Elif TOZLU, Erkol DEMİRCİ

3625

Erzurum-Pasinler Ovası'nda ayçiçeğinde Sclerotinia Sclerotiorum ve S. minor tarafından oluşturulan gövde çürüklüğü hastalığının yaygınlığı, etmenlerin tanılanması ve bazı ayçiçeği çeşitlerinin hastalık etmenlerine reaksiyonu

Bu çalışma Erzurum İli Pasinler Ovası'nda yürütülmüştür. Hastalıklı bitki gövdelerinden 1999–2001 yıllarında yapılan izolasyonlar sonucunda %73‟ü Sclerotinia sclerotiorum‟a, %27‟si de S. minor‟a ait olmak üzere toplam 232 izolat elde edilmiştir. S. sclerotiorum izolatlarında sklerotium boyutu5.1-11.0 x 3.8-6.2 mm, S. minor‟da ise 0.1-3.0 x 0.1-0.8 mm olarak ölçülmüştür. S. sclerotiorum izolatlarında apothecium oluşumu gözlenmiş, ascosporların monomorfik yapıda olduğu belirlenmiş, ancak S. minor izolatlarında apothecium oluşmamıştır. incelenen 68 S. sclerotiorum izolatına ait 9 misel uyum grubu (MUG) belirlenmiş, bu grupların dört tanesi tek izolat içerirken diğer gruplar 4-28 izolat içermiĢtir. S. minor izolatlarında ise MUG‟ları belirlenememiştir. S. sclerotiorum ve S. minor‟ın çalışmada kullanılan izolatlarının büyük çoğunluğundan palmitik, linoleik ve oleik yağ asitleri yüksek oranda elde edilmiştir. Çalışma alanında ayçiçeği bitkilerinde Sclerotinia gövde çürüklüğü hastalık oranı 2001 yılında %4.5, 2002 yılında ise %7.3 olarak saptanmıştır. Tarla inokulasyon çalışmalarının sonuçlarına göre, S. sclerotiorum izolatlarının S. minor izolatlarına göre daha virülent olduğu, 15 ayçiçeği ekotip/çeşitinin etmenlere karşı değişen derecelerde hassasiyet gösterdiği belirlenmiştir.

Incidence and characterization of sunflower stem rot disease caused by Sclerotinia sclerotiorum and S. minor in Pasinler Plain of Erzurum, and reaction of some sunflower cultivars to the pathogens

This study was conducted in Pasinler Plain of Erzurum Province.Two-hundred-thirty-two isolates of Sclerotinia spp. were obtained from infected plant stems in 1999-2001. Characterization of these isolates indicated that 73% belonged to Sclerotinia sclerotiorum and 27% to S. minor. Sclerotium sizes of S. sclerotiorum and S. minor isolates were 5.1-11.0 x 3.8-6.2 mm and 1.0-3.0 x 0.1-0.8 mm, respectively. Apothecium formation were observed in S. sclerotiorum isolates, and ascospors were in monomorphic structure. However, apothecium was not developed in S. minor isolates. Nine of the mycelial compatibility groups (MCGs) were identified among the 68 isolates of S. sclerotiorum. Four of them were single-member of MCGs, wheras the remaining MCGs comprised 4-28 isolates each. On the other hand, no MCGs were determined for S. minor isolates. It was found that palmitic, linoleic and oleic fatty acids were predominated in mycelia of all tested S. sclerotiorum and S. minor isolates. The incidence of Sclerotinia stem rot on sunflower plants was determined 4.5% in 2001 and 7.3% in 2002 in this area. Field inoculation tests revealed that S. sclerotiorum isolates were more virulent than S. minor isolates. Fifteen sunflower cultivars were determined to be sensitive against these pathogens at various degrees.
PDF

