2017 Türkçe Dersi Öğretim Programında Yer Alan Ortaokul Düzeyindeki (5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Konuşma Becerisi Kazanımlarına Yönelik Bir Çalışma

Bu araştırmanın amacı eğitimde bilgi ve iletişim teknolojileri öz yeterliklerini belirlemeye yönelik güncel, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Öncelikle, ISTE’nin 2018 yılında belirlemiş olduğu standartlarda yer alan başlıklar baz alınarak madde havuzu oluşturulmuştur. Maddeler alan uzmanlarının görüşlerine sunulmuş ve uzmanların dönütleri doğrultusunda bazı maddeler revize edilmiş ve madde havuzuna yeni maddeler eklenmiştir. Açımlayıcı Faktör Analizi için 162 , Doğrulayıcı Faktör Analizi ve güvenilirlik analizleri için 167 katılımcıdan veri toplanmıştır. Açımlayıcı ve Doğrulayıcı Faktör Analizleri sonunda “Equity and Citizenship Advocate (7 items”, “Visionary Planner (4 items) ”, “Empowering Leader (5 items)”, “Systems Designer (5 items)” and “Connected Learner (8 items)” ölçeklerinden oluşan Eğitimde Bilgi ve İletişim Teknolojileri Kullanımı Öz Yeterlik Formu’nun son haline ulaşıldı. Formda yer alan ölçeklerin güvenilirlik düzeylerini belirlemek amacıyla Cronbach's Alpha iç tutarlılık katsayısı, alt ve üst gruplardaki madde ayırt edicilik indeksleri ve madde toplam korelasyonu analizleri gerçekleştirildi. Analizlerden elde edilen bulgular formda yer alan ölçeklerin geçerli ve güvenilir olduklarını gösterdi.

Anahtar Kelimeler:

Bilgi ve iletişim teknolojileri, öz yeterlik, eğitimde teknoloji

A Study on the Acquisitions of Speaking Skill in the 2017 Curricula of Turkish Language Course on Secondary School Level (5th, 6th, 7th and 8th Grades)

The purpose of this study was to develop an up-to-date, valid and reliable instrument to measure self-efficacy for the use of information and communication technologies in education. To achieve this, we formed a pool of items based on the technology standarts issued by ISTE in 2018. The items in the pool were ecamined by field experts and then some items were revised. Further, we have added some new items. We recruited a total of 162 participants for exploratory factor analysis, whereas a total of 167 participants took part in the confirmatory factor analysis. Based on the exploratory and confirmatory factor analyses, we have developed the The Self-Efficacy Form for the Use of Information and Communication Technologies in Education, which includes such scales as “Equity and Citizenship Advocate (7 items”, “Visionary Planner (4 items) ”, “Empowering Leader (5 items)”, “Systems Designer (5 items)” and “Connected Learner (8 items)”. We performed the Cronbach’s Alpha internal consistency coefficients, item discrimination indexes in the lower and upper groups and the item total correlations to reliability levels of the scales. We have concluded that the instruments are valid and reliable data collections tools.

Keywords:

Information and communication technologies, self-efficacy, technology in education,

PDF

___

Aksan, D. (2003). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Aytaş, G. (2008). Türkçe öğretiminde tematik yaratıcı drama. Ankara Akçağ.
Demirel, Ö. (2003). Türkçe Sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem A.
Demirel, Ö. (2012). Eğitimde program geliştirme kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem A.
Ercilasun, A. B. (2000). Yirmi birinci yüzyıla girerken millî kimlik oluşturmada dilin önemi, Türk Dili, I (579), 3-6.
Güzel, A. ve Karadağ, Ö. (2013). Anlatma becerileri açısından “Türkçe dersi öğretim programına (6, 7, 8.sınıflar) eleştirel bir bakış, Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1 (1), 45-52. Kaplan, M. (1999). Kültür ve dil. İstanbul: Dergâh.
Kavcar, C. (1999). Edebiyat ve eğitim. Ankara: Engin.
Korkmaz, Z. (2003). Türkiye Türkçesi grameri (şekil bilgisi). Ankara: Türk Dil Kurumu.
Korkmaz, Z., Ercilasun, A. B., Gülensoy, T., Parlatır, İ., Zülfikar, H. ve Birinci, N. (2007). Türk dili ve kompozisyon. Bursa: Ekin.
MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
MEB. (2015). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
MEB. (2017a). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2017b). Ortaöğretim Türk dili ve edebiyatı dersi öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
Türk Dil Kurumu (TDK). (2009). Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Ünalan, Ş. (2006). Türkçe öğretimi. Ankara: Nobel.
Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.