Türkçe Öğretmenlerinin 6. Sınıf Düzeyindeki Hazırlık Çalışmalarını Uygulama Durumları Üzerine Bir Değerlendirme

Öz Bu çalışmanın amacı, Türkçe ders kitaplarındaki hazırlık çalışmalarının uygulanma durumunu ve hazırlık çalışmalarının uygulanmasında yaşanan sorunların nedenlerini ortaya koymaktır. Araştırma nicel bir yaklaşımla desenlenmiş ve tarama modelinde yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini Trabzon ilinde görev yapan ve 6. sınıflarda derse giren 53 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında “Kişisel Bilgi Formu” ve “Türkçe Öğretmenlerinin 6. Sınıf Düzeyindeki Hazırlık Çalışmalarını Uygulama Durumu Anketi” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi için betimsel istatistik yöntemleri (frekans, yüzde, ortalama), bağımsız örneklem t-testi ve tek yönlü ANOVA kullanılmıştır. Araştırma sonunda, Türkçe öğretmenlerinin öğretmen kılavuz kitabında yer alan hazırlık çalışmalarının %37’sini tam olarak uyguladıklarını belirttikleri görülmüştür. Hazırlık çalışmalarını uygulamama ya da kısmen uygulama nedenleri arasında öncelikli olarak çalışmanın fazla zaman alıcı olması gösterilmiştir. Hazırlık çalışmalarını uygulama durumunun cinsiyet, yaş, mesleki kıdem ve okulun bulunduğu yerleşim birimi değişkenine göre anlamlı düzeyde değişiklik göstermediği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Türkçe öğretmeni, öğretmen kılavuz kitabı, hazırlık çalışmaları, Türkçe dersi, 6. sınıf

PDF

___

Arslan, A. (2009). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ve Türkçe öğretimi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 143-154.
Bloom, B. S. (1998). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme (Çev. Durmuş Ali Özçelik). İstanbul: MEB.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi (17. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Dochy, F., Segers, M., & Buehl, M. (1999). The Relation between assessment practices and outcomes of studies: The case of research on prior knowledge. Review of Educational Research, 69 (2), 147-188.
Fisher, D., Frey, N. & Lapp, D. (2012). Building and activating students' background knowledge: It's what they already know that counts. Middle School Journal, 43 (3), 22-31.
George, D. & Mallery, P. (2003). SPSS for Windows step by step a simple guide and reference (4th Ed.). Boston: Allyn & Bacon.
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel.
Güneş, F. (2009). Türkçe öğretiminde günümüz gelişmeleri ve yapılandırıcı yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (11), 1-21.
Işık, R. ve Erdem, İ. (2016). Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların öğretmen görüşlerine göre belirlenmesi (Muş ili örneği). Turkish Studies, 11 (3), 1309-1332.
Kaplan, F. (2015). İlköğretim Türkçe 6 öğretmen kılavuz kitabı. Ankara: Öğün Yayınları.
Karadüz, A. (2010). Yapılandırmacı paradigma bağlamında Türkçe derslerinde öğrenme ortamları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (14), 135-154.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (24. Basım). Ankara: Nobel.
Müller-Kalthoff, T. & Möller, J. (2006). Browsing while reading: effects of instructional design and learners' prior knowledge. ALT-J Research in Learning Technology, 14 (2), 183-198.
Onan, B. (2012). Türkçenin ana dili olarak öğretiminde bilgi işleme süreci. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1), 96-113.
Örge Yaşar, F. (2011). İlköğretim ikinci kademe VII. sınıf Türkçe ders kitabında "doğa ve evren" temasına yönelik hazırlık çalışmalarında bilmecelerden yararlanma üzerine bir çalışma.
Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40 (1), 114-119.
Susar Kırmızı, F. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 42-54.
Yanpar Şahin, T. (1998). İlköğretim sosyal bilgiler ve matematik dersinde çeşitli değişkenlerin öğrenme düzeyini yordama gücü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 45- 53.