___

• Ak, A. (2019). Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılımında Engeller ve Çözüm Önerileri, T.C. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
• Ak, H.Ş. (2021). Toplumsal Cinsiyet Kıskacında Siyaset: Türkiye’de Kadınların Siyasal Katılımı, Orion Kitabevi, 1. Baskı, Ankara.
• Ak, H.Ş. (2016). Osmanlı ve Cumhuriyetin İlk Yıllarında Kadın Hareketleri, Gümüşhane University Electronic Journal Of The Institute Of Socail Sciences, 18 (2016) 46-63.
• Ak, H.Ş. (2019). Türk Siyasetinde Kadın Temsili: 24 Haziran 2018 Seçimleri İncelemesi, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 34 (2019) 362-376.
• Aksoy, N., Felek, Ş., Yayla, N., Çeviş, İ. (2019). Türkiye’de Kadın İstihdamı ve Etkileyen Faktörler, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 17(3): 146-163.
• Aldemir, C. ve Budak, C. (2018). Cam Tavanı Kırmak: Parlamentoda Cinsiyet Rotası, Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 16(61): 37-64.
• Altan, Ö. (1980) Kadın İşçiler ve Türkiye’de Kadın İşçilerin 1475 Sayılı İş Kanunu ile Korunması, İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları, 1. Baskı, Eskişehir.
• Arat, Y. (1998). Türkiye’de Kadın Milletvekillerinin Değişen Siyasal Rolleri 1934-1980, 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 1.Baskı, İstanbul, 249-266.
• Ateş, N. (2009). Kadın Yolu/ Türk Kadın Yolu (1925-1927), Kadın Eserleri Kütüphanesi ve Bilgi Merkezi Vakfı 20. Yıl Özel Yayını, İstanbul.
• Ayata, A. (1998). Laiklik, Güç ve Katılım Üçgeninde Türkiye’de Kadın ve Siyaset, 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler, Tarih Vakfı Yurt Yayınları. 1.Baskı, İstanbul, 237-248.
• Aydın, H. (2015). Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e Türkiye’de Kadın, Current Research in Social Sciences, 1(3): 84-96.
• Aydın, M. (1999) Yasal Açıdan Kadın İşgücü, Türkiye’de Kadın İşgücü Seminerleri I-II, TİSK Yayınları, 1. Baskı, Ankara.
• Berber, M. ve Eser, B. (2008). Türkiye’de Kadın İstihdamı: Ülke ve Bölge Düzeyinde Sektörel Analiz, İş Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 10(2): 1-16.
• Berktay, F. (2007). Doğu ile Batı’nın Birleştiği Yer: Kadın İmgesinin Kurgulanışı, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce Cilt:3 Modernleşme ve Batıcılık, İletişim Yayınları, 4. Baskı, İstanbul, 275-285.
• Bildirici, M. ve Anafarta, N. (2001). Türkiye’de Kadın Emeği Üzerine Bir Çalışma, İktisat İşletme ve Finans Dergisi, 16(179): 53-71.
• Bitmez, M. (2019). İnsan Hakları ve Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Bağlamında Türkiye’de Kadına Yönelik Sosyal Politikalar, Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi, (4): 53-80.
• Börü, Ş. (2017). Kadının Korunmasına İlişkin Uluslararası Sözleşmeler ve Türkiye’nin Konumu, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 43-63.
• Çadır, M. (2011). Kadının Siyasal Yaşama Katılımında Siyasi Parti Kadın Kollarının Rolü, T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi.
• Çaha, Ö. (1994). Osmanlı’da Sivil Toplum, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 49(3): 79-99.
• Çaha, Ö. (1996). Sivil Kadın: Türkiye’de Sivil Toplum ve Kadın, Vadi Yayınları, 1.Baskı, Ankara.
• Çakır, Ö. (2015). Türkiye’de Kadının Çalışma Yaşamından Dışlanması, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (31): 25-47.
