Doç. Dr. Gizem SAYGILI, Öğr. Gör. Halit KIRIKTAŞ, Arş. Gör. Hüseyin GÜLSOY

Bazı Değişkenlere Göre Öğretmenlerin Empatik Eğilim Düzeyleri

Bu araştırmanın amacı farklı eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin empatik eğilim düzeylerini demografik özelliklerine göre belirlemektir. Araştırmaya farklı eğitim kurumlarında görev yapan 71 kadın ve 41 erkek olmak üzere toplam 112 öğretmen katılmıştır. Katılımcıların empatik eğilim düzeylerinin belirlenmesinde Dökmen (1988) tarafından geliştirilen Empatik Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde SPSS 15.0 for Windows programında One Sample Kolmogorov-Smirnov testi, independent t test, One Way ANOVA testi ve frekans analizleri kullanılmıştır. Araştırma sonunda kadın öğretmenlerin erkek öğretmenlerden ve evli öğretmenlerin bekar öğretmenlerden daha yüksek empatik eğilim düzeyine sahip oldukları tespit edilmiştir. Ancak katılımcıların cinsiyet ve medeni durumları ile empatik eğilim düzeyleri arasındaki bu farklılıkların istatistiksel olarak anlamlı olmadığı bulunmuştur (p > 0.05). Bunun yanında öğretmenlerin empatik eğilim düzeylerinin görev yaptıkları okulların sosyo-ekonomik özelliklerine, görev yapılan okul türüne (devlet okulu veya özel okul), öğretmenlerin eğitim düzeylerine ve kıdem değişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı belirlenmiştir (p > 0.05).

Anahtar Kelimeler:

Öğretmenlik mesleği, empatik eğilim, sınıf içi iletişim

Dizin / İndeks ULAKBİM Sosyal ve Beşeri Bilimler Veri Tabanı, EBSCOHOST, Index Copernicus, Proquest Education Journals Database, Modern Language Association, Citefactor, The Directory of Research Journal Indexing, Open Academic Journal Index, Ulrich’s Periodicals Directory

PDF

___

Akbulut, E., Sağlam, H.İ. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 1068-1083.
Cevahir, R., Çınar, N., Sözeri, C., Şahin, S., Kuğuoğlu, S. (2008). Ebelik Öğrencilerinin Devam Ettikleri Sınıflara Göre Empatik Becerilerinin Değerlendirilmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 3(7), 3-15.
Çelik, E., Çağdaş, A. (2010). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Empatik Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 23-38.
Dinçyürek, S. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Empatik Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 10, 95-116.
Dökmen, Ü. (1988). Empatinin Yeni Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21(1-2), 155-190.
Hojat, M., Gonnella, J. S., Mangione, S., Nasca, T. J., Veloski, J. J., Erdmann, J. B., Erdman, B., Magee, M. (2002). Empathy in Medical Students As Related To Academic Performance, Clinical Competence And Gender. Medical Education, 36(6), 522-527.
Hooker, C. I., Verosky, S. C., Germine, L. T., Knight, R. T., D'Esposito, M. (2009). Neural Activity During Social Signal Perception Correlates With Self-Reported Empathy. Brain research, 1308, 100-113.
Karaca, A., Açıkgöz, F., Akkuş, D. (2013). Eğitim İle Empatik Beceri ve Empatik Eğilim Geliştirilebilir Mi?: Bir Sağlık Yüksekokulu Örneği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(3), 118-122.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları
Küçük, D.P. (2011). "Müzik Öğretmeni Adaylarının Empatik Eğilimleri İle İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi". Siyasal Kitabevi. Ankara.
Lauder, W., Reynolds, W., Smith, A., Sharkey, S. (2002). A comparison of Therapeutic Commitment, Role Support, Role Competency And Empathy İn Three Cohorts Of Nursing Students. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 9(4), 483-491.
Mete, S., Gerçek, E. (2005). PDÖ Yöntemiyle Eğitim Gören Hemşirelik Öğrencilerinin Empatik Eğilim ve Becerilerinin İncelenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(2), 11-17.
Pala, A. (2008). Öğretmen Adaylarının Empati Kurma Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(23), 13-23.
Rueckert, L., Naybar, N. (2008). Gender Differences in Empathy: The Role Of The Right Hemisphere. Brain And Cognition, 67(2), 162-167.
Schieman, S., Van Gundy, K. (2000). The Personal And Social Links Between Age And Self- Reported empathy. Social Psychology Quarterly. 63 (2), 152-174.
Tepeli, K., Arı, R. (2011). Okul Öncesi Eğitim Öğretmeni ve Öğretmen Adaylarının İletişim ve Sosyal Becerilerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26, 385-394.
Toussaint, L., Webb, J. R. (2005). Gender Differences in The Relationship Between Empathy And Forgiveness. The Journal Of Social Psychology, 145(6), 673-685.
Tümkaya, S. (2005). Öğretmenlerin Sınıf İçi Disiplin Anlayışları ve Tükenmişlikle İlişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 11(4), 549-568.
Uğurlu, C.T. (2013). Öğretmenlerin İletişim Becerisi ve Empatik Eğilim Davranışlarının Çocuk Sevme Düzeyleri Üzerine Etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(2), 51-61.
Yalçınkaya, M., Tonbul, Y. (2002). İlköğretim Okulu Sınıf Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Becerilerine İlişkin Algı Ve Gözlemler. Ege Eğitim Dergisi, 1(2), 96-108.
Yılmaz, İ., Akyel, Y. (2008). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 27-33.