17. yüzyılın önemli düşünürlerinden olan J. Locke, dönemin epistemolojik paradigmasının oluşumunda önemli bir rol ifa etmiştir. Felsefi görüşleriyle kendisinden sonraki dönemleri de etkileyen filozof, özellikle Aydınlanma düşüncesinin kilometre taşlarından biri olarak kabul edilebilir. Epistemolojisini bütünüyle deney üzerine inşa etme iddiasında olan filozofun, bu iddiasını ne denli tutarlı bir biçimde gerçekleştirdiği tartışmaya açıktır. Bununla beraber epistemolojisini kurgularken yaptığı birçok çözümlemenin çağdaş epistemolojilerde karşılık bulan bir mahiyette olduğunu söyleyebiliriz. Epistemolojik doğruluk meselesi de bunlardan biridir. Bu çalışmada Locke’un doğruluk görüşü, epistemolojisi bağlamında tartışmaya konu edilecek ve ancak kısmi bir doğruluk ortaya koyabildiği ileri sürülecektir. Bunun ise filozofun “bütün bilgilerimizin basit idelerden oluştuğu” biçimindeki tümel ve tikeli tazammun eden kabulünden kaynaklandığı iddia edilecektir.