• Çakır, S. (2012). Feminizm, 19. Yüzyıldan 20. Yüzyıla Modern Siyasal İdeolojiler, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 5. Baskı, İstanbul, 413-475.
• Çimen, L. (2008). Türk Töresinde Kadın ve Aile, IQ Kültür Sanat Yayınevi, 1.Baskı, İstanbul.
• Demir, N. (1999). II. Meşrutiyet Dönemi Osmanlı Feminizmi, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 16(2): 107-115.
• Demir, Z. (2002). Siyasi Partilerin Kadın Politikalarına Karşı Kadınların Tutumu, T.C. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Doktora Tezi.
• Demir, Z. (2015). Kadınların Siyasete Katılımı ve Katılımı Artırmaya Yönelik Stratejiler, KADEM Kadın Araştırmaları Dergisi, 1(2): 35-47.
• Deniz, Ş. (2007). Kadın Parlamenterlerin Bakış Açısıyla Türkiye’de Kadınların Siyasal Hayattaki Temsili, Journal of Management and Economics Research, 5(7): 2-16.
• Döğüş, S. (2015). Kadın Alplardan Bacıyân-ı Rum’a (Anadolu Bacıları Teşkilatı); Türklerde Kadının Siyasi ve Sosyal Mevkii, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1): 127-150.
• Ecevit, Y. (1995). Kentsel Üretim Sürecinde Kadın Emeğinin Konumu ve Değişen Biçimleri, 1980’ler Türkiyesi’nde Kadın Bakış Açısından Kadınlar, İletişim Yayınları, 1.Baskı, İstanbul, 117-128.
• Ediz, Z. (1994). Cumhuriyet Döneminde Türkiye’deki Kadın Örgütlenmeleri Kadın Hakları Açısından Bir İnceleme (1923-1993), T.C. İstanbul Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü, Doktora Tezi.
• Ekmekçi, Y. (2004). Türkiye’de Kadın İşgücünün Gelişimi ve Çalışma Yaşamında Karşılaştıkları Engeller, T.C. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
• Ersoy, Y. S. ve Çetinel, E. (2019). İş İlanlarında Cinsiyet Ayrımcılığı: Türkiye’de İnşaat Mühendisliği İlanları Üzerine Bir Araştırma, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18): 975-990.
• Gökalp, Z. (2014). Türkçülüğün Esasları, Ötüken Neşriyat Yayınları, 1.Baskı, İstanbul.
• Göksel, B. (1998). Çağlar Boyunca Türk Kadını ve Atatürk, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi 14(41): 406-416.
• Gül, S. S. ve Altındal, Y. (2015). Türkiye Siyasetinin Eril Anatomisi: 2015 Seçimlerini Kota Uygulamaları Üzerinden Yeniden Düşünmek, Toplum ve Demokrasi Dergisi, 9(19): 51-71.
• Gündoğdu, A. (2018). Kadınların İşgücüne Katılımını Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi: Türkiye Uygulaması, T.C. Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma İktisadı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
• Güneş, G. (2010). Türk Kadınının Muhtarlık ve Köy İhtiyar Heyetlerine Seçme Seçilme Hakkını Kazanması ve Türkiye’nin İlk Kadın Muhtarı Gül Esin (Hanım), Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 9(20): 171-190.
• Hancı, H. A. (2020). Türkiye’de Kadınların Siyasete Katılımı ve Temsili: Sorunlar ve Çözüm Önerileri, T.C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
• Hesse-Biber, S. (2002). Feminism and interdisciplinarity. In J. DiGeorgio-Lutz (Ed). Women in higher education. Westport, CT: Praeger, 57-66.
• Hesse-Biber, S.N., Leavy, P., ve Yaiser, M.L. (2004). Feminist approaches to research as a process: Reconceptualizing epistemology, methodology, and method. In S.N. Heese-Biber & M.L. Yaiser (Ed). Feminist perspectives on social research, Oxford University Yayınları: 3-26, New York.
• Heywood, A. (2013). Siyasi İdeolojiler, Adres Yayınları, Çev. Şeyma Akın, 5.Baskı, Ankara.
