Bu çalışma Erzurum İli Pasinler Ovası'nda yürütülmüştür. Hastalıklı bitki gövdelerinden 1999–2001 yıllarında yapılan izolasyonlar sonucunda %73'ü Sclerotinia sclerotiorum'a, %27'si de S. minor'a ait olmak üzere toplam 232 izolat elde edilmiştir. S. sclerotiorum izolatlarında sklerotium boyutu 5.1-11.0 x 3.8-6.2 mm, S. minor'da ise 0.1-3.0 x 0.1-0.8 mm olarak ölçülmüştür. S. sclerotiorum izolatlarında apothecium oluşumu gözlenmiş, ascosporların monomorfik yapıda olduğu belirlenmiş, ancak S. minor izolatlarında apothecium oluşmamıştır. İncelenen 68 S. sclerotiorum izolatına ait 9 misel uyum grubu (MUG) belirlenmiş, bu grupların dört tanesi tek izolat içerirken diğer gruplar 4-28 izolat içermiştir. S. minor izolatlarında ise MUG'ları belirlenememiştir. S. sclerotiorum ve S. minor'ın çalışmada kullanılan izolatlarının büyük çoğunluğundan palmitik, linoleik ve oleik yağ asitleri yüksek oranda elde edilmiştir. Çalışma alanında ayçiçeği bitkilerinde Sclerotinia gövde çürüklüğü hastalık oranı 2001 yılında %4.5, 2002 yılında ise %7.3 olarak saptanmıştır. Tarla inokulasyon çalışmalarının sonuçlarına göre, S. sclerotiorum izolatlarının S. minor izolatlarına göre daha virülent olduğu, 15 ayçiçeği ekotip/çeşitinin etmenlere karşı değişen derecelerde hassasiyet gösterdiği belirlenmiştir.

This study was conducted in Pasinler Plain of Erzurum Province. Two-hundred-thirty-two isolates of Sclerotinia spp. were obtained from infected plant stems in 1999‑2001. Characterization of these isolates indicated that 73% belonged to Sclerotinia sclerotiorum and 27% to S. minor. Sclerotium sizes of S. sclerotiorum and S. minor isolates were 5.1-11.0 x 3.8-6.2 mm and 1.0-3.0 x 0.1-0.8 mm, respectively. Apothecium formation were observed in S. sclerotiorum isolates, and ascospors were in monomorphic structure. However, apothecium was not developed in S. minor isolates. Nine of the mycelial compatibility groups (MCGs) were identified among the 68 isolates of S. sclerotiorum. Four of them were single-member of MCGs, wheras the remaining MCGs comprised 4-28 isolates each. On the other hand, no MCGs were determined for S. minor isolates. It was found that palmitic, linoleic and oleic fatty acids were predominated in mycelia of all tested S. sclerotiorum and S. minor isolates. The incidence of Sclerotinia stem rot on sunflower plants was determined 4.5% in 2001 and 7.3% in 2002 in this area. Field inoculation tests revealed that S. sclerotiorum isolates were more virulent than S. minor isolates. Fifteen sunflower cultivars were determined to be sensitive against these pathogens at various degrees.