ADALET VE SORUMLULUK İLİŞKİSİ TEMELİNDE KAMU GÖREVİNİN SUNULMASINDA KAMU YÖNETİMİ VE YÖNETİCİLERİNİN ROLÜ

Tüm tarihsel dönemlerde ve tüm kültürlerde en üstün erdem olarak kabul edilmiş olan ‘adalet’, kamusal hizmetlerin sunulmasında anahtar bir kavramdır. Birlikte yaşamak zorunda olan insanlara kamusal hizmetlerin sunulması bir adalet ve sorumluluk ilişkisi temelinde sürdürülmelidir. Vatandaşların ihtiyaçlarının adalet ve sorumluluk temelinde giderilmesinde kamu yönetimi ve yöneticilerinin rolü önemlidir. Kamu yönetimi ve yöneticilerinin toplumun ihtiyaçlarını giderirken adalete uygun olarak hareket etmeleri büyük önem arz etmektedir. Kamu yönetiminin kamusal hizmet sunumunda etkin ve adil olması, kamu yöneticilerinin sorumluluklarının bilincinde olmaları ile yakından ilişkilidir. Bu çalışmada öncelikle ‘adalet’, ‘sorumluluk’, ‘kamu görevi’, ‘kamu yönetimi’ ve ‘kamu yöneticisi’ kavramları açıklanacak, daha sonra, adalet ve sorumluluk ilişkisi temelinde kamu görevini sunmada kamu yönetimi ve yöneticilerinin rolü tartışılacaktır

THE ROLE OF PUBLIC ADMINISTRATION AND ADMINISTRATORS IN RENDERING CIVIL SERVICE BASED ON JUSTICE AND RESPONSIBILITY PRINCIPLE

Considered as the highest virtue in all historical ages and all cultures, ‘justice’ is a key concept in rendering civil services. Provision of civil services to people who must live together should continue based on a relationship of justice and responsibility. The roles of public administration and administrators are important in meeting the needs of citizens because of justice and responsibility. It is of utmost importance that public administration and administrators act in conformity with justice when satisfying the needs of the society. Effective and just provision of civil service by public administration is closely associated with public administrators’ awareness of their responsibilities. In this study, first the concepts of ‘justice’, ‘responsibility’, ‘civil service’, ‘public administration’ and ‘public administrator’ will be explained and then the role of public administration and administrators in rendering civil service on the basis of a relationship of justice and responsibility will be discussed.

PDF

___

http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5a7392 bbaa0eb2.24379392, 01.02.2018.
ZENGİN, Zeki Salih (2016), “İslam, Ahlak ve Etik”, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Uluslararası İlişkiler ve Stratejik Araştırmalar Enstitüsü Bülteni, ss. 5-10.
YILMAZ, Emel Güler (2014), “Kamusal Bilgileri İfşa (Whistleblowing): Kamusal Sadakat mi Kurumsal İhanet mi? Kamu Kurumları Açısından Bir Teorik Tartışma”, Ed. Feyzi Uludağ, Kıvılcım Akkoyunlu Ertan ve Hande Özgen, Kamu Etiği Seçilmiş Kongre Bildirileri, Ankara, TODAİE Yayını, ss. 254-270.
YILDIRIM, Ramazan (2008), “Hak ve Adalet”, Söz ve Adalet Dergisi, Sy. 1, ss. 44-47.
YILDIRIM, Halit Mehmet (2010), “Yavaş İşletmecilik Yaklaşımında Adalet Anlayışının Sosyal Yaşama Ve İş Yaşamına Yansımaları”, Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C. 2, Sy. 2, ss. 73-78.
YAZICI, Gülgün (2009), “Mevlana’nın Mesnevi’sinde Ehliyet ve Liyakat Kavramları”, Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, C. 4, Sy. 7, ss. 928-938.
YARAN, Rahmi (2013), “İslam Kültüründe Adalet Anlayışı”, Din ve Hayat Dergisi, Sy. 18, ss. 4-6.
YALIN, Salih (2015), “Ahmet Hamdi Akseki’de Ahlaki Sorumluluk”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sy. 38, ss. 209-225.
WHITE, Leonard. D. (1961), Introduction to the Study of Public Administration, Fourth Edition, New York, The Macmillan Company.
ÜZÜLMEZ, İlhan (2012), “Görevi Kötüye Kullanma Suçu (TCK M. 257)”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 26, Sy. 1, ss. 191-216.
ÜLKEN, Hilmi Ziya (2017), Aşk Ahlakı, 4. Basım, İstanbul, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
USTA, Aydın (2010), “Kamu Görevlisinin Etik Amaç ve Ahlaki Yükümlülüğüne Yönelik Bir Değerlendirme”, Türk İdare Dergisi, Sy. 468, ss. 159-181.
