Makalemiz; velayet, nübüvvet ve sünnete ittiba mevzuları çerçevesinde Hakim Tirmizi’nin görüşleri veyine bu bağlamda Tirmizi’nin ‘Kitabu’l-İhtiyat’ının değerlendirilmesi üzerine inşa edilmiştir. Çalışmamız giriş ve sonuç kısmı dışında beş bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde Hakim Tirmizi’nin‘Hatem’ anlayışında ittibanın yeri ele alınmıştır. İkinci bölümde ise Tirmizi’nin Beyânü’l-Fark, Âdâbu’l-Mürîdîn, Riyâzetü’n-Nefs, Edebü’n-Nefs ve Mesâilu’l-Meknûne gibi çeşitli eserleri üzerinden şeriat ve sünneteittiba mevzuları ele alınmaktadır. Binaenaleyh eserlerde geçen ‘İman, Akıl, Kalp ve Nefs’ gibi konularda yeralan ittibaya dair hususlar belirtilmiş ve bu şekilde Tirmizi’nin sünnet düşüncesi açıklanmaya çalışılmıştır. Bunlara binaen çalışmamızın üç, dört ve beşinci bölümleri Tirmizi’nin ‘Kitâbu’l-İhtiyât’ risalesi üzerine inşa edilmiştir. Bu meyanda üçüncü bölümde içerik açısından risalenin bir değerlendirmesi yapılmaktadır. Dördüncü bölüm ise Kitâbu’l-İhtiyât’ın Arapça tahkikli neşri ve çevirisinin takdiminden oluşmaktadır. Burada risalenin biçimsel açıdan özellikleri belirtilmekte ve eserin neşrine dair kısa bir bilgilendirmede bulunulmaktadır. Çalışmamızın beşinci bölümde ise risalenin çeviri metnine yer verilmiştir.