___

  • Agrios, G.N. 1997. Plant Pathology. Academic Pres, 355-359 p.
  • Bert, P.F., Jouan, I., de Labrouhe, D.T., Sere, F., Nicolas, P. and Vear, F. 2002. Comparative genetic analysis of quantitative traits in sunflower (Helianthus annuus L.) 1. QTL involved in resistance to Sclerotinia sclerotiorum and Diaporthe helianthi. Theoretical and Applied Genetics, 105: 985-993.
  • Çetinkaya, N. ve Yıldız, M. 1988. Bazı ayçiçeği çeşit ve hatlarının Sclerotinia türlerine reaksiyonları üzerinde çalışmalar. IX. Ulusal Biyoloji Kongresi, Sivas, 151-158.
  • Çınar, A. ve Biçici, M. 1982. Çukurova‟da ayçiçeği parsellerinde görülen tabla çürüklüğü ile kök boğazı ve gövde yanıklığı hastalıklarının etiyolojisi ve önemi. III. Türkiye Fitopatoloji Kongresi Bildirileri, Adana, 68-79.
  • Degener, J.A., Melchinger, E. and Hahn, V. 1999. Optimal allocation of resources in evaluating current sunflower inbred lines for resistance to Sclerotinia. Plant Breeding, 118: 157-160.
  • Demirci, E. ve Kordalı, ġ. 1998. Pasinler ovasında ayçiçeğinde rastlanan funguslar. Türkiye VIII. Fitopatoloji Kongresi Bildirileri, Ankara, 314-317.
  • Durman, S. B., Menendez, A.B. and Godeas, A.M. 2003. Mycelial compatibility groups in Buenos Aires field populations of Sclerotinia sclerotiorum (Sclerotiniaceae). Australian Journal of Botany, 51: 421-427.
  • Ekins, M.G., Aitken, E.A.B. and Goulter, K.C. 2005. Identification of Sclerotinia species. Australasian Plant Pathology, 34: 549-555.
  • Goyne, P.J. and Hammer, G.L. 1982. Phenology of sunflower cultivars. II. Controlled environment studies of temperature and photoperiod effects. Australian Journal of Agricultural Research, 33: 251-261.
  • Hering, O., Nirenberg, H.I., Kohn, S. and Deml, G. 1999. Characterization of isolates of Fusarium oxysporum Schlecht. f.sp. vasinfectum (Atk.) Snyd. & Hans., races 1-6, by cellular fatty acid analysis. Journal of Phytopathology, 147: 509-514.
  • Huang, H.C., Chang, C. and Kozub, G.C. 1998. Effect of temperature during sclerotial formation, sclerotial dryness, and relative humidity on myceliogenic germination of sclerotia of Sclerotinia sclerotiorum. Canadian Journal of Botany, 76: 494-499.
  • Johnk, J.S. and Jones, R.K. 1992. Determination of whole-cell fatty acids in isolates of Rhizoctonia solani AG-1 IA. Phytopathology, 82: 68-72.
  • Johnk, J.S. and Jones, R.K. 2001. Differentiation of three homogeneous groups of Rhizoctonia solani anastomosis group 4 by analysis of fatty acids. Phytopathology, 91: 821-830.
  • Kara, K. 1984. Erzurum ekolojik koşullarında bazı ayçiçeği (Helianthus annus L.) çeşitlerinin fenolojik, morfolojik özellikleriyle verim ve verim unsurları üzerinde bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi) 159 s.
  • Kohli, Y., Morrall, R.A.A., Anderson, J.B. and Kohn, L.M. 1992. Local and trans-Canadian clonal distribution of Sclerotinia sclerotiorum on canola. Phytopathology, 82: 875-880.
  • Kohn, L.M., Carbone, I. and Anderson, J.B. 1990. Mycelial interactions in Sclerotinia sclerotiorum. Experimental Mycology, 14: 255-267.
  • Kohn, L.M., Stasovski, E., Carbone, I., Royer, J. and Anderson, J.B. 1991. Mycelial incompability and molecular markers identify genetic variability in field populations of Sclerotinia sclerotiorum. Phytopathology, 81, 4.
  • Matsumoto, M., Furuya, N. and Matsuyama, N. 1997. Characterization of Rhizoctonia spp., causal agents of sheath diseases of rice plant, by total cellular fatty acids analysis. Annals of the Phytopathological Society of Japan, 63: 149-154.
