John Locke'da mülkiyet hakkının sınırları: Doğal hukuk temelinde bir değerlendirme

Doğal hukuk, bir eylemin, akıllı ve toplumsal doğaya uygunluğu ya da aykırılığı bakımından, moral yönden gerekli olup olmadığını gösteren doğru aklın birtakım ilkeleridir. Locke’un toplum anlayışı doğa yasası ve doğa durumu temeli üzerine kurgulanmıştır. Ona göre, insanlar uygar toplumu oluşturmazdan önce hiçbir otoritenin bulunmadığı bir doğa durumunda yaşamaktaydılar. Doğa durumunda, yeryüzü tüm insanların ortak malı ve ortak kullanımına verilmiştir. Locke, doğa durumunda ortak olan mülkiyetin, insanların emeğini katarak özel mülk edinmelerinin bir doğal hak olduğunu düşünür. Ancak Locke, mülk edinmeyi yiyeceklerin çürümesi, diğer insanlara yetecek miktarın bırakılması ve kişinin kendi emeği olması koşullarıyla sınırlar. Mülkiyet üzerindeki sınırlamalar, insanların parayı kullanmaya başlamasıyla etkisizleşmiştir.

The limits of property rights in John Locke: An evaluation based on natural law

Natural Law is the intelligence principle which shows the appropriateness of an action to the intelligent and social nature. At the same time, these principles inspect whether the action is necessary for the ethical aspect. Locke's society perspectiveness is assembled on the basis of nature law and nature condition. According to him, people were living in a nature condition where is no authority before they created civilized society. In nature condition, earth's surface is given to the whole people's common property and common usage. Locke thinks that people's acquiring private property, which is common in nature condition by labouring, is a natural right. But Locke limits acquiring property on the condition of the amount of food rot, depositing a quantity sufficient to other people and having one's own labor. Restrictions on property are inactivated by people starting to use money.

___

  • Ağaoğulları, M. A. & Zabcı, F. Ç. & Ergün, R. (2009). Kral-Devletten Ulus- Devlete. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Bakırcı, F. (2004). John Locke’ta Mülkiyet Anlayışı. Ankara: Babil Yayıncılık.
  • Erdoğan, M. (2006). Aydınlanma Modernlik ve Liberalizm. Ankara: Orion Yayınevi.
  • Friedman, M. (2011). Kapitalizm ve Özgürlük (çev. D. Erberk & N. Himmetoğlu). İstanbul: Plato Film Yayınları.
  • Grotius, H. (1967). Savaş ve Barış Hukuku (çev. S. L. Meray). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Hobbes, T. (2010). Leviathan (çev. S. Lim). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Kranz, W. (1994). Antik Felsefe (çev: Suad Y. Baydur). İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Locke, J. (1999). Tabiat Kanunu Üzerine Denemeler. (çev. İ. Çetin). İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Locke, J. (2002). Sivil Toplumda Devlet-Uygar Yönetim Üzerine İkinci İnceleme (çev. S. Taşçı & H. Akman). İstanbul: Metropol Yayınları.
  • Locke, J. (2004). İnsan Anlığı Üzerine Bir Deneme (çev. V. Hacıkadiroğlu). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Locke, J. (2005). Hoşgörü Üstüne Bir Mektup (çev. M. Yürüşen). Ankara: Liberte Yayınları.
  • Locke, J. (2007). Hükümet Üzerine Birinci İnceleme (çev. F. Bakırcı). Ankara: Kırlangıç Yayınevi.
  • Machiavelli, N. (2010). Hükümdar (çev. N. Adabağ). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Mill, J. S. (2009). Hürriyet Üstüne (çev. M. O. Dostel). Ankara: Liberte Yayınları.
  • Quinton, A. (1981). Karl Popper, Özler Olmadan Siyaset (çev. T. Eryılmaz). İstanbul: Remzi Kitabevi Yayınları.
  • Rousseau, J.-J. (2010a). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı (çev. R. N. İleri). Ankara: Say Yayınları.
  • Rousseau, J.-J. (2010b). Toplum Sözleşmesi (çev. V. Günyol). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Sabine, G. (1969). Siyasal Düşünceler Tarihi (çev. Alp Öktem). Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Scruton, R. (2007). The Palgrave Macmillan Dictionary of Political Thought. New York: Palgrave Macmillan Press.
  • Strauss, L. (2011). Doğal Hak ve Tarih (çev. M. Erşen & P. Onur). Ankara: Say Yayınları.
  • Şenel, A. (2008). Siyasal Düşünceler Tarihi. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Timuçin, A. (2006). John Locke’un Siyaset Anlayışı. İstanbul: Bulut Yayınları.
  • Torun, Y. (2005). Hugo Grotius’un Hukuk ve Siyaset Felsefesi. İstanbul: Kaknüs Yayınları.