Kemalizmin Üç Yorumu: Katı, Sıvı ve Gaz Kemalizmler

Three Interpretations of Kemalism: Solid, Liquid and Gas Kemalisms

Swinging between being either an ideology or a worldview, Kemalism in Turkey is a complex philosophical concept of politics as well as an instrument for policy-making processes which is far from being simple, with its amorphous nature that can not be described with a clear definition. Inspired by the conceptualization of Tanıl Bora, who has been studying the Turkish right, this study suggests that it is possible to talk about Kemalism's solid, liquid and gas states, in which it is possible to argue that the CHP and its heirs apparently the essence and sua sponte possessed the Kemalist ideology, which is also interpreted as a more liquid philosophical anathema by the Turkish nationalist or some extreme left-wing ideologies. On the other hand, it appears that the center-right actors have also developed a Kemalist interpretation that is more practical, volatile, intertwined with other currents suggesting the gas phase. One of the arguments put forward in this study is the different Kemalisms have developed different relations with Kemalist principles: solid Kemalism emerges as a descriptor and identifier of the main principles of the Kemalism; liquid Kemalism is selectively highlighting what is appropriate for its ideological position from the identified principles. Instead of referring to the prevailing principles of Kemalism, Kemalism in the form of gas phase prefers to present Atatürk's spiritual personality as a principle

PDF

___

Bahçeli, D. (2008). Yönetilemeyen Türkiye. Ankara: MHP Yayınları.
Bora, T. (1998). Türk Sağının Üç Hali: Milliyetçilik, İslamcılık, Muhafazakarlık. İstanbul: İletişim Yayınları.
Bora, T. (2017). Cereyanlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
CHP Parti Programı. http://www.chp.org.tr/wp-content/uploads/chpprogram.pdf. Erişim Tarihi: 17.06.2017.
CHP Parti Programı (2013). http://www.chp.org.tr/wpcontent/uploads/chpprogram.pdf. Erişim Tarihi>: 09.09.2017.
CHP Program (1976). https://www.tbmm.gov.tr/eyayin/GAZETELER/WEB/KUTUPHANEDE% 20BULUNAN%20DIJITAL%20KAYNAKLAR/KITAPLAR/SIYASI%20 PARTI%20YAYINLARI/197401103%20CHP%20PROGRAMI%201976/19740 1103%20CHP%20PROGRAMI%2019760000_0284.pdf. Erişim Tarihi: 01.09.2017.
CHP Programı (1939). Ankara: Ulus Basımevi.
Çeçen, A. (1998). Kemalizm. İstanbul: Çağdaş Yayınları.
Demirel, T. (2011). Türkiye’nin Uzun On Yılı: Demokrat Parti İktidarı ve 27 Mayıs Darbesi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Göle, N. (1992). Modern Mahrem: Medeniyet ve Örtünme. İstanbul: Metis Yayınları.
Hanioğlu, Ş. (2011). The Scienticism of the Young Turks, Atatürk: An Intellectual Biography. Princeton: Princeton University Press, 48-67.
Harris, G. (2002). Celal Bayar: Conspiratorial Democrat. Political Leaders and Democracy in Turkey (eds. M. Heper, S. Sayarı). Maryland: Lexington Books, 45-63.
Hürriyet (2017, 10 Kasım ). Sirenler çalarken pazarda dua ettiren imama soruş- turma. http://www.hurriyet.com.tr/sirenler-calarken-pazarda-dua-ettirenimama-sor-40641341.
Hürriyet (2017, 31 Ekim). Mustafa Armağan'a Atatürk'e hakaretten hapis cezası. http://www.hurriyet.com.tr/mustafa-armagana-ataturke-hakaretten-hapiscezasi-40629103.
İleri, R. N. (1994). Atatürk ve Komünizm. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
Kahramanoğlu, İ. (2004). YÖN’ün Mirası: Tavizsiz Atatürkçülük, Tavizsiz Solculuk, Tavizsiz Milliyetçilik. İleri. 23 (1).
Kandiyoti, D.A. (1987). Emancipated but Unliberated? Reflections on the Turkish Case. Feminist Studies, 13 (2), 317-338.
Kili, S. (1980). Kemalism in Contemporary Turkey. International Political Science Review, 1 (3), 381-404.
Mardin, Ş. (1973). Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics? Daedalus, 102 (1), 169-190.
Mardin, Ş. (1986). Yenileşme Dinamiğinin Temelleri ve Atatürk. Çağdaş Düşüncenin Işığında Atatürk. Çağdaş Düşünce nin Işığında Atatürk, cilt 2 (ed. T. Z. Tunaya). İstanbul: Dr. Nejat F. Eczacıbaşı Yayınları, 21-48.
Mevzuat Dergisi (2017). Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkında Kanun. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.3.5816.pdf. Kabul Tarihi: 25.07.1951. Erişim Tarihi: 12.09.2017.
Milliyetçi Hareket Partisi Programı (1993). Ankara: MHP Yayınları.
Orwell, G. (2014). Hayvan Çiftliği (çev. C. Üster). İstanbul: Can Yayınları.
Ozankaya, Ö. (1990). Türkiye’de Laiklik, Cilt 1. İstanbul: Cem Yayınevi.
Öksüz, M. (Yıl Yok). Atatürk ve Uygarlık. İstanbul: Eğitim Üretim Yayınları.
Özal, T. (1988). Ölümünün 50. Yılında Atatürk’ü Anma Toplantısı: Başbakan Sayın Turgut Özal’ın Konuşması. http://www.atam.gov.tr/dergi/sayi13/olumunun-50-yilinda-ataturku-anma-toplantisi-basbakan-sayin-turgutozalin-konusmasi. Erişim tarihi: 07.06.2017.
Özbudun, E. (1981). The Nature of the Kemalist Regime. Atatürk: Founder of a Modern State (eds. A. Kazancıgil, E. Özbudun). London: C. Hurst and Company.
Özbudun, E. (2000). Contemporary Turkish Politics: Challanges to Democratic Consolidation. Boulder, London: Lynne Rienner Publishers.
Parla, T. (1991). Tek Parti İdeolojisi ve CHP’nin Altı Oku. İstanbul: İletişim Yayınları.
Sarı, İ. (2016). Dokuz Işık (Alparslan Türkeş): “Türk’ün Kurtuluş Reçetesi”. Antalya: Nokta E-Book Publishing. Shils, E. (1961). Centre and Periphery. The Logic of Personal Knowledge: Essays Presented to Michael Polanyi on His Seventieth Birthday. Glencoe: Free Press, 117-130.
Tekin, A. (2000). Alparslan Türkeş’in Liderlik Sırları. İstanbul: Okumuş Adam Yayınları.
Ülkü Ocakları Web Sitesi. www.ulkuocaklari.org.tr. Erişim tarihi: 04.08.2017.