TUTUM, Cahit (1990), “Kamu Personeli Sorunu”, Amme İdaresi Dergisi, C. 23 Sy. 3, ss. 31-45.
TUSİAD (2003), Kamu Hizmetinde Etik, İstanbul, TUSİAD Yayını.
TURSUN BEY (1977), Tarihi Ebül Feth, Çev. Mertol Tulum, İstanbul, Baha Matbaası.
TURAN, Erol (2016), Kamu Yönetimi-Temel Kavramlar, 1. Baskı, Konya, Palet Yayınları.
TORTOP, Nuri (1994), Personel Yönetimi, Ankara, İlk-San Matbaası.
TORTOP, Nuri (1986), “Personel Yönetimi İle İlgili Bazı Kavramların Anlamı ve Uygulanması”, Amme İdaresi Dergisi, C. 19, Sy. 3, ss. 31-42.
TOPÇU, Nurettin (2015c), Yarınki Türkiye, 11. Baskı, İstanbul, Dergah Yayınları.
TOPÇU, Nurettin (2015b), Ahlak Nizamı, 8. Baskı, İstanbul, Dergah Yayınları.
TOPÇU, Nurettin (2015a), Ahlak, 5. Baskı, İstanbul, Dergah Yayınları.
TODAİE (1987), Devlet Memurları El Kitabı, Ankara.
TİMUÇİN, Avşar 2004. Felsefe Sözlüğü, 5. Baskı, İstanbul, Bulut Yayınları.
TATLI, Adem ve GÖRMEZ, İdris (2016), Adalet ve Hürriyet, İstanbul, Elit Kültür Yayınları.
ŞERİATİ, Ali (1995), İnsanın Dört Zindanı, İstanbul, İşaret Yayınları.
SUNAR, Cavit (1980), İbn Miskeveyh ve Yunan’da ve İslam’da Ahlak Görüşleri, Ankara, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
SARUHAN, Müfit Selim (2015), “Erdemlerin Erdemi: Adalet”, Ankara Düşünce ve Araştırma Merkezi Dergisi, C. 5, Sy. 1, ss. 1-12.
SARIBAY, Ali Yaşar (2004), “Politik Teori, Modernite ve Etik”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, Sy. 4, ss. 55-61.
PLATON, (2016), Devlet, Çev. Emre Alagöz, 1. Baskı, Ankara, Panama Yayınları.
PAZARLI, Osman (1980), İslam’da Ahlak, Ankara, Remzi Kitabevi.
PAKDİL, Nuri (2014), Biat II, 1. Baskı, Ankara, Edebiyat Dergisi Yayınları, Ankara.
ÖZEN, Yener (2013), “Sorumluluk Duygusu ve Davranışı Ölçeğinin Geliştirilmesi Güvenirliği ve Geçerliği”, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, Sy. 7, ss. 434- 357.
ÖZEL, Mehmet (2008), “Devletin İşlevsel Dönüşümü ve Genel Kamu Yönetimi Üzerine Etkileri”, Ed. Mehmet Özel ve Veysel Eren, Devletin Dönüşümü ve Yeni Dönem Kamu Yönetimi, Konya, Çizgi Kitabevi.
OLGUNER, Fahrettin (1987), Farabi, 1. Baskı, Ankara, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayını.
KUÇURADİ, İoanna (2013), “Adalet Kavramı”, Ed. Adnan Güriz, Adalet Kavramı, 4. Baskı, Ankara, Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları, ss. 39-57.
KOZAK, İbrahim Erol (2014), Hukuk Felsefesi, 1. Baskı, Konya, Palet Yayınları.
KORKMAZ, Fahrettin (1995), Gazali’de Devlet, Ankara, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
KOÇİ BEY (2008), Koçi Bey Risaleleri, Çev. Seda Çakmakcıoğlu, 1. Baskı, İstanbul, Kabalcı Yayınları.
KINALIZADE ALİ ÇELEBİ (2016), Ahlak-ı Alai, Çev. Murat Demirkol, 1. Baskı, Ankara, Fecr Yayınları.
KINALIZADE ALİ ÇELEBİ (1990), Devlet ve Aile Ahlakı, Çev. Ahmet Kahraman, İstanbul, Tercüman Yayınları.
KILIÇ, Hüseyin (2014), Adalet: Güç Savaşında Denge Noktası, 1. Baskı, İstanbul, Beta Yayınları.
KEKES, John (2008), “Adalet: Muhafazakar Bir Görüş”, Çev. Cennet Uslu, Muhafazakar Düşünce Dergisi, C. 4 Sy. 14, ss. 23-48.
