Türk Musiki İnkılabı’nın Rus modelinden etkilendiği konusunda yaygın bir mutabakat vardır. Ne var ki, Rusya’da Batı sistemi içinde modern bir millî müzik yaratma çabaları çözüme kaynaklık ederken, Türkiye’de Osmanlı müziğini dışlayarak yepyeni bir millî müzik yaratma çabaları soruna ve krize kaynaklık etmiştir. Bu makalede Osmanlı müziğinin dışlanması çabalarından ve Musiki İnkılabı’nın başarısızlığından yola çıkarak, Rus ve Türk müziğindeki modernleşme deneyimleri arasında sanıldığı kadar benzerlik olmadığı gösterilmeye çalışılacak ve bu farklılığın müzik geleneklerinin spesifik özellikleri kadar iki toplumun toplumlararası ilişkilerde oynadığı farklı tarihsel rollerden kaynaklandığı savunulacaktır

It is widely accepted that Turkish music reform has been influenced by the Russian model. However, the Russian attempts of forming a modern national music within the Western musical tradition have represented a solution to the problems of Russian musicians, while the official attempts of forming a totally new Westernized national music in Turkey by excluding the Ottoman musical legacy have caused not only serious practical problems but also a deep identity crisis in itself. In this article, through analyzing both the making of the modern Russian music and the attempts of excluding the Ottoman musical legacy and resulting failure of Turkish music reform, I will try to show that there is not a great deal of similarity between the Russian and Turkish experiences of musical modernization. I will also argue that this dissimilarity stems from the different international-historical roles played by these two nations and the different specific characteristics of these two musical traditions as well