• Lay, K. ve Daley, J.G. (2007). A Critique of Feminist Theory, Advances in Social Work, 8(1) 49-61.
• KADEM. Kadın ve Demokrasi Derneği. “Kadınlara Yönelik Yasal Düzenlemeler, https://kadem.org.tr/kadinlara-yonelik-yasal-duzenlemeler/ erişim tarihi 2 Mart 2023.
• KADER. Vizyon Misyon ve Değerimiz, https://ka-der.org.tr/vizyon-misyon-ve-degerlerimiz/ erişim 28 Şubat 2023.
• Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu. Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu Kadın Meclisleri. https://kadincinayetlerinidurduracagiz.net/hakkimizda erişim tarihi 2 Mart 2023.
• Kapani, M. (1999). Politika Bilimine Giriş, Bilgi Yayınevi, 11. Basım, Ankara.
• Kavuncu, M. (1999). Osmanlılarda Aile ve Kadın, Dini Araştırmalar, 1(4): 143-168.
• Kaya, G. (2020). Kadın Derneklerinin Kadın Siyasal Yaşama Etkisi; KA-DER Örneği, İksad Yayınevi, Ankara. Kaya, M. Türkiye’nin İstihdam, İşgücü, İşsizlik Değerlendirmesi, https://sendika.org/2006/06/turkiyenin-istihdam-isgucu-issizlik-degerlendirmesi-muammer-kaya-8181/ erişim tarihi 2 Mart 2023.
• Kaymaz, İ. Ş. (2010). Çağdaş Uygarlığın Mihenk Taşı: Türkiye’de Kadının Toplumsal Konumu, Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 12(46): 333-366.
• Kolmar, W.K., & Bartkowski, F. (2000). Feminist theory: A reader. Mt. View, CA: Mayfield Yayınevi.
• Kılıç, Z. (1998). Cumhuriyet Türkiyesi’nde Kadın Hareketine Genel Bir Bakış, 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler, Tarih Vakfı Yayınları, 1.Baskı, İstanbul, 550-590.
• Kışlalı, A. T. (2003). Siyasal Sistemler, Siyasal Çatışma ve Uzlaşma, İmge Kitabevi, Ankara.
• Kolay, H. (2015). Kadın Hareketinin Süreçleri, Talepleri ve Kazanımları, EMO Kadın Bülteni Dergisi, (3): 5-11.
• Konan, B. (2011). Türk Kadınının Siyasi Hakları Kazanma Süreci, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(1): 157,174.
• Kurnaz, Ş. (1991). Cumhuriyet Öncesinde Türk Kadını (1839-1923), T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları, 2. Basım, Ankara.
• Mardin, N. B. (2000). Sağlık Sektöründe Kadın, Kadın Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Marduç, M. K. (2015). Uluslararası Belgelerde ve Anayasalarda Hukuksal ve Siyasi Eşitlik Bağlamında Kadın, T.C. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Kamu Hukuku Bilim Dalı, Doktora Tezi.
• Mill, J.S. (2017). Kadınların Köleleştirilmesi, Bilge Kültür Sanat Yayınları, Çev. Ahmet Özcan, 1. Baskı, İstanbul. Mor Dayanışma. Biz Kimiz, https://mordayanisma.org/biz-kimiz-2/ erişim tarihi 2 Mart 2023.
• Örtlek, M. ve Tekelioğlu, S. (2013). Türkiye’de Siyaset ve Kadın, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(2): 278-287.
• Özdemir, H. ve Aydemir, D. (2019). Dördüncü Dalga Feminizm Üzerine, Social Sciences Studies Journal, 5(32): 1706-1711.
• Özer, M. ve Biçerli, K. (2003). Türkiye’de Kadın İşgücünün Panel Veri Analizi, Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1): 55-86. Phillips, A. (2015). Demokrasinin Cinsiyeti, Metis Yayınları, Çev. Alev Türker, 3. Baskı, İstanbul.