KASAPOĞLU, Abdurrahman (2012), “Kur’an’da Adalet Psikolojisi: Adaleti Engelleyen Psiko- Sosyal Faktörler”, Hikmet Yurdu Düşünce-Yorum Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, C. 5, Sy. 10, ss. 61-105.
KARAKUŞ, Mehmet (2016), “Din ve Felsefe Bağlamında Yoksulluk ve Dayanışma”, IV. Uluslararası Felsefe Kongresi Bildiriler Kitabı, ss. 354-366.
KARAKÖSE, Ayşe (2016), “Din ve Adalet Bağlamında Tanrı’nın ve İnsanın Adalet Anlayışı”, IV. Uluslararası Felsefe Kongresi Bildiriler Kitabı, ss. 75-82.
KARAKOÇ, Sezai (1999), Gün Saati Günlük Yazılar IV, 2. Baskı, İstanbul, Diriliş Yayınları.
İZZETBEGOVİÇ, Aliya (2011), Doğu Batı Arasında İslam, 2. Baskı, İstanbul, Yarın Yayınları.
İBN RÜŞD (2005), Telhisu’s-Siyase li Eflatun, Çev. Muharrem Hilmi Özev, Siyasete Dair Temel Bilgiler: Kurtubalı İbn Rüşd’ün Platon’un Devletine Düştüğü Şerh, İstanbul, Bordo Siyah Yayınları.
İBN HALDUN, (2011), Mukaddime I-II, Haz. Süleyman Uludağ, 7. Baskı, İstanbul, Dergah Yayınları.
HÖKELEKLİ, Hayati (2007), “Çocuk ve Gençlerde Şiddet Olgusu ve Önlenmesine Yönelik Öneriler”, Değerler Eğitimi Dergisi, Sy. 14, ss. 61-78.
GÜRLER, Sercan (2007), Ahlak ve Adalet, 1. Baskı, İstanbul, Legal Yayıncılık.
GÖZÜBÜYÜK, Abdullah Şeref (2001), Türkiye’nin Yönetim Yapısı, 7. Baskı, Ankara, Turhan Kitabevi.
GÖRMEZ, Kemal (2009), İdare Hukuku, 1. Cilt, 2. Baskı, Bursa, Ekin Yayınları.
GÖKÇE, Ali Fuat (2013), “Devlet Adamı Hazreti Ali’nin Yönetim ve Adalet Anlayışı”, Ed. Mehmet Yazıcı, (2014), Geçmişten Günümüze Alevilik I. Uluslararası Sempozyumu, Bingöl Üniversitesi Yayını, ss. 400-418.
GAZALİ (2014), Hüccetü’l İslam, Çev. Hüseyin Okur, Yöneticilere Altın Öğütler, İstanbul, Semerkand Yayınları.
GAZALİ (2010), Mearicü’l-Kuds, Çev. Serkan Özbudun, Hakikat Bilgisine Yükseliş, 2. Baskı, İstanbul, İnsan Yayınları.
GAZALİ (1969), Nasihat’ül Müluk, Çev. Osman Şekerci, Devlet Başkanlarına, İstanbul, İstanbul Devlet Başkanlarına, Sinan Yayınevi.
ERYILMAZ, Bilal ve BİRİCİKOĞLU, Hale (2011), “Kamu Yönetiminde Hesap Verebilirlik ve Etik”, İş Ahlakı Dergisi, C. 4, Sy. 7, ss. 19-45.
ERYILMAZ, Bilal (2011), Kamu Yönetimi, 4. Baskı, Ankara, Sözen Matbaacılık.
ERTAN, Veli (1964), “Sorumluluk Duygusu Ahlak Güzelliği ve Niyet”, Diyanet İşleri Başkanlığı Dergisi, C. 3, Sy. 5, ss. 148-149.
ERKİN, Vedat (1969), “İdarede Verim ve Personel Meseleleri”, Amme İdaresi Dergisi, C. 2, Sy. 3, ss. 37-50.
EREN, Veysel (2003), “Kamu Yönetiminde Meşruluk Temeli Olarak Müşteri Odaklı Yönetim Yaklaşımı”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, C. 58, Sy. 1, ss. 55-70.
ERBAY, Yusuf (1997), “Bürokrasi, Bürokratizm ve Ülkemizde Bürokrat-Siyasetçi İlişkileri”, Yeni Türkiye Dergisi, Sy. 13, ss. 405-412.
EBU’L A’LA EL-MEVDUDİ (2016), İslam’da Hükümet, Çev. Ali Genceli, İstanbul, Hilal Yayınları.
DOĞU, İsmail (2008), “Hikmet: Adaletin Temeli”, Söz ve Adalet Dergisi, Sy. 1, ss. 53-58.
DOĞAN, Süleyman (2014), “Uygarlık Merkezli Ahlak ve Adalet Eğitimi Yaklaşımı”, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 3, Sy. 1, ss. 111-126.
