İNOVASYON SİSTEMİ YAKLAŞIMI VE İNOVASYON’UN COĞRAFYASI: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

İnovasyonun firmalar, sektörler ve bölgeler arasındaki yayılımını teşvik eden unsurlardan olan inovasyon sistemi, günümüzde gelişmiş ülkeler ve bölgeler (bu ülkelere örnek olarak; Japonya, İsveç, Finlandiya, Almanya ve ABD, bölgelere ise; Araştırma Üçgeni, Route 128 ve Baden-Württemberg verilebilir) tarafından bir kalkınma aracı olarak kullanılmaktadır. Ulusal inovasyon sistemi; araştırma, finansman, destek ve köprü kuruluşları, eğitim ve bilgi sistemi, iletişim altyapısı, inovasyon faaliyetinde bulunan özel sektör ve kamu kuruluşlarının koordinasyonunu sağlayarak ülkenin gelişmesi sürecinde önemli bir rol üstlenir. Ulusal inovasyon sisteminin bir alt dalı olarak Bölgesel İnovasyon Sistemi ise, bölgesel düzeyde yüksek bir araştırma ağı ile firmalar ve üniversiteler arasında bir bilgi iletişim ağı tesis ederek bölgenin rekabet gücüne katkıda bulunur. Netice itibariyle inovasyon sistemleri; Ar-Ge ve inovasyon faaliyetlerini, bilginin yayılmasını ve ticarileştirilmesini ve teknolojik getirisi yüksek olacak projeleri teşvik ederek ve araştırma altyapılarının kurumlar ve sektörler arasında tahsis edilmesini sağlayarak ülkelerin gelişme sürecine olumlu katkılar sağlarlar. Bu çalışmada, inovasyonun coğrafyası olarak değerlendirilen ulusal ve bölgesel inovasyon sistemleri üzerine genel bir perspektif çizilmiş ve bu sistemlerin Türkiye’deki işleyişi ortaya konulmaya çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler:

Ulusal ve Bölgesel İnovasyon Sistemleri, Türkiye

INNOVATION SYSTEM APPROACH AND GEOGRAPH OF INNOVATION: TURKEY SAMPLE

Keywords:

-,

PDF

___

Akgün, A. E., Keskin H. ve Günsel A. (2009) Bilgi Yönetimi ve Öğrenen Örgütler, Ankara: Eflatun Yayınevi.
Alegre, J., Chiva, R. ve Lapiedra, R. (2009) “Measuring Innovation in Long Product Development Cycle Industries: An insight in Biotechnology,” Technology Analysis & Strategic Management, 21(4), 535–546.
Alptekin, Ş. (2006) “Cumhuriyetten Günümüze Türkiye’nin Bilim ve Teknoloji politikaları: Ekonomik Kalkınma ve Toplumsal Gelişme Açısından Ulusal İnovasyon Sisteminin Önemi ve Etkileri”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Archibugi, D. ve Howells, J. (1998) “Innovation Systems in a Global Economy”, CRIC Discussion Paper, No:18, August.
Asheim, B. ve Gertler, M.S. (2005) “Innovation Processes,” Fagerberg, J., Mowery, D. J. ve Nelson, R. R., (Ed.), The Oxford Handbook of Innovation içinde (ss.291-317). New York: Oxford University Press.
Becker, W. ve Dietz, J. (2004) “R&D Cooperation and Innovation Activities of Firms-Evidence for the German Manufacturing Industry,” Research Policy 33, 209–223.
Buesa. M., Heijs, J., Pellitero, M. M. ve Baumert, T. (2006) “Regional Systems of Innovation and the Knowledge Production Function: the Spanish Case,” Technovation 26, 463–472.
Chang, Y.-C. ve Chen, M.-H. (2004) “Comparing Approaches to Systems of Innovation: the Knowledge Perspective,” Technology in Society 26, 17–37.
Cooke, P. Laurentis, C. D. Tödtling, F. ve Trippl, M. (2007) Regional Knowledge Economies, Edward Elgar Publishing Limited, UK.
DPT (2000) “Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu Raporu,” http://ekutup.dpt.gov.tr/bolgesel/oik523.pdf. Erişim Tarihi: 02.09.2011.
Evangelista, R. ve Vezzani A. (2010) “The Economic Impact of Technological and Organizational Innovations A firm-level Analysis,” Research Policy, 1-11.
Evangelista, R., Iammarino, S., Mastrostefano, V. ve Silvani, A. (2002) “Looking for Regional Systems of Innovation: Evidence from the Italian Innovation Survey,” Regional Studies, 36(2), 173–186.
European Commission, Community Innovation Survey (2008) http://epp.eurostat.ec.europa.eu/tgm/table.do?tab=table&init=1&language=en&pcode=tgs00038&plugin=1. Erişim Tarihi:02.12.2012.
Ernst, D. ve Lundvall, B.-A. (1997) “Information Technology In The Learning Economy: Challenges For Developing Countries,” DRUID Working Paper. http://www3.druid.dk/wp/19970012.pdf. Erişim Tarihi: 09.02.2010.
Feinson, S. (2003) “National Innovation Systems Overview and Country Cases,” Rockefeller Foundation (Ed.) Knowledge Flows and Knowledge Collectives: Understanding the Role of Science and Technology Policies in Development Report içinde (ss.13-38), The Center for Science, Policy & Outcomes, CSPO Products.
Fritsch, M. ve Slavtchev, V. (2007) “Universities and Innovation in Space, Industry and Innovation,” Freiberg Working Papers, 14(2), 201–218.
Grasselli, N. (2009) “Regional Innovation Systems: A Case Study,” 4th Aspects and Visions of Applied Economics and Informatics, 1135-1140, March 26–27, Debrecen, Hungary.
Gregersen, B. ve Johnson, B. (1996) “Learning Economies, Innovation Systems and European Integration,” http://www.druid.dk/uploads/tx_picturedb/dw1997-310.pdf, Erişim Tarihi: 02.01.2011.
Jang, J.-H. (2006) “Regional (Sub-national) Innovation System and the Policy Practice –The Korean Case,” National Workshop on “Sub-national Innovation System and Technology Capacity Building Policies to Enhance Competitiveness of SMEs, Katmandu, Nepal.
Johnson, B., Edquist, C. and Lundvall, B.-A. (2003) “Economic Developmen and National Innovation System of Innovation,” First Globelics Conference, Rio de Janeiro, November 3-6. http://www.globelicsacademy.net/pdf/BengtAkeLundvall_2.pdf , Erişim Tarihi:02.01.2011.
Kiper, M. (2010) “Dünya’da ve Türkiye’de Üniversite-Sanayi İşbirliği ve Bu Kapsamda Üniversite-Sanayi Ortak Araştırma Merkezleri Programı (ÜSAMP),” Mayıs, 2010.
Kitanovic, J. (2005) “National Innovation Systems in Transition Countries: the Impact of Institutional Organization and Change,” DRUID Tenth Anniversary Summer Conference, Copenhagen, Denmark, June 27-29.
Koschatzky, K. ve Sternberg R. (2000) “R&D Cooperation in Innovation Systems-Some Lessons from the European Regional Innovation Survey (ERIS),” European Planning Studies, 8(4), 487-501.
Li, X. (2009) “China’s Regional Innovation Capacity in Transition: An Empirical Approach,” Research Policy 38, 338–357.
Lundvall, B.-A. (2005) “Dynamics Of Industry And Innovation: Organizations, Networks And Systems,” DRUID Tenth Anniversary Summer Conference, Copenhagen, Denmark, June 27-29.
Movery, D. C. ve Sampat, B. N. (2005) “Universities in National Innovation Systems,” Fagerberg, J., Mowery, D. J. ve Nelson, R. R., (Ed.), The Oxford Handbook of Innovation içinde (ss. 115-147), New York: Oxford University Press.
OECD (1999) Managing National Innovation Systems, Paris.
OECD (1995) The Measurement of Scientific and Technological Activities Manual on the Measurement of Human Resources Devoted to S&T "Canberra Manual”, Paris.
http://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files/BTYPD/kilavuzlar/Canberra.pdf. Erişim Tarihi: 15.05.2010.
OECD (2008) Reviews of Regional Innovation, North of England, UK.
OECD, OECDstat, Science, Technology and Patents Statistics, http://stats.oecd.org/index.aspx?r=627238 Erişim Tarihi:02.12.2012.
Peters, S. (2006) National Systems of Innovation Creating High-Technology Industries, New York: Palgrave Macmillan. Pike, A., Rodriguez, A. ve Tomaney, J. (2006) Local and Regional Development, New York: Routledge.
Sungur, O. (2006) “Bir Başarı Örneği Olarak Finlandiya Ulusal İnovasyon Sisteminin Analizi: Aktörler, Roller, Güçlü ve Zayıf Yönler,” Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2(4),120-145.
Tödtling, F. ve Kaufmann, A. (1998) “Innovation Systems in Regions of Europe– A Comparative Perspective,” 38th Congress of the European Regional Science Association 28, August-1. September in Vienna.
Trott, P. (2005) Innovation Management and New Product Development. Harlow: Pearson Education Limited.
Turanlı, R. ve Sarıdoğan, E. (2010) Bilim-Teknoloji-İnovasyon Temelli Ekonomi ve Toplum, İstanbul: İTO, Akademik Yayınlar.
TÜBİTAK (2010a) Türkiye Bilim, Teknoloji ve Yenilik Sistemi ve Performans Göstergeleri, Ankara. http://www.tubitak.gov.tr/sid/468/pid/0/cid/23009/index.htm;jsessionid=D00D12BA386B67EE38052856AF878 4B4. Erişim Tarihi, 29.04.2011.
TÜBİTAK (2010b) Ulusal Bilim, Teknoloji ve Yenilik Stratejisi (2011-2016), http://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files//BTYPD/strateji_belgeleri/UBTYS_2011-2016.pdf. Erişim Tarihi, 29.04.2011.
TÜBİTAK, İstatistikler, http://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files/ARDEB/ARDEB01.pdf Erişim Tarihi: 02.12.2012.
TÜİK, Bilim, Teknoloji ve Bilgi Toplumu İstatistikleri, http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi.do?tb_id=8&ust_id=2 Erişim Tarihi: 02.12.2012.
TÜSİAD (2003), “Ulusal İnovasyon Sistemi, Kavramsal Çerçeve, Türkiye İncelemesi ve Ülke Örnekleri,” Ankara.
Uzkurt, C. (2008) Pazarlamada Değer Yaratma Aracı Olarak Yenilik Yönetimi ve Yenilikçi Örgüt Kültürü, İstanbul: Beta.
Vega, L. H. ve Pujol R. J. (2009) “Connecting the Mediterranean System of Innovation: A Functional Perspective,” http://smartech.gatech.edu/jspui/bitstream/1853/35351/1/1238263973_HL.pdf, Erişim Tarihi: 12.01.2011.
Zeng, S.X., Xie, X.M. ve Tam, C.M. (2010) “Relationship Between Cooperation Networks and Innovation Performance of SMEs,” Technovation, 30, 181–194.