Heliobrychis Seksiyonuna Ait Bazı Korunga (Onobrychis sp.) Türleri Üzerinde Morfolojik Araştırmalar

Türkiye’nin farklı bölgelerinde doğal olarak yetişen Heliobrychis seksiyonuna ait 5 farklı korunga türü üzerinde fenotipik varyasyonları ortaya çıkarmak için bazı morfolojik özellikler incelenmiştir. Genel olarak incelenen karakterler sap ve yaprak kısımları, salkım, çiçek, meyve ve tohum kısımlarından oluşmaktadır. Gözlem yapılan morfolojik karakterler açısından korunga türleri arasında yüksek oranda varyasyon belirlenmiştir. İncelenen türler arasında akrabalık ilişkilerini ortaya çıkarnak için morfolojik özellikler üzerinde yapılan hiyerarşik kümeleme analizi sonucunda 3 grup oluşmuştur. Elde edilen sonuçlar gelecekte korunga ıslah çalışmalarına yardımcı olacaktır.

Morphological studies on some sainfoin (Onobrychis sp.) species belonging to Heliobrychis section

Some morphologic characteristics of five sainfoin species, section Heliobrychis collected from natural flora of various regions of Turkey were analysed based on phenotypic variations. Generally, the shoots and types of leaves, raceme, flower, fruit, and type of seeds were analyzed in the study. High variation was recorded among morphologic characters of sainfoin. Hierarchical Cluster analysis showed relationship between the species due to morphological characteristics ending up with three groups. It is assumed that these results will be beneficial for breeding of sainfoin in the future.

___

  • Aktoklu, E. 1995. Türkiye’de yetişen Onobrychis Miller. (Fabaceae) türlerinin revizyonu. Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Bennett, S.J. 2000. Genetic variation of five species of Trifolium L. from south-west Turkey. Genetic Resources and Crop Evolution 47: 81–91.
  • Bisht, I.S. Bhat, K.V. Lakhanpaul, S. Latha, M. Jayan, P.K. Biswas, B.K and Singh, A.K. 2005. Diversity and genetic resources of wild Vigna species in India. Genetic Resources and Crop Evolution. 52: 53–68.
  • Bolanos-Aguilar, E.D. Huyghe, Ch. Julier, B. and Ecalle, Ch. 2000. Genetic variation for seed yield and its components in alfalfa (Medicago sativa L.) populations. Agronomie 20: 333–345.
  • Davis, P.H. 1970. Flora of Turkey and the East Aegean Island. Volume III. Universty of Edinburg.
  • Drobna, J. 2010. Morphological variation in natural populations of Lotus corniculatus in association to geographical parameters of collecting sites. Biologia 65/2: 213—218. Section Botany
  • Emre, I. Turgut-Balık, D. Sahin, A and Kursat, M. 2007. Total Elektroforetic Band Patterns of Onobrychis Species Growing in Turkey. American-Eurasian J.Agric. & Environ. Sci., 2(2): 123-126, 2007.
  • Hart, G.E. 2001. Molecular-marker maps of the cultivated wheats and other Triticum species. DNA-Based Markers in Plants. Phillips, R.L. and Vasil, I.K. (eds), Second Edition, Kluwer Academic Publishers, London, pp. 421.
  • Julier, B. Huyghe, Ch. And Ecalle, Ch. 2000. Within- and among cultivar genetic variation in alfalfa: forage quality, morphology, and yield. Crop Sci. 40: 365–369.
  • Serin, Y. ve Tan, M. 2001. Baklagil Yem Bitkileri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ofset Tesisi, yayın no: 190, 49-66s., Erzurum.
  • Tucak, M. Popovic, S. Cupic, T. Grljusic, S. Bolaric, S. and Kozumplik, V. 2008. Genetic diversity of alfalfa (Medicago spp.) estimated by molecular markers and morphological characters Periodicum Biologorum. Vol 110, No 3, 243–249.
  • Yıldız, B. Çıplak, B. and Aktoklu, E. 1999. Fruit morphology of section of the genus Onobrychis Miller (Fabaceae) and its phylogenetic implications. Israel J. Plant Sci., 47: 269-282.