  • Melzer, M.S., Smith, E.A. and Boland, G.J. 1997. Index of plant hosts of Sclerotinia minor. Canadian Journal of Plant Pathology, 19: 272-280.
  • Mert-Türk, F. ve Mermer, D. 2004. Çanakkale‟de örtüaltında yetiştirilen marullarda Sclerotinia sclerotiorum‟un yaygınlığının ve miselyal uyum gruplarının saptanması. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9, 1-8.
  • Mestries, E., Gentzbittel, L., de Labrouhe, D.T., Nicolas, P. and Vear, F. 1998. Analysis of quantitative trait loci associated with resistance to Sclerotinia sclerotiorum in sunflowers (Helianthus annuus L.) using molecular markers. Molecular Breeding, 4: 215–226.
  • Minkevich, I.I. and Kosorukova, L.A. 1987. Climate and weather effects on sunflower mycoses along the lower Volga and their forecasting. Mikologiya I Fitopatologiya, 21: 365-369.
  • Nelson, B., Duval, D. and Wu, H. 1988. An in vitro tecnique for large-scale production of sclerotia of Sclerotinia sclerotiorum. Phytopathology, 78: 1470-1472.
  • Pratt, R.G. 1993. Sclerotinia. In Methods for Research on Soil Borne Phytopathogenic Fungi., Eds: Singleton, L.L., Mihail, J.D and Rush, C.M. 74-78 p.
  • Purdy, L.H. 1979. Sclerotinia sclerotiorum: history, diseases and symptomatology, host range, geographic distribution, and impact. Phytopathology, 69: 875-880.
  • Sedun, F.S. and Brown, J.F. 1989. Comparison of 3 methods to assess resistance in sunflower to basal stem rot caused by Sclerotinia sclerotiorum and Sclerotinia minor. Plant Disease, 73: 52-55.
  • Şahin, F. 2003. Moleküler tanı yöntemleri. Biyoinformatik-I, Eds: Telefoncu, A., Küfrevioğlu, Ö. İ., Pazarlıoğlu, N. 147-165 s.
  • Ülger, N. ve Yurtsever, M. 1984. Türkiye gübre ve gübreleme rehberi. Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara.
  • Wu, B. M. and Subbarao, K.V. 2006. Analyses of lettuce drop incidence and population structure of Sclerotinia sclerotiorum and S. minor. Phytopathology, 96: 1322-1329.
  • Yanar, Y. 1997. Pathogenesis of Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) De Bary on Pepper (Capsicum annum L.) Ohio State University (Unpublished PhD Thesis) 150 p.
  • Yücer, M.M. 1980. Trakya bölgesinde ayçiçeklerinde görülen hastalıkların oranı, fungal etmenleri ve etmenlerin patojenitesi üzerinde araştırmalar. İstanbul Böl. Zir. Müc. Araş. Enst. Yayınları, Ankara.
  • Zandoki, E., Szodi, S. and Turoczi, G. 2006. Mycelial compatibility, aggressiveness and cultural characteristics of Sclerotinia sclerotiorum. Acta Agronomica Ovariensis. 48: 31-39
Bitki Koruma Bülteni-Cover
  • ISSN: 0406-3597
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1952
  • Yayıncı: Zirai Mücadele Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Kayseri ili Syrphidae (Diptera) türleri üzerinde faunistik çalışmalar

N. BAYRAK, R. HAYAT

Erzurum-Pasinler Ovası’nda ayçiçeğinde Sclerotinia sclerotiorum ve S. minor tarafından oluşturulan gövde çürüklüğü hastalığının yaygınlığı, etmenlerin tanılanması ve bazı ayçiçeği çeşitlerinin hastalık etmenlerine reaksiyonu

E. TOZLU, E. DEMİRCİ

Pamuk kırmızı örümceği Tetranychus cinnabarinus (Boisd.) (Acari: Tetranychidae)’a karşı Azadirachtin’in etkinliği üzerine bir araştırma

N. TOPAKCI, H. GÖÇMEN

Erzurum-Pasinler Ovası'nda ayçiçeğinde Sclerotinia Sclerotiorum ve S. minor tarafından oluşturulan gövde çürüklüğü hastalığının yaygınlığı, etmenlerin tanılanması ve bazı ayçiçeği çeşitlerinin hastalık etmenlerine reaksiyonu

Elif TOZLU, Erkol DEMİRCİ

Ankara ili armut (Pyrus communis L.) bahçelerinde saptanan Tylenchida (Nematoda) takımına ait bitki paraziti nematodlar

E. EVLİCE, M. ÖKTEN