Dönüt Verme ve Düzeltme Türlerinin Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Yazma Becelerine Etkisi

Bu araştırma, öğretme sürecinde öğrencilere dönüt ve düzeltme türlerinin yazma becerisine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma 2015-2016 öğretim yılı güz döneminde Kahramanmaraş ilinde bir ortaokulda 115 altıncı sınıf öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada karma yöntem kullanılmıştır. Nicel veriler Özkara (2007) tarafından Türkçeye uyarlanan "6+1 Analitik Yazma ve Değerlendirme Rubriği" kullanılarak SPSS 21.00 paket programına aktarılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın nitel verileri ise içerik analizi yöntemiyle analiz edilmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda ele alınan veriler Kuckartz'ın (2014) beş aşamalı içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın amacına bağlı olarak üç grup oluşturulmuştur. Çalışmada A grubuna dönüt ve düzeltme, B grubuna sadece dönüt verme, C grubuna ise puan belirtilme yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, yazma başarısının B-C gruplarına göre A grubu lehine anlamlı farklılık gösterdiği; B ve C grupları arasında da B grubu lehine anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. İçerik analizi sonucunda da C grubuna göre A ve B grubu lehine; A ve B grupları arasında A grubu lehine anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir.

The Effect of Giving Feedback and Correction Species on Sixth Grade Students' Writing Skills

This study was conducted to give feedback to the students in the learning process and writing skills in order to examine the effect of the correction. This research was conducted with 115 sixth grade students in a middle school in Kahramanmaraş 2015-2016 academic year in the fall semester. Mixed methods were used in the research. Quantitative data Özkara (2007) adapted to Turkish "6 + 1 Analytical Writing and Assessment Rubrig" were analyzed transferring to SPSS 21.00 software package programme. The qualitative data of this research was tried to analyze with the content analysis method. The data discussed in this context was analyzed using the five stages of Kuckartz's (2014) content analysis method. Depending on the purpose of the study was formed three groups. In the study, feedback and correction to Group A, just feedback to Group B, scores indicated to Group C. According to the findings in the study showed significant differences in favor of the group A as regards the B-C group; between the Group B and C were found to be significant differences. As a result of content analysis by the group C in favor of group A and B, ıt was found to have a significant difference in favor of group A between the group A and B.

PDF

___

Adrienne, R. (1997). Feedback: Enhancing the performance of adult learners with learning disabilities. National Adult Literacy and Learning Disabilities Center, Washington, DC.
Akbayır, S. (2010). Yazılı anlatım nasıl yazabilirim? Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2007). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.Akyıldız, H. (1996). Eğitim ortamındaki iletişim kaynak ve süreçlerinin uzaktan eğitim açısından değerlendirilmesi. I. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Ankara.
Alavi, S. M. ve Kaivanpanah, S. (2007). Dönüt beklentisi ve EFL öğrencilerinin İngilizce başarısı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3(2), 181-196.
Bacanlı, H. (1999). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayınları.
Baker, D. F. & Buckley, M. R. (1996). A historical perspective of the impact of feedback on behavior. Journal of Management History, 2(4), 21-33.
Bekiroğlu, F. O. (2008). Performansa dayalı ölçümler: Teori ve uygulama. Türk Fen Eğitim Dergisi, 5(1), 113-131.
Black, P., Harrison, C., Lee, C., Marshall, B. & Wiliam, D. (2002). Working inside the black box: Assessment for leaning in the classroom. London, UK: King's College, London School of Education.
Bloom, B. S. (1995). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme (Çev. D. A. Özçelik). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Bilen, M. (1996). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Aydan Web Tesisleri.
Bilgin, N. (2006). Sosyal bilimlerde içerik analizi, teknikler ve örnek çalışmalar. Ankara: Siyasal.
Butler, R. (1987). Task-involving and ego-involving properties of evaluation: Effects of different feedback conditions on motivational perceptions, interest and performance. Journal of Educational Psychology, 79(4), 474-482.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Ç. E., Akgün, Ö. E., Karedeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Creswell, J. W. (2009). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approaches (3. Baskı). London: Sage.
Crooks, J. (1998). The impact of classroom evaluation practices on students. Review of Educational Research, 58(4), 438-481.
Demirel, Ö. (1999a). Plandan değerlendirmeye öğrenme sanatı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Dökmen, Ü. (1982). Geri bildirimlerin öğrenmeye etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 71-80.
Elawar, M. C. & Corno, L. (1985). A factorial experiment in teachers' written feedback on student homework: Changing student behavior a little rather than a lot. Journal of Educational Psychology, 77(2), 162-173.
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtımı.
Higgins, R., Hartley, P. & Skelton, A. (2002). The conscientious consumer: reconsidering the role of assessment feedback in student learning. Studies in Higher Education, 27(1), 53-64.
Kara, Z. (1994). İşbilirliğine dayalı paylaşmalı dönütün başarı ve hatırda tutma üzerindeki etkileri. 1.
Eğitim Bilimleri Sempozyumunda Sunulan Bildiri, Bildiri Metinleri II, Çukurova Üniversitesi, Balcalı Eğitim Fakültesi Yayınları, 494-507.
Karatay, H. (2013). Süreç temelli yazma modelleri, M. Özbay (Ed.), Yazma eğitimi içinde (s. 21-40). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtımı.
Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Aksoy, Ö. (2004). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayıncılık.
Kıncal, R. Y. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtımı.
Köksal, K. (2001). Okuma yazmanın öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Kuckartz, U. (2014). Qualitative text analyses: a guide to methods, practice & using software. London: Sage.
Kuzu, A. (2013). Veri toplama yöntem araçları. A. A. Kurt (Ed.). Bilimsel araştırma yöntemleri içinde (s. 95-118). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6-8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
Özçelik, D. A. (1992). Eğitim programları ve öğretimi. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Özkara, Y. (2007). 6+1 Analitik yazma ve değerlendirme modelinin 5. sınıf öğrencilerinin hikâye edici metin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Peker, R. (1992). Geri bildirimin üniversite öğrencilerinin ölçme ve değerlendirme dersindeki başarısına etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 31-39.
Ronayne, M. (2002). Marking and feedback. SET: Research Information for Teachers, 2, 8-11.
Rowntree, D. (1987). Assessing students: How shall we know them? London: Kogan Page.
Sadler, D. R. (1989). Formative assessment and the design of instructional systems. Instructional Science, 18, 119-144.
Schimmel, B. J. (1988). Providing meaningful feedback in courseware. In D. Jonassen (Ed.), Instructional designs for microcomputer courseware (s. 183-195). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Sever, S. (2011). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sönmez, V. (1994). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Tata, J. (2002). The influence of managerial accounts on employees reactions to negative feedback. Group & Organization Management, 27(4), 480-503.
Temizkan, M. (2003). Türkçe öğretmenlerinin yazılı anlatım etkinliği çerçevesinde yaptıkları uygulamaların değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 174, 135-154.
Ünalan, Ş. (2001). Türkçe öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtımı.
Yalçın, A. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
Walberg, H. (1984). Improving the productivity of America's scholls. Educational Leadership, 4(8), 1927.