Machiavelli ve Makyevelizm

Makyevelizm, yaklaşık beş yüzyıldır kaynağını Machiavelli'nin fikirlerinden alarak yorumlanmaktadır. Buna göre, politik olaylar iyilik, kötülük gibi ahlâkî öğelerle sınırlandırılmamalıdır. Bununla birlikte Makyevelizm terimiyle bağlantılı olan çeşitli fikirler açık bir şekilde Machiavelli tarafından ifade edilmedi. Fakat sadece siyasî yazılarında ima etmişti. Makyavelizmin tarihi aslında Machiavelli'nin fikirlerinin yanlış anlaşılması sonucunda oluşmuş bir tarihtir. Bu makalede hem Makyavelizm'in onun hangi fikirlerine dayanarak oluşturulduğuna hem de tarih boyunca oluşan farklı Makyevelizm yorumlarına değinilecektir.

Machiavelli and Machiavelianism

Machiavellianism has been interpreted for around five hundred years originated from Machiavelli's ideas. According to this idea, political actions should not be restricted by considerations of morality, of good or evil. However, many of the notions which are connected with the term Machiavellianism were not explicitly stated by Machiavelli but only implied in his political writings. The history of Machiavellism is as much a history of misunderstandings as a history of the impact of Machiavelli's true ideas. In this article, it is evaluated the roots of Machivellism where they are based on his ideas and various insights of Machiavellianism during the history.

___

Ağaoğulları, M. A. & Köker, L. (2001). İmparatorluktan Tanrı Devletine. Ankara: İmge Kitabevi.
Akal, C. B. (1998). İktidarın Üç Yüzü. Ankara: Dost Kitabevi.
Atkinson, J. B. & Sices, D. (eds.) (1996). Machiavelli and His Friends: Their Personal Coorespondence. DeKalb: Northeastern Illinois University Press.
Berlin, I. (1997). The Originality of Machiavelli. Great Political Thinkers 5: Mac- hiavelli (eds. J. Dunn & I. Harris). Cheltenham: Edward Elgar.
Black, R. (1985). Florentine Political Traditions and Machiavelli's Election to the Chancery. Italian Studies, 40, 1-16.
Bondenella, P. & Musa, M. (1979). The Private Letters: Editor's Note. The Portble Machiavelli (trans. P. Bondnella & M. Musa). Harmondsworth: Penguin Bo- oks.
Braudel, F. (2001). Uygarlıkların Grameri (çev. M. A. Kılıçbay). Ankara: İmge Kitabevi.
Brucker, G. (1998). Florence: The Golden 1138-1737. Los Angeles: University of Cali- fornia Press.
Cantimori, D. (1937). Rhetoric and Politics in Italian Humanism. Journal of the Warburg and Courtauld Institutes, 1 (2), 83-102.
Cassirer, E. (1984). Devlet Efsanesi (çev. N. Arat). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Dupouey, P. (1998a). Niccolo Machiavelli: İtalya'nın Çöküşüne Karşı Devletin Hizmetinde. Machiavelli, Hükümdar (çev. H. Karabulut). İstanbul: Sosyal Yayınlar.
Dupouey, P. (1998b). Sunuş ve Açıklamalar. Machiavelli, Hükümdar (çev. H. Kara- bulut). İstanbul: Sosyal Yayınlar.
Ebenstein, W. (1996). Siyasi Felsefenin Büyük Düşünürleri (çev. İ. Özel). İstanbul: Şule Yayınları.
Frederik II (1966). Hükümdar ve Büyük Frederik'in Makyavelli Çürütme Denemesi (çev. V. Hatay) İstanbul: Remzi Kitabevi.
Gilbert, F. (1949). Bernardo Rucellai and Orti Oricellari: A Study on the Origin of Modern Political Thought. Journal of the Warburg and Courtauld Institutes, 12, 101-131.
Gilbert, F. (1954). The Concept of Nationalism in Miheavelli's Prince. Studies in the Renaissance, 1, 38-48.
Gilbert, F. (1984). Machiavelli and Guicciardini: Politics and History in Sixteenth Cen- tury Florence. New York. W. W. Norton & Company.
Hale, J. R. (1961). Machiavelli and Renaissance Italy. London. English Universities Press.
Herder, J. G. (2002). Philosophical Writings (trans. M. N. Foster). Cambridge: Cambridge University Press.
Kesgin, A. (2004). Niccolo Machiavelli'nin Siyaset Felsefesi ve Dönemine Etkisi. YL Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kocis, R. A. (1998). Machiavelli Redeemed: Retrieving His Humanist Perspectives on Equality, Power, and Glory. London: Lehigh University Press.
Ledeen, M. A. (2003). Liderlik ve Güç Kullanımında Machiavelli (çev. T. Arıkan & E. Göktepe). İstanbul: Literatür Yayınları.
Machiavelli, N. (1970). Discourse (trans. L. J. Walker). Harmondsworth: Penguin Books.
Machiavelli, N. (1995). Discourses on first Decade of Titus Livius. Machiavelli: The Chief Works and Others (trans. A. Gilbert). Durham: Duke University Press.
Machiavelli, N. (1999a). Prens (çev. N. Güvenç). İstanbul: Anahtar Kitaplar.
Machiavelli, N. (1999b). Savaş Sanatı (çev. A. B. Hasan) İstanbul: Doruk Yayınları.
Machiavelli, N. (2000). Tövbeye Çağrı ya da Ahlâk Üstüne Söylev. Seçme Yazılar (çev. H. Köse). Ankara: Öteki Yayınevi.
Machiavelli, N. (2002). Floransa'da Komplolar ve Karşı Komplolar Tarihi (çev. A. B. Hasan) İstanbul: Özne Yayınları.
Meinecke, F. (1998). Machiavellism: The Doctrine of Reason ? État and Its Place in Modern History. London: Routledge.
Meriç, C. (2002a). Sosyoloji Notları ve Konferanslar. İstanbul: İletişim Yayınları.
Meriç, C. (2002b). Umrandan Uygarlığa. İstanbul: İletişim Yayınları.
Özel, M. (1995). Değişim ve Kriz. İstanbul: İz Yayıncılık.
Özlem, D. (1996). Tarih Felsefesi. İstanbul: Anahtar Kitaplar.
Ridolfi, R. (1963). The Life of Niccolo Machiavelli (trans. C. Grayson) London: Ro- utledge & Kegan Paul.
Rubenstein, N. (1956). The Begginnings of Niccolo Machiavelli's Career in the Florentine Chancery. Italian Studies, 11, 72-91.
Rudowski, V. A. (1924). The Prince: A Historical Critique. New York. Twayne Pub- lishers.
Skinner, Q. (2002). Machiavelli (çev. C. Atila). İstanbul: Altın Kitaplar.
Smith, P. (2001). Rönesans ve Reform Çağı (çev. S. Çağlayan). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Stephens, J. & Butters, H. (1982). New Light on Machiavelli. English Historical Review, 382, 54-59.
Türköne, M. (1997). Derin Devlet. Doğu-Batı, 1, 41-49.