Mustafa ÇEVİK, Cihat ABDİOĞLU

Okul Yöneticilerinin Lise Matematik Öğretim Programı’na Yönelik Görüşleri

Bu araştırmanın amacı lise yöneticilerinin 2013-2014 eğitim öğretim yılında uygulamaya konulan lise matematik öğretim programına yönelik görüşlerinin belirlenmesidir. Veriler, “Öğretim Programı Değerlendirme Formu” adlı yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla nitel araştırma yöntemlerinden biri olan görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Bu amaçla, Karaman’da 20 lisede toplam 52 okul yöneticisi ile birebir görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Veriler içerik analizi yöntemi kullanılarak çözümlenmiş ve sayısal veriler görüşmelerden doğrudan alıntılarla desteklenerek yorumlamalara gidilmiştir. Araştırma sonucunda, yöneticilerin genel olarak matematik öğretim programı hakkında bilgi sahibi olmadıkları, bilgi sahibi olan yöneticilerin ise; programın öğrenci seviyesinin üstünde olduğunu, program kazanımlarının günlük yaşamla daha fazla ilişkili olması gerektiğini ve programın lise türüne göre revize edilmesinin zaruri olduğunu dile getirdikleri görülmüştür.

Bu araştırmanın amacı lise yöneticilerinin 2013-2014 eğitim öğretim yılında uygulamaya konulan lise matematik öğretim programına yönelik görüşlerinin belirlenmesidir. Veriler, “Öğretim Programı Değerlendirme Formu” adlı yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla nitel araştırma yöntemlerinden b

The purpose of this research is to determine the views of the high school administrators on the high school mathematics curriculum implemented in the beginning of the academic year of 2013-2014. The data were obtained through interview technique, which is one of the qualitative research methods, through a semi-structured interview form called “Curriculum Evaluation Form”. To this end, one to one interviews were held with 52 school administrators at 20 high schools in Karaman. The data were analyzed using content analysis method and numeric data were corporated by direct quotations from the interviews. As a result of the research study, it has been seen that administrators do not have knowledge about the curriculum in general, the administrators with knowledge reflected that the curriculum is above the level of the students, learning outcomes should be more relevant with the daily life, and it is mandatory to revise the programme according to the type of the high schools.

