Âşık Paşa'nın 1330 (H. 730) tarihinde yazdığı Garîb-nâme adlı ünlü mesnevisi, 14. yüzyıl Türk edebiyatının önemli eserleri arasında yer alır. Garîb'nâme'de öncelikle tasavvufu öğretme amacı güdülmüş olmakla birlikte, eserin önemi bir ölçüde de, yazıldığı dönemin Anadolu'sunda geçerli olan değerler sistemine ışık tutmasından ileri gelmektedir. Türk toplumunun çağlar boyu gerekli ve örnek saydığı için yapmaya ve uymaya alışageldiği tutum ve davranışların, yani Türk töresini oluşturan gelenek ve göreneklerin bir bölüğü eserde başarıyla verilmiştir. Biz bu çalışmamızda, Âşık Paşa'nın Gârib-nâme'de alplık geleneğiyle ilgili olarak verdiği bilgileri ortaya koyup, elden geldiğince değerlendireceğiz.

While the present author had been studying under the supervision of Prof. W.G. Lambert, in Birmingham, in order to get his Ph. D., he was kindly informed by him that there were three more duplicates of so-called Astrolabe B in the collections of the British Museum. The present edition of the text is based of four different sources. The published text consists of bilingual comments, in Sumerian and Akkadian, on twelve months, their relations with stars, myths, agricultural life and social activities of the Ancient Mesopotamians. The relevant tablets disagree in line divisions, so the present arrangement is a new one to make the content more understandable. One Sumerian line, 29 - 30, is also rearranged according to its Akkadian translation.