Sİ-miktarı % 8-20 arasında değişen Fe - Sİ alaşımlarının İNH SO , 25 "O İçindeki pasifleşme özelliği potansiyodinamik polarizasyon ve potansiyel düşme eğrilerinin yardımı ile İncelendi. Kazanılan bulgulardan aşağıdaki sonuçlamalan çıkarmak mümkündür. Sİ - miktarı % 14 üzerinde bulunan alaşımların pasifleşme tutumunu kontrol eden faktör alaşım üst yüzeyini örten SlO tabakasıdır. Sİ - miktarı bu değerin aşağısına düşen alaşımların pasifleşme tutumunu İse, dana çok demir oksit tabakasının var sayımı ile tariflemek mümkündür. Gözlemler bu görüşü destekler niteliktedirler. Örneğin, Si - miktarı % 14 üzerinde bulunan alaşımların traaspaslf alandaki potansiyel - akım yoğunluğu eğrileri artan Si - miktarı ile eğimlerini değiştirerek potansiyel eksenine yaklaşırlar. Yani mevcut koşullar pasif oksit tabakası kalınlığını artıracak niteliktedirler. Bu İse SlO gibi elektrik İletkenliği çok düşük pasif tabakalara özgü bir tutumdur. Potansiyel düşme zamanı ve Flade potansiyelinin gözlenen değerleri de aynı sonuçlamaya imkân verirler. % 14 ye 16 Sİ İhtiva eden anlaşımlarm potansiyel düşme eğrilerinde yer alan kısa süreli potansiyel düşüş ve yükselişi, önce çözünerek kaybolmak eğiliminde görünen demir oksit tabakasının yerini SiO tabakasına terkettiğlni ve bu nedenle pasif tutumun kazanıldığını göstermesi bakı­ mından ilginçtir. Ayrıca, Fe - Si alaşımlarında pasifleşme olayının tarifi için, alaşım kararlılık sınırı kavramının geçerli olduğu ortaya konuldu.

The passivity characteristic of the 8 to 20 % Si containing irons in 1NH SO, 25 °C have been studied using the potentiodynamic anodic polarization and the potential decay curves. It Is concluded that the alloys with more than 14 % Si have passivity characteristics which are controlled by the formation of SlO on the surface. Below this percentage, however, the behavior is controlled by the passive iron oxide film. This view Is supported by many observations. It is at 14 % SI content that the transpassive regions of the polarization curves exhibit a variation In slope approaching the potential axis. This means, that there is a tendecy toward the growth of passive film which is mostly characteristic of a film with poor electrical conductivity as SlO . Observed values of decay times and Flade potentials allow conclusions m the same direction. Also the observed recovery of passivity at 14 and 16 % Si contents, after a normal decay, Indicates that after the dissolution of passive iron oxide film self passivation occurs due to Increased SI content. Finally a tentative explanation is also proposed for the corrosion behavior of Fe-Si alloys in terms of the alloy stability limits.