Bu kitabın yazarı D. G. Tendulkar, Mahatma Gandhi'nin 8 ciltlik büyük biyografi'sini kaleme almış olmakla, Hindistan'ın sınırlarını aşan bir ün kazanmıştır. Bu ünün başlıca nedeni, yazarın, on yıllık türlü çabaları sonunda, Mahatma'nın hayatını ve etkenliklerini, hiçbir önemli olayı atlamadan, ya da ihmal etmeden, üstelik canlı ve renkli bir üslûpta, anlatmış olmasıdır. Aynı olumlu nitelikler, Abdul Ghaffar Khan'ın bu biyografisi için de söz konusudur. Hatta Gandhi'nin savaş arkadaşı olan Abdul Ghaffar Khan'ın hayat ve çabalarını anlatan bu kitap için Gandhi biyografisi'nin 9. cildi de denmektedir. Eserde söz konusu Pathan'lar kimlerdir? İran kökünden Paştu ya da Pakhtu denen lehçeyi konuşan ve güney — doğu Afganistan'da, Pakistan sınırı içinde Beluçiştan'ın kuzeyinde ve Indus — ötesinde, Peşaver dolaylarında yaşayan kabilelere denmektedir. Pathan'lar İslam ve Sünni mezhebindendirler. Sert karakterli ve şiddetli cenkçi olan Pathan'ların barışta başlıca işleri tarımdır. Bunları niteliyen bir halleri de, silahsız, yenilmiş düşmanlarını afv etmeleri ve duşmanlarına dahi olsa, konuksever davranmalarıdır. İşte bu kabilelerin manevi başı ve eserin kahramanı Ghaffar Khan, İngiliz egemenliğine karşı kendi kabilelerinin özgürlüğü ve dolayısiyle bütün Hindistan'ın özgürlüğü uğruna Mahatma ile yan yana barışçı araçlarla savaşmış ve son yıllarda, Asya’nın özgürlük için verdiği savaşlarda beliren önderler arasında mümtaz bir yer kazanmıştır. Ghaffar Khan'ın yararlığı ve nüfuzu o ölçüde büyük olmuştur ki, Gandhi ona "Tanrı'nın adamı" derdi.