1921-1922 yıllarında Sovyet Rusya'da benzeri görülmemiş ölçüde tahripkar bir açlık yaşandı. Toplam yaklaşık 10 milyon insanın hayatına mal olan bu korkunç felaketin kurbanları arasında İdil-Ural bölgesinin ve Kırım'ın Türk halkları da bulunmaktaydı. Bu bölgelerden gelen âcil yardım çağrıları, o sırada bizzat kendisi son derece zor bir dönemden geçmekte olan Türkiye'de büyük yankı buldu. İstiklâl Harbi'nin en kritik aylarında Anadolu'da Kırım'a ve İdil-Ural bölgesine yardım maksatlı geniş çaplı bir kampanya düzenlendi. Ankara hükûmetinin Büyük Taarruz'u başlatmış olduğu günlerde Türkiye halkı Kırım ve İdil-Ural bölgesindeki aç kardeşlerine mütevâzi, ancak çok mânâlı yardım gönderdi.

In 1921-1922 a devastating famine occurred in Soviet Russia. The Volga-Ural basin and the Crimea, with their large Turkic populations, were among the hardest hit regions. The Bolshevik authorities, though most reluctantly, were compelled to seek foreign aid. Accordingly, the local leaderships of the Volga-Ural basin and the Crimea turned Turkey asking for urgent relief. Notwithstanding the fact that Turkey (rather the nationalist government in Ankara) was then in the midst of a war of independence with enormous depravities, a very impressive campaign of relief was organized throughout Anatolia. At the very time, the Turkish army launched its final offensive against the Greek forces, the representatives of the Ankara government were carrying the modest, though meaningful, aid of the Anatolian Turks to their brethren in the North.