The Rethinking of the 15th July Coup Attempt on Bureaucratic Communitarianism in Turkey

15 Temmuz 2016 tarihindeki darbe girişiminin engellenmesinden sonra Türkiye'de ordu başta olmak üzere birçok bürokratik kurumun yeniden yapılandırılması beklenmektedir. Türkiye'nin son iki yüzyıldır en etkili kurumunun sivil siyaset üzerinde vesayetçi bir hâkimiyet kurmaya çalışan bürokrasi olduğu dikkate alındığında, yeniden yapılanmanın sadece FETÖ değil bu vesayeti düzenini üreten zihniyet üzerinden gerçekleştirilmesi gerektiği anlaşılmaktadır. Bu sebeple, öncelikli olarak vesayete dayalı bürokratik sistemin Türkiye'deki gücünün anlaşılması önem taşımaktadır. Bürokrasinin siyasî iktidar üzerinde hâkimiyet kurmaya başladığı Tanzimat döneminden bugüne bakıldığında Türk bürokrasisinin kendi içinde tıpkı cemaatçi zihniyet eksenin örgütlendiği görülmektedir. Bu cemaatçi zihniyet ise bürokrasinin modernleşme projesinin toplum tarafından benimsenmesinden, devletin bürokratik anlayış ekseninde örgütlenmesinden ve toplumun tercihlerine yönelik bürokrasinin şüpheli yaklaşımından oluşmaktadır. Bu sebeple Türkiye'de bilhassa çok partili dönemin cemaatçi bir anlayışa sahip bu bürokratik zihniyet ile toplumsal desteğe dayanan sivil siyasetin çatışmaların sıkça yaşandığı gözlemlenmektedir. Türkiye'nin vesayet düzenini tam manasıyla ortadan kaldırabilmesi içinse bu bürokratik zihniyetin hâkimiyetine son vermesi gerekmektedir.

15 Temmuz Darbe Girişimini Türkiye'deki Bürokratik Cemaatçilik Üzerinden Yeniden Düşünmek

It is supposed that many bureaucratic institutions including army will be regulated by the government after 15th July coup attempt in Turkey. Since bureaucracy which constantly tries to dominate political power has been the most important and superior institution in Turkey for two centuries the regulations should be done regarding not only the Fethullah Gülenist Terror Organisation (FETÖ) but also over the entire bureaucratic tutelage system. For this reason, that power of bureaucracy should be reduced as soon as possible is vitally important. It is obvious that Turkish bureaucracy has been organised like a secular community since Tanzimat period. This community has consisted of a modernisation project which is designed to be embraced by Turkish people, a perception which depends on the superiority of bureaucracy against political power and finally on suspicion towards all individual choices of ordinary people. It is argued in this article that Turkish bureaucracy which has been aimed to transform the whole political realm and the society in Turkey has used a communitarian mind-set in order to accomplish its purposes

___

  • Ahmad, Feroz (2009). Modern Türkiye'nin Oluşumu. İstanbul: Kaynak Yay.
  • Blanchot, Maurice (1997). İtiraf Edilemeyen Cemaat. Çev. I. Erdüden. İstanbul: Ayrıntı Yay.
  • Etzioni, Amitai (2000). The Third Way to Good Society. London: Demos Panton House.
  • Göçek, Fatma Müge (1999). Burjuvazinin Yükselişi İmparatorluğun Çöküşü. Ankara: Ayraç Yay.
  • Güngör, Erol (2003). Kültür Değişmesi ve Milliyetçilik. Ankara: Ötüken Yay.
  • Haklı, Salih Zeki (2008). "Türk Romanında Tek Parti Dönemi". Liberal Düşünce Dergisi 51-52: 181-196.
  • Heper, Metin (1974). Bürokratik Yönetim Geleneği. Ankara: ODTÜ İdari İlimler Fakültesi Yay.
  • _______ (2010). Türkiye'de Devlet Geleneği. Çev. Nalan Solyarık. Ankara: Doğu Batı Yay.
  • İnalcık, Halil (1996). "Osmanlı İmparatorluğunda İslam". Çev. Mustafa Özel. Osmanlı Ansiklopedisi. Ed. Mustafa Armağan. İstanbul: İz Yay. 262-270.
  • _______ (2008). Osmanlı İmpratorluğu Klasik Çağ (1300-1600). Çev. Ruşen Sezer. İstanbul: YKY.
  • Kalkan, Buğra (2016). "The Role of the Economic Rents in the Political Transformation of Turkey After the 1980s". Eurasian Journal of Social Sciences 4(3): 1-13.
  • Karpat, Kemal (2014). Türk Siyasi Tarihi. Çev. Ceren Elitez. İstanbul: Timaş Yay.
  • Koçak, Cemil (2003). "CHP-Devlet Kaynaşması (1936)". Toplumsal Tarih 118: 74-79.
  • _______ (2007). "Tek Parti Döneminde CHP Parti Müfettişliği'ne İlişkin Ek Bilgi(ler)". Mete Tunçay'a Armağan. Der. M. Ö. Alkan, T. Bora ve M. Koraltürk. İstanbul: İletişim Yay. 675-681.
  • Kymlicka, Will (2006). Çağdaş Siyaset Felsefesine Giriş. Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay.
  • Mardin, Şerif (2003). Din ve İdeoloji. İstanbul: İletişim Yay.
  • _______ (2006). "Türk Siyasasını Açıklayabilecek Bir Anahtar: Merkez- Çevre İlişkileri". Türkiye'de Toplum ve Siyaset. Der. M. Türköne ve T. Önder. İstanbul: İletişim Yay. 35-76.
  • Ortaylı, İlber (2003). İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı. İstanbul: İletişim Yay.
  • Öz, Esat (1996). Otoriterizm ve Siyaset. Ankara: Yetkin Yay.
  • Taylor, Charles (1990). Philosophy and Human Science. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Timur, Taner (2001). Türk Devrimi ve Sonrası. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Turhan, Mümtaz (1967). Garplılaşmanın Neresindeyiz? İstanbul: Yağmur Yay.
  • Tüysüz, Zekeriya (2009). Siyaset Teorisinde Mükemmeliyetçilik. Ankara: Liberte Yay.
  • Weber, Max (2005). Bürokrasi ve Otorite. Çev. Bahadır Akın. Ankara: Adres Yay.
  • Yılmaz, Murat (2007). "Recep Peker, CHF ve Bürokrasi: Kazım Dirik Örnek Olayı Üzerinden 'Parti-Devlet' Uygulaması ve 'Faşist Proje'". Mete Tunçay'a Armağan. Der. M.Ö. Alkan vd. İstanbul: İletişim Yay. 683-705.
  • Temmuz Darbe Girişimini Türkiye'deki
  • Bürokratik Cemaatçilik Üzerinden Yeniden Düşünmek