PDF

___

Abalı Öztürk, Y. & Şahin Ç. (2015). Matematiğe ilişkin akademik başarı- özyeterlilik ve tutum arasındaki ilişkilerin belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 31, Winter II, 343-366.
Akça, S. (2007). İlköğretim 5. sınıf 2005 matematik programının öğretmen, yönetici ve ilköğretim müfettişleri görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi (Afyonkarahisar İli Örneği) (Yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Aközbek, A. (2008). Lise I. sınıf matematik öğretim programının CIPP değerlendirme modeli ile öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi (genel liseler, ticaret meslek liseleri, endüstri meslek liseleri) (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Altun, Y. (2016). Ortaöğretim matematik öğretiminde geleneksel öğretim ile etkinlik temelli öğretim yöntemlerinin öğrenci başarısı üzerindeki etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(27), 466-485.
Anderson, D.S. & Piazza, J.A. (1996). Teaching and learning mathematics in constructivist preservice classrooms. Action in Teacher Education, 18(2), 51-62.
Batdı, V. (2014). Ortaöğretim matematik öğretim programı içeriğinin Rasch ölçme modeli ve NVIVO ile analizi. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(11), 93-109.
Butakın, V. & Özgen, K. (2007). Yeni ilköğretim matematik dersi öğretim programının (4. ve 5.sınıf) uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi (Diyarbakır ili örneği). D. Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 82– 94.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (18. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Canbazoğlu S., Eroğlu B., & Demirelli H. (2010). Okul Müdürlerinin Fen ve Teknoloji Dersine İlişkin Çalışmalarının Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3), 759-774.
Clarke, D. M. (1997). The Changing role of the mathematics teacher. Journal for Research in Mathematics Education, 28(3), 278-308.
Cuban, L. (1993). The lure of curricular reform and its pitiful history. Phi Delta Kappan, 75(2), 182-185.
Çevik, M. & Abdioğlu, C. (2016). Evaluation of the new math curriculum ımplemented ın high schools by views of teachers and students ın secondary education. Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET). Special Issue for INTE 2016. 924-938.
Çevik, M. & Atıcı, T. (2015). Mevcut biyoloji öğretim programının mesleki ve teknik liselerde görevli öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi ve yeni bir taslak program önerisi (fotosentez konusu örneği). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(3), 423-441.
Çiftçi, O. & Tatar, E. (2015). Güncellenen ortaöğretim matematik öğretim programı hakkında öğretmen görüşleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 6(2), 285-298.
Danışman, Ş. & Karadağ, E. (2015). Öğrenme alanları ve kazanımlar bağlamında 2005 ve 2013 beşinci sınıf matematik öğretim programlarının karşılaştırılması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 6(3), 380-398.
DiCicco-Bloom, B. & Crabtree, B.F. (2006). The qualitative research interview. Medical education, 40(4), 314-321.
Dikbayır, A. & Bümen, N.T. (2016). Dokuzuncu sınıf matematik dersi öğretim programına bağlılığın incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 6(11). 17-38.
Doğanay, A., Demircioğlu, T. & Yeşilpınar, M. (2014). Öğretmen adaylarına yönelik bilimin doğası konulu disiplinler arası öğretim programı geliştirmeye ilişkin bir ihtiyaç analizi çalışması, Turkish Studies, 9(5), 777-798.
Duru, A., & Korkmaz, H. (2010). Öğretmenlerin yeni matematik programı hakkındaki görüşleri ve program değişim sürecinde karşılaşılan zorluklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 67-81.
Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan A.Ş.
Fullan, M. (2002). The change leader. Educational Leadership, 59(8), 16-21.
Gürbüz, R., Erdem, E., & Yıldırım, E. (2013). Başarılı okul müdürlerinin özellikleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 167-179
Güven, B., & Eskitürk, M. (2007). Sınıf öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmede kullandıkları yöntem ve teknikler. XVI. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Tokat.
Karakuş, F. (2010). Ortaöğretim matematik dersi öğretim programında yer alan alternatif ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarına yönelik öğretmen görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(2), 457-488.
Kılıç, A., & Güzeller, C.O. (2018). Matematik, fizik, kimya ve biyoloji öğretim programlarının öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Socıal Scıences Studıes Journal, 4(13), 74-91.
Konting, M.M. (1998). In search of good practice: A case study of Malaysian effective mathematics teachers classroom teaching. Journal of Science and Mathematics Education in South East Asia, 20(2), 8-20.
Konur, K. & Atlıhan, S. (2012). Views of teachers on the content organization secondary education maths curriculum. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 1(2), 82-96.
Mack, N., Woodsong, C., MacQueen, K.M., Guest, G., & Namey, E. (2005). Qualitative research methods: A data collectors field guide. Famıly Health Internatıonal, USA.
MEB. (2011). Ortaöğretim Matematik (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB. (2013). Ortaöğretim Matematik (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB. (2017). Ortaöğretim Matematik (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Memon, M. (1997). Curriculum change in Pakistan: An alternative model of change. Curriculum and Teaching, 12(1), 55-63.
Miles, B.M., & Huberman, M.A. (1994). Qualitative data analysis (2th Ed.). Sage Publications.
Mumme, J., & Weissglass, J. (1991). Improving mathematics education through school-based change. Issues in Mathematics Education Offprint (pp. 3-23). American Mathematical Society and Mathematical Association of America.
Myrick, R.D. (2003). Developmental guidance and counselling: A practical approach (4th Ed.). USA: Educational Media Corporation.
O’Connor, P.J. (2002). Administrative support of counselling programs: Defining it and measuring it. Journal of College Admission, 177(1), 13-19.
Patton, M.Q. (2002). Qualitative evaluation and research methods.(3rd ed.). London: Sage Publications.
PISA (2012). http://pisa.meb.gov.tr/?page_id=18&lang=tr adresinden 30 Temmuz 2015 tarihinde erişilmiştir.
TIMSS (2011). http://timss.meb.gov.tr/?page_id=25 adresinden 30 Temmuz 2015 tarihinde erişilmiştir.
Sakallı, A. F., Çakan, C., Borazan, A. & Korkmaz, E. (2016). Lise matematik öğretmenlerinin yeni ortaöğretim matematik programı ile ilgili değerlendirmeleri. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 65-81.
Sarıer, Y. (2007). Altıncı sınıf matematik öğretmenlerinin matematik dersi öğretim programına ilişkin görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
Saylan, N. (2001). Ortaöğretim öğretmenlerinin program tasarısı ile ilgili görüşleri ve tasarı süreçlerindeki davranışlarının belirlenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(6), 1- 13.
Sowell, E., & Zambo, R. (1997). Alignment between standards and practices in mathematics education: Experiences in Arizona. Journal of Curriculum and Supervision, 12(4), 344- 355.
Stake, R. E. (2005). Qulitative case studies. In N. K. Denzin, & Y. S. Lincoln (Ed.). The Sage handbook of qulitative research (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Wilson, S. M. (1990). A conflict of interests: The case of mark black. Educational Evaluation and Policy Analysis, 12, 309- 326.
Yamaç, A. (2011). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin öz-düzenleyici öğrenme stratejileri ile matematiğe yönelik tutum ve başarıları arasındaki ilişkilerin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Yazıcılar, Ü. & Bümen, N.T. (2017). 2005, 2011 ve 2013 yıllarında uygulamaya koyulan lise matematik dersi öğretim programları üzerine bir analiz. Ö. Demirel & S. Dinçer. (Ed.). Küreselleşen dünyada eğitim içinde (s. 139-165). Ankara, Pegem Akademi. DOI: 10.14527/9786053188407.09.
Yin, R. K. (2009). Case study research: design and methods. essential guide to qualitative methods in organizational research (Vol. 5). In The Information Systems Research Challenge (Harvard Business School Research Colloquium). London: Sage Pub.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, T. (2006). Yenilenen 5. sınıf matematik programı hakkında öğretmen görüşleri (Sakarya ili örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Yücel, Z., & Koç, M. (2011). The Relationship between the prediction level of elementary school students’ math achievement by their math attitudes and gender. Elementary Education Online, 10(1), 133-143.
Zusho, A., & Pintrich, P. (2003). Skill and will: the role of motivation and cognition in the learning of college chemistry. International Journal of Science Education, 25, 1081-1094.