XIII. asrın meşhur Arap tabiblerinden İbnü'n-Nefis (ölümü : 1288), tıbtan başka sarf ve nahv, mantık, fıkıh da tahsil etmiştir. Aslen Sûriyeli olan İbnü'n-Nefis, şafi`i fıkhının meşhur müderrislerindendir; sonraları Kâhire'de yerleşmiş, orada Re'is-i etıbba` Mışr (Mısır tabiblerinin reisi) seçilmiş, herhalde Nasıri Hastahanesi'nde vazife görmüş, fakih olarak Mansûriye Medresesi'nde dersler vererek kendi sahasında birçok kıymetli talebeler yetiştirmiştir. Evini ve kütüphânesini, Sultan Kalavûn tarafından kurulan ve 1284'de tamamlanan Mansûri Hastahanesi'ne vakfetmiş bulunan, geniş bilgi ve kendine mahsus tefekküre sahip İbnü'n-Nefis'in ilmi çalışmaları yanında edebi eserleri de mühim yer tutar; Hz. Muhammed'in hayatını hikayeleştirdiği Er-Risâletü'l-Kâmiliyye fi’s-Sireti'n-Nebeviyye'si bu tarz eserlerinin en meşhurlarındandır. İslâm Ansiklopedisi'deki İbnünnefis. İbn Al-Nafis 'Alâ Al-Din Abu'l-`Alâ 'Ali B. Abî’l-Hazm Al-Kuraşi Al-Dimaşki maddesinin müellifi ve Arab tıbbının otoritelerinden Dr. Max Meyerhof, memleketimiz ilim çevresinin de çok iyi tanıdığı Columbia Üniversitesi Arap ve İslam Kültürü Profesörü Dr. Jeosph Schacht'ın yakın dostudur ; tanıtmağa çalışacağımız İbnü'n-Nefis'in Risâletü'l Kâmiliyye'si (The Theologus Autodidactus of İbn Al-Nafis), bu iki ilim adamının müşterek çalışmalarının mahsulüdür.