DOĞAN, Mutlu (2009), İbn Sina’nın Ahlak Risaleleri ve Ahlak Felsefesi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
DOĞAN, Lütfi (1968), “Vazife ve Sorumluluk”, Diyanet İşleri Başkanlığı Dergisi, C. 7, Sy. 74, ss. 156.
DESCARTES, Rene (1989), Ahlak Üzerine Mektuplar, Çev. Mehmet Karasan, 2. Baskı, İstanbul, Milli Eğitim Bakanlığı Yayını.
DENEK, Muhammed Nur (2010), İslam, Eşitlik ve Sosyal Adalet, 1. Baskı, Ankara, Phoenix Yayınevi.
ÇUBUKÇU, İbrahim Agah (1972), İslam Düşüncesi Hakkında Araştırmalar, Ankara, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
ÇEVİKBAŞ, Rafet (2006), “Yönetimde Etik ve Yozlaşma”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, C. 20, Sy. 1, ss. 265-289.
ÇEÇEN, Anıl (1993), Adalet Kavramı, 2. Baskı, İstanbul, Gündoğan Yayınları.
ÇAKAR, Ayşen Seymen (2013), “Adalet Mülkün Temeli Midir?”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sy. 106, ss. 261-276.
COŞKUN, Ahmet (1989), “Gazali’nin Ahlak ve İktisat Görüşü”, Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sy. 6, ss. 219-235.
COMTE-SPONVILLE, Andre (2004), Büyük Erdemler Risalesi, Çev. Işık Ergüden, 1. Baskı, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayını.
CİLACI, Osman (1986), “Görev ve Sorumluluk Anlayışı Üzerine”, Diyanet Dergisi, C. 22, Sy. 3, ss. 59-64.
CEVİZCİ, Ahmet (1999), Felsefe Sözlüğü, 3. Baskı, İstanbul, Paradigma Yayınları.
BODUR, Necla (2016), “Ebû Zehre’nin Adalet ve Hürriyet Anlayışı”, AKEV Akademi Dergisi, Sy. 66, ss. 501-518.
BİRSİN, Mehmet (2008), “Geleneksel İslam Düşüncesinde Adalet: Maverdi Örneği”, Söz ve Adalet Dergisi, Sy. 1, ss. 59-63.
AYDIN, Ahmet Hamdi (2017), Türk Kamu Yönetimi, 7. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
AYDIN, Ahmet Hamdi (2016), Kamu Yönetimine Giriş, 3. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
AYDIN, Ahmet Hamdi (2015), Yönetim Bilimi, 6. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
AYDIN, Ahmet Hamdi (2013), “Kamu Yönetimi ve Hizmetinde Değişim Eğilimleri”, Ed. Eyüp Günay İsbir, Kamu Yönetiminde Değişim ve Güncel Sorunlar, Ankara, TODAİE Yayınları.
ASHFORD, Nigel (2011), Özgür Toplumun İlkeleri, Çev. Can Madenci, 2. Baskı, Ankara, Liberte Yayınları.
ARSLAN, Ahmet (2006), İlkçağ Felsefe Tarihi II-Sofistlerden Platon’a, 1. Baskı, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
ARİSTOTELES (2017) Nikomakhos’a Etik, Çev. Saffet Babür, 7. Baskı, Ankara, Bilgesu Yayıncılık.
APA, Yasin ve ÖKTEM, M. Kemal (2014), “Kamu Hizmeti Değerlerine İlişkin Kavramsal Bir Analiz”, Ed. Feyzi Uludağ, Kıvılcım Akkoyunlu Ertan ve Hande Özgen, Kamu Etiği Seçilmiş Kongre Bildirileri, Ankara, TODAİE Yayını, ss. 60-77.
ALTINTAŞ, Ramazan (1998), “İbn Miskeveyh’in Adalet Anlayışı”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sy. 2, ss. 237-249.
AKYOL, Aygün (2008), “Şehrezurî ve Adalet Anlayışı”, Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. 7, Sy 13, ss. 97-111.
AKPINAR, Ali (2013), “Mülkün Temeli Adalet”, Din ve Hayat Dergisi, Sy. 18, ss. 66-69.
AKGÜNER, Tayfun (2014), Kamu Personel Yönetimi, 6. Baskı, İstanbul, Der Yayınları.
AKDEMİR, Ferhat (2010), “Lockecu Perspektiften Temel Hak ve Özgürlüklerin Kaynağı ve Güvencesi Üzerine Bir Analiz”, Birinci Uluslararası Felsefe Kongresi Bildiriler Kitabı, ss. 92-97.
ADUGİT, Yavuz (2013), “Özgürlüğün Kısa Tarihi”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, Sy. 16, ss. 63-93.