HÂFIZ-I ŞÎRÂZÎ VE ÂB-I HAYÂT
Hâce Şemseddin Muhammed Hâfız-ı Şîrâzî, h.VIII. (m. XIV.) yüzyılda yaşamış klasik Fars şiirinin şüphesiz en büyük şairlerinden biridir. Türk ve dünya edebiyatında önemli bir yere sahip olan şairin tek eseri olan Divanı, en çok okunan Farsça metinler arasındadır. Hâfız’ın şiirlerindeki ahenk ve akıcılık yanında dilinin sade ve anlaşılır olması şöhretinin en önemli sebeplerindendir. Biz bu çalışmada şairin hayatı ve edebî kişiliğine dair kısaca bilgiler verdikten sonra, gazellerinde yer alan unsurlardan Âb-ı hayâtı hangi bağlamda kullandığına ilişkin düşüncelerini ele aldık. Ardından beyitleri Türkçeye çevirip değerlendirmeye çalıştık.
___
- Huseyn Alî Herevî, Şerh-i Ğazelhâ-yi Hâfız, Tahran 1372 hş.
Muhammed Server Mevlâyî, Tecelli-yi Ustûre Der Dîvân-i Hâfiz, Tahran 1368 hş.
Mu’în, Muhammed, Ferheng-i Farsî, I-VI, Tahran 1375 hş.
Öztürk, Aslıhan, “Necâtî Bey Divanı’nın Mitolojik ve Efsanevi Şahısları”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı: 52, Ekim 2017, s. 207.
Pala, İskender, Ansiklopedik Divân Şiiri Sözlüğü, İstanbul 2010.
Sa‘dî-yi Şîrâzî, Kulliyât-i Sa‘dî, (nşr. Muhammed Alî-yi Furuğî) Tahran 1378 hş.
Seyidoğlu, Bilge, Mitoloji Üzerine Araştırmalar, İstanbul 2011.
Tarlan, A.N., İran Edebiyatı, Remzi Kitabevi, İstanbul 1944.
Yazıcı, Tahsin, “ Hâfız-i Şîrâzî”, DİA, İstanbul 1997, XV, 104.
Yıldırım, Nimet, Fars Mitolojisi Sözlüğü, Kabalcı Yayınevi, İstanbul 2006.