Bu çalışma, sosyal bilimlerde “kültürel çeşitliği anlamanın egemen biçimi” tartışmasından hareketle, “kültürlerarası temas” kavramını önermektedir. Bir örnek olay ile tartışı- lan bu yeni kavram, Batı-merkezli evrenselcilikten temel alan nesnelliğe dayalı bilimselcilik saplantısına işaret eder ve kültürleri kendi nitelikleri içinde anlama imkânı içerir. Sözü edilen örnek olay peşpeşe yayınlanmış iki metinden oluşmaktadır: Nasreddin Hoca hakkında, Kathleen Burril tarafından yazılmış bir makale ve bu makele üzerine, makalenin çevirmeni Çiğdem Erkal İpek tarafından yazılmış bir eleştiri notu. Metinler, mizah kültürü dergisi olan Gül Diken’in özel sayısında yayınlanmıştır. Bu çalışma, bu iki metni yeniden okumak suretiyle, sosyal bilimlerde egemen olan düşünme biçimini sorgulamakta ve küreselleş- me çağında kültürel çeşitlilikleri kendi özellikleri içinde anlayan bir yaklaşımı önermektedir

This study proposes the concept of “intercultural contact” with reference to the discussion regarding the “predominant way of comprehending cultural diversities” in the social sciences. This new concept that is introduced in this paper through a case study, refers to the obsession of scientism based on objectivity that is a product of Eurocentric universalism, and it comprises an opportunity for understanding cultures in their own particularities. This aforementioned case consists of two texts, published consecutively: An article on Nasreddin Hodja by Kathleen R.F. Burril, and a critical note on this article by Çiğdem Erkal İpek, the translator of the article. These texts were published in the special issue of Gül Diken, a journal of humor culture. Re-reading these two texts, this study aims to question the predominant way of thinking in social sciences and argues for an approach that grasps cultural diversities in an age of globalization