• Selvi, E. B. (2019). Kadınların Siyasete Katılımı: Türkiye Örneği, Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
• Sevim, A. (2005). Feminizm, İnsan Yayınları, 1.Baskı, İstanbul.
• Suğur, S., Şavran, T. G., Cangöz, İ., Yeşildal, H. (2022). Kadın Örgütlerinde Farklılaşma, Ayrışma ve Özerklik, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 25(2): 188-216.
• Taş, G. (2016). Feminizm Üzerine Genel Bir Değerlendirme: Kavramsal Analizi, Tarihsel Süreçleri ve Dönüşümleri, Akademik Hassasiyetler, 3(5): 163-175.
• Tekeli, Ş. On Maddede Türkiye’de Kadın Hareketi, https://m.bianet.org/bianet/kadin/43145-on-maddede-turkiyede-kadin-%09hareketi erişim tarihi 28 Şubat 2023.
• Tekeli, Ş. (2010). 1980’ler Türkiye’sinde Kadın Bakış Açısından Kadınlar, İletişim Yayınları, 5.Baskı, İstanbul. Türk Medeni Kanunu (2001), T.C. Resmî Gazete, 8 Aralık 2001.
• Türkan, E. (2005). Türkiye’de İşgücünün Yapı ve Nitelikleri: Gelişme ve Değerlendirmeler, T.C. Merkez Bankası, https://www.tcmb.gov.tr/wps/wcm/connect/bcf2fee5-2b16-4514-8d94-224e01c30fc8/isgucu+piyasasi.pdf?MOD=AJPERES&CACHEID=ROOTWORKSPACE-bcf2fee5-2b16-4514-8d94-224e01c30fc8-m3fBaj7 erişim tarihi 2 Mart 2023.
• TÜİK, Türkiye İstatistik Kurumu. Merkezi Dağıtım Sistemi, https://www.tuik.gov.tr/ erişim tarihi 2 Mart 2023. Uçan Süpürge. Misyon ve Vizyonumuz, https://ucansupurge.org.tr/hakkimizda/misyon-ve-vizyonumuz/ erişim 28 Şubat 2023.
• Ünlü, V. (2010). İşe Alımda Cinsiyet Ayrımcılığı, Sicil Dergisi, (18): 247-255.
• Vikipedi. Türkiye Cumhuriyeti’nin Kadın Bakanları Listesi, https://tr.wikipedia.org/wiki/T%C3%BCrkiye_Cumhuriyeti%27nin_kad%C4%B1n_bakanlar%C4%B1_listesi erişim tarihi 28 Şubat 2023.
• Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı, Cumhurbaşkanlığı Kabinesi, https://www.tccb.gov.tr/kabine/ erişim tarihi 6 Mart 2023.
• Yaraman, A. (2001). Resmi Tarihten Kadın Tarihine, Bağlam Yayınevi, 2.Baskı, İstanbul.
• Yaraman, A. (2015). Türkiye’de Kadınların Siyasal Temsili: Dişiliksiz Siyaset, Bağlam Yayınevi, 2.Baskı, İstanbul.
• Yenisey, K. D. (2006). İş Kanununda Eşitlik İlkesi ve Ayırımcılık Yasağı, Çalışma ve Toplum Dergisi, 4(11): 63-82. Yılmaz, A. (2004). Türk Kültüründe Kadın, Milli Folklor Dergisi, 16(61): 111-123.
• Yılmaz, A. (2010). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e: Kadın Kimliğinin Biçimlendirilmesi, Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 4(20-21): 191-212.
• Yörük, A. (2009). Feminizm/ler, Sosyoloji Notları, 7: 63-85.
• Yüceer, S. (2008). Demokrasi Yolunda Önemli Bir Aşama: Türk Kadınına Siyasal Hakların Tanınması, U.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(14): 131-151.
• Zorba, H. Ş. (2009). Türkiye’deki Kadın Örgütleri ve Bu Örgütlerin Çalışmaları Üzerine Bir İnceleme, T.C. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Siyaset ve Sosyal Bilimler Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.