, H.1300/M.1882,  H. 1301/M.1883, H.1302 /M.1884 yıllarına ait Osmanlı Devleti tarafından bastırılmış olan Sivas Salnameleri (Sivas Yıllıkları) kullanılmış, yıllıklarda yer alan tüm bilgiler bilgiler sistematik olarak tasnif edilmiş, bu şekilde tuzlalar hakkındaki resmi bilgilerin tasnif edilerek konunun akademik literatüre kazandırılması amaçlanmıştır.