Anne Babaların Çocukluk Dönemi Aşılarına Yönelik Bilgi ve Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı; anne babaların çocukluk dönemi aşılarına yönelik bilgi ve uygulamalarının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan ve 15 sorudan oluşan anket formu aracılığıyla elde edilmiştir. Örneklem seçilme kriterlerine uyan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 140 anne baba ise örneklemi oluşturmuştur. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde, Statistical Package for Social Sciences 20.0 programı kullanılmıştır. Bulgular: Anne babaların %88,6’sının aşılar hakkında bilgi sahibi olduğu, %63,0`ünün hemşireden, %53,0`ünün ebeden ve %31,0`inin doktordan bilgi aldığı belirlenmiştir. Anne babaların %95,5`inin çocuklarının aşılarını düzenli olarak yaptırdığı ve %97,1’inin çocuğunun aşı kartı olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Anne babaların %50,7`si aşı reddini önlemek için sosyal medyanın bilinç düzeyini artırmada etkili olacağını düşündüğünü ifade etmiştir.

Evaluation of Knowledge and Practice of Parents About Childhood Vaccines

Aim: The purpose of this study is to evaluate parents’ knowledge and practice about childhood vaccines. Material and Methods: The data were obtained through a questionnaire consisting of 15 questions prepared by the researchers. 140 parents who met the selection criteria and agreed to participate in the study constituted the sample. Statistical Package for Social Sciences 20.0 program was used for statistical evaluation of the data. Results: It was determined that 88.6% of parents had information about vaccines, 63.0% received information from nurses, 53.0 % received from midwives and %31.0 received from doctors. It was determined that 95.5% of parents had their children vaccinated regularly and 97.1% had their child’s vaccination cards. Conclusion: To prevent vaccine rejection 50.7% of parents stated that their opinion that social media would be effective in increasing the level of consciousness.

PDF

___

1. Kurt AÖ, Şaşmaz T. Türkiye’de Sağlık Hizmetlerinin Sosyalleştirilmesi: 1961–2003. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi, 2012;2(1), 21-30.
2. Sağlık Aşılıyoruz (İnternet). (09.11.2016) http://www. saglik.gov.tr/TR/belge/1-47641/saglikasiliyoruz. htmlvurgu=baC49F%C4%B1%C5%9F%C4%B1klama
3. Ataç Ö, Aker AA. Aşı Karşıtlığı. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, 2014;30 (1): 42-47.
4. Sıdal DM, Kılıç A. (2008). Sosyal Pediatri Anabilim Dalı. http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/TEZ/45273.pdf
5. Özata FZ, Kapusuz S. Aşı Kararsızlığı Ve Aşı Reddi Konusuna Sosyal Pazarlama Bakış Açısından Çözüm Önerileri. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2019;20(1):65-83.
6. Türkiye Sağlık Raporu (2014). Halk Sağlığı Uzmanları Derneği (HASUDER). Trakya Üniversitesi Matbaası.
7. Etana B, Deressa W. (2012). Factors Associated with Complete Immunization Coverage in Children Aged 12-23 Months in Ambo Woreda, Central Ethiopia. BMC Public Health, 12, 566.
8. Sharma B, Mahajan, H, Velhal GD. (2013). Immunization coverage: role of sociodemographic variables.. http:// dx.doi.org/10.1155/2013/607935
9. Shah UH, Yousuf S, Afzal K. Malik M. Knowledge attitude and practice (KAP) study of families on vaccine preventable diseases in urban slum of North India. Curr Pediatr Res. 2009;13(12), 71-73
10. Güneş RA, Özçırpıcı B, Aydın N. (2019, September). Bir ilçede 12-23 aylık çocukların aşılama durumlarının lot kalite tekniği ile değerlendirilmesi. In 3. International 21. National Public Health Congress.
11. Üzüm Ö, Eliaçık K, Örsdemir HH, Öncel EK. Ebeveynlerin aşı yaklaşımlarını etkileyen faktörler: Bir eğitim araştırma hastanesine ilişkin değerlendirme. Cocuk Enfeksiyon Dergisi, 2019;13(3), 144-149.
12. Özdemir İN (2017). Ebeveynlerin çocukluk çağı aşılarına karşı bilgi, tutum ve davranışları, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı Yüksek Lisan Tezi, İstanbul, Türkiye.
13. Gidado S, Nguku P, Biya O, et al. Determinants of routineimmunization coverage in Bungudu, Zamfara State, Northern Nigeria, May 2010. The Pan African Medical Journal. 2014;18(Suppl1):9.
14. Yüksel GH, Topuzoğlu A. Aşı redlerinin artması ve aşı karşıtlığını etkileyen faktörler. Eskişehir Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Halk Sağlığı Dergisi, 4(2), 244-258.
15. Polat Y, Tatlı S, Yavuzekinci M, Öztürk M, İpekçi NN, Yurdagül G, Süzülmüş S. Okul öncesi eğitime devam eden çocukların ailelerinin çocukluk çağı aşıları hakkındaki görüşleri. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2017;6(4), 131-137.
16. Gençer MZ, Alıcıoğlu F, Arıca S, et al. 24–72 Ay Çocukları olan Ebeveynlerin Sosyo-Demografik Özellikleri ve Rutin Dışı Aşılar Hakkındaki Bilgi Düzeyleri: Doğu-Batı Karşılaştırması. Konuralp Tıp Dergisi 2015;7(3):141-5.
17. İncili HD. (2009). Çocuk polikliniklerimize başvuran çocukların annelerinin aşılar ile ilgili bilgi düzeyleri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi. Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi. İstanbul, Türkiye.
18. Mohammed A, Sabitu K, Nguku P, et al. Characteristics of persons refusing oral polio vaccine during the immunization plus days - Sokoto, Nigeria 2011. Pan Afr Med J. 2014;18 Suppl 1:10.
19. Azap A. Aşı Karşıtlığının Toplumsal Sonuçları, Toplum ve Hekim, 2018;33(3), 217-219.
20. Ceyhan M. Aşının ve Aşılanmanın Önemi, Bilim ve Gelecek, 2018;172, 12-13.
21. Abaturov AE, Agafonova EA, Cedunova OB. Znacheniye Mediko-Cotsial’nykh Faktorov B Formirovanii Otnosheniya Poditeley k Immunoprofilaktike. Zhurnal Zdorov’ye Pebenka 2013;7(50): 37-42 (Rus).
22. Hebert CJ, Hall CM, Odoms LN. Lessons Learned and Applied Hum. Vaccin Immunother 2012;8(5):560-8.