İki Osmanlı sefiri, Londra'da vazife görürken gerek Türk ve gerekse ecnebi meslektaşlarının ancak güçlükle gerçekleştirebilecekleri bir şekilde şöhret kazanmışlardır. Bunların birincisi Yusuf Agâh Efendi'dir. Bu zat, 1795 senesinde, Osmanlı Imparatorluğunun İngiliz sarayı nezdinde ilk ikamet elçisi olarak, kral III. Jorj'a (George) itimatnamesini takdim etmeye giderken, Saraya açılan caddeler haşmetli Osmanlı murahhasım görmek isteyen kesif halk kitlesi tarafından öylesine tıkanmıştı ki, heyetin karoçalarına yol açmak için, Yusuf Agâh'ın sefaretnamesinde naklettiği gibi, 200 atlı polis memur edilmişti. Yusuf Agâh Efendi'nin halefleri arasında temayüz eden diğer elçi 1851 ile 1885 yılları arasında, 35 sene gibi uzun bir süre Londra'da bulunmuş olan Kostaki Musurus Paşa'dır. Yusuf Agâh Efendi'ye Londra halkı tarafindan gösterilen alâka ve muhabbet her ne kadar anlaşılabilirse de, Musurus Paşa'nın istisnai uzun misyonuna tatminkâr bir izah bulmak zordur. XIX. asrın büyük bir kısmında İngiltere’nin takip ettiği Türkiye siyaseti ve ayni devirde Türkiye'nin dış siyasetinde İngiltere’nin işgal ettiği özel yer göz önünde tutulmalıdır. İngiltere’nin bu siyasetinin en kudretli temsilcilerinden Stratford de Redcliffe İngiliz Büyük Elçisi olarak fasılalarla 30 seneye yakın İstanbul’da kalmış ve orada büyük bir nüfuz kazanmıştı.