Yenilenebilir Enerji Kaynaklarından Güneş Enerjisinin Amasya İlindeki Potansiyeli

Günümüzde teknolojik ve ekonomik gelişmelerle yükselen yaşam standartları ve artan nüfus; enerji ihtiyacında artışa sebep olmuştur. Geleneksel fosil yakıtlarının yakın gelecekte tükenecek olması, temiz ve yenilenebilir enerji kaynaklarına olan ihtiyacı her geçen gün artırmaktadır. Güneş enerjisi ucuz, temiz, potansiyeli yüksek, çevreye zararı yok denecek kadar az olduğundan tükenmekte olan fosil enerji kaynaklarına alternatif olarak görülmektedir. Türkiye, güneş enerjisi potansiyeli açısından coğrafi olarak güzel bir konumda yer almaktadır. Ülkemizin mevcut potansiyelinin değerlendirilmesi önemlidir. Bu çalışmada, Amasya'nın sahip olduğu yenilenebilir enerji kaynaklarından güneş enerjisi potansiyeli araştırıldı. Coğrafi konum itibarıyla Türkiye'nin Karadeniz Bölgesinde bulunan Amasya ili, bölgenin en fazla güneş alan illerinden biridir.

Potential of Solar Energy from Renewable Energy Sources in Amasya

Today, rising living standards and increasing population with technological and economic developments have led to an increase in energy needs. The fact that conventional fossil fuels will run out in the near future increases the need for clean and renewable energy sources day by day. Solar energy is seen as an alternative to fossil energy sources that are running out because they are cheap, clean, have high potential, and have little harm to the environment. Turkey, in terms of the potential of solar energy is geographically situated in a good location. The evaluation of this potential that Turkey has great importance. In this study, the potential of solar energy, which is among the renewable energy sources of the province of Amasya, was investigated. Amasya province in the Black Sea region of Turkey with its geographical location, is one of the highest solar provinces.

___

  • Cebeci, S. (2017). Türkiye’de Güneş Enerjisinden Elektrik Üretim Potansiyelinin Değerlendirilmesi. Uzmanlık Tezi, İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Kalkınma Bakanlığı, 185, Ankara.
  • Çifci, A., Altundağ, E. (2017). Burdur Bölgesi Güneş Enerjisi Potansiyelinin Elektrik Üretiminde Kullanılabilirliği. Mesleki Bilimler Dergisi, 6(2), 111-120.
  • Çolak, L., Çökelek, E. E., Işık, K. (2017). Fotovoltaik Termal (pv/t) Güneş Kollektörlerinin Kullanım Alanları ve Performans Artırma Yöntemleri, 7. Güneş Enerjisi Sistemleri Sempozyumu, 22-23 Eylül Bildiriler Kitabı, 27-40. Mersin.
  • Duran, G., Çelikkaya, Süha. (2019). Batı Akdeniz Bölgesi Güneş Enerji Sistemleri Kümelenme Düzey Analizi. İktisadi İdari ve Siyasal Araştırmalar Dergisi, 4(9), 171-187.
  • Dinçer, İ., Alma, M. H., Arcaklıoğlu, E., Bayazıtoğlu, Y., Hepbaşlı, A., Kakaç, S., Kaygusuz, K., Midilli, A., Sarı, A., Sarıçiftçi, N. S., Şahin, B., Turan, R. (2018). Tüba-Güneş Enerjisi Teknolojileri Raporu, Ankara.
  • Elibüyük, U., Üçgül, İ., Acar, M. (2017). Güneş Enerjisinin Çevreye Olumlu ve Olumsuz Etkilerinin Değerlendirilmesi, 7. Güneş Enerjisi Sistemleri Sempozyumu, 22-23 Eylül Bildiriler Kitabı, 56-58. Mersin.
  • Enerji Atlası, (2020). http://www.enerjiatlasi.com/sehir/amasya/ (Erişim tarihi: 12.02.2020).
  • Enerjibeş, (2016). https://www.enerjibes.com/gunes- enerjisinin-avantajlari-dezavantajlari-nelerdir/ (Erişim Tarihi: 15.02.2020).
  • IEA, (2011) International Energy Agency. Solar Energy Perspectives, OECD/IEA, Paris.
  • Kılıç, H., Gümüş, B., Yılmaz, M. (2016). Diyarbakır İli İçin Güneş Enerjisi Verilerinin Meteorolojik Standartlarda Ölçülmesi ve Analizi. EMO Bilimsel Dergi, 5(10) 47-52.
  • Sarıkaya, S. (2009). Güneş Enerjisi Sektör Raporu, Doğu Anadolu Kalkınma Ajansı.
  • Taşkın, O., Korucu, T. (2014). Kahramanmaraş İli Güneş Enerjisi Potansiyeli ve Kullanım Olanakları. KSÜ Doğa Bil. Dergisi, 17(4), 12-16.
  • Yaman, A., Yakın, A., Behçet, R. (2019). Van İli Güneş ve Hidroelektrik Enerji Potansiyelleri ve İl Ekonomisine Katkıları. BEÜ Fen Bilimleri Dergisi, 8(1), 243-250.
  • YEGM, (2020). Yenilenebilir Enerji Kaynağı Genel Müdürlüğü. http://www.yegm.gov.tr/MyCalculator/Default.aspx (Erişim tarihi